Visiting Dora Maar | Ellen Wetmore
Film Visiting Dora Maar (Odwiedzając Dorę Maar) to tak naprawdę portret dwóch kobiet – Dory Maar oraz samej autorki filmu. Dora była fotografką, malarką, poetką – jej zakrwawione po grze z nożem rękawiczki były wystawione w domu Picassa, a ona sama często występowała jako bohaterka jego obrazów. W kadrze filmu widzimy porozrzucane sześciany, z wyświetlanymi częściami twarzy: oko mruga do nas w bliskim towarzystwie wykrzywiających się w lekkim grymasie ust. Nos powoli wdycha i wydycha powietrze ułożony na bryle z uchem. Drugie oko właściwie nie mieści się w kadrze, ale wkrótce wszystko się zmienia, bo zza kostek wyłaniają się ręce, które porządkują obraz. Układają wszystkie elementy tak, aby stworzyć z nich ruchomą, choć nadal dość chaotyczną i niespokojną, geometryczną czy kubistyczną kompozycję-portret. Artystka uspokaja jakby siebie samą, układając wszystkie części, z których się składa. Ellen Wetmore tak mówi o swoim projekcie:
W moich wideo chodzi o proste, absurdalne gesty i stany psychiczne przetworzone na obraz stanu fizycznego ciała. Jeśli chodzi o formę, filmy składają się z ruchomych fotografii ilustrujących te proste, absurdalne gesty. Jest pewna komiksowa jakość w bohaterce filmu, taka jak u Teksa Avery'ego*, gdy odkryje swoje słabości i niepowodzenia. Film Visiting Dora Maar na początku był studium „rozpadania się i „składania się na nowo”, wizualnie podporządkowanym portretom realizowanym zgodnie z kanonami sztuki. Dora Maar, artystka, była kochanką Picassa. Malarz stworzył portret, w którym jej cechy wydawały się załamywać, rozpadać, poruszać w czasie i przestrzeni, tracić nad sobą kontrolę. Rozwinęłam tę myśl i zamieniłam ją w medytacyjny poruszający się obraz, który składa się z ich elementów tworzących mnie samą.
* Tex Avery – amerykański twórca i reżyser filmów animowanych; stworzył legendarne postaci psa Duffy’ego czy królika Bugsa.
Ellen Wetmore (ur. 1972 roku) dorastała w Sagina – przemysłowym mieście w stanie Michigan w Stanach Zjednoczonych. Jest absolwentką University of Michigan oraz prestiżowej School of the Museum of Fine Arts specjalizującej się w sztukach wizualnych. Od czasu przełomowej wystawy w Boston Sculptors Gallery (2004), swój unikalny styl wypowiedzi artystycznej łączy ze sztuką feministyczną i surrealizmem.
Opracowanie: J. Plawgo
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 4 min 01 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Take Five | Zbigniew Rybczyński
Zbigniew Rybczyński w Kolekcji Sztuki Współczesnej
-
czas trwania 1 godz 02 min 37 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Skacząca | Zuzanna Janin
-
czas trwania 2 min 43 sek
Przejdź do gatunku: forma eksperymentalna
Adi Matei | The bone
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus