fragment 3 | Zofia Chomętowska
Prezentujemy unikatowy materiał filmowy z końca lat 20. Zofii
Chomętowskiej – zapis jej prywatnego życia, sceny z rodziną i przyjaciółmi. Na
ich podstawie powstał 25-minutowy film Ja kinuję zmontowany według
koncepcji Karoliny Puchały-Rojek z komentarzem literackim Mikołaja Łozińskiego
i muzyką m. in. Kapeli ze Wsi Warszawa.
W tym fragmencie, oprócz często pojawiających się w filmach Chomętowskiej okolic Prochońska, zobaczymy zdecydowanie dalsze miejsca. Kolejne części kręcone były w Wenecji oraz w Tunezji,
gdzie Zofia Chomętowska podróżowała razem z
przyjaciółką Aurorą Beniamino. W Wenecji udokumentowane zostały gondole i
gondolierzy oraz zabytki. W Tunezji Chomętowska nakręciła m.in.
grę w warcaby. Kolejne sceny: posiłek przy wiklinowym stole oraz gra w
tenisa, rozgrywają się w niezidentyfikowanej posiadłości, a także w
Królikarni – widoczne jest wnętrze, gra na pianinie i elewacja
frontowa.
Osoby występujące w filmie:
Aurora Beniamino, Bronisława Drucka-Lubecka, Zofia Chomętowska, Marta Krasińska
Aurora Beniamino – Włoszka, dziennikarka i wielka przyjaciółka Chomętowskiej.
Bronisława Drucka-Lubecka – z domu Buchowiecka, primo voto Kraszewska. Z Antonim Kraszewskim miała dwie
córki, Ludwikę i Marię. Około roku 1900 poślubiła Feliksa Druckiego-Lubeckiego, ojca Zofii Chomętowskiej. Po wojnie wyjechała z córką do Buenos
Aires, w Argentynie.
Marta hr. Krasińska – z Pusłowskich, przedwojenna właścicielka Królikarni prowadziła słynny
salon na ulicy Czackiego, miejsce spotkań wybitnych intelektualistów.
Zofia Chomętowska (ur. 8 grudnia 1902 roku w Porochońsku na Polesiu, zm. 20 maja 1991 roku w Buenos Aires) była jedną z najważniejszych i
najbardziej aktywnych fotografek dwudziestolecia międzywojennego. Należała do
czołówki polskich twórców dostrzegających możliwości aparatu małoobrazkowego. Swoje
pierwsze zdjęcia stworzyła jako… jedenastoletnia dziewczynka używając do tego skrzynkowego
Kodaka (w kręgach ziemiaństwa, arystokracji mieszczaństwa, był to popularny
prezent dla młodych ludzi, szczególnie dla dziewcząt). Fascynacja fotografią
okazała się być na tyle silna, że hobby przerodziło się w profesjonalne
zajęcie. Jej pierwsze zdjęcia, zachowały się prawdopodobnie jedynie w odbitkach
wklejonych do albumów starannie przez samą autorkę. Wśród obrazów z początku
lat 20. pojawiają się najczęściej autoportrety, widoki i sytuacje z życia
codziennego. W tym czasie, w świecie fotografii, w znaczniej mierze za sprawą
aparatu Leica, zaczyna się era powszechności i dostępności zajęcia
zarezerwowanego dotychczas dla specjalistów. Zarówno na fotografiach jak i w
materiale filmowym Chomętowskiej, tematem przewodnim i dominującym pozostaje Polesie;
zwłaszcza tereny wokół rodzinnych posiadłości: Porochońsk, Bogdanówka,
Horodyszcze, Dobrosławka, majątek rodzinny Jakuba Chomętowskiego, Mankiewicze,
Pińsk, Grodno i Poczajów. Oprócz Polesia, we fragmentach filmowych zobaczymy
inne miejsca Polski, jak również obrazy z zagranicznych podróży m.in. z
Wenecji czy Tunezji. Filmy Chomętowskiej są ciekawą plastyczną dokumentacją
codzienności i stanowią ważny dokument ze względu na konteksty społeczny (np.
kwestia chłopów), kulturowy i historyczny (w filmie pojawiają się m.in. Józef
Haller, Michał Pawlikowski, Aurora Beniamino, generał Adrian Carton de Wiart,
hr. Izabella Radziwiłł, Zofia Chomętowska, Bronisława Drucka-Lubecka czy Marta
Krasińska).
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 3 min 40 sek
Przejdź do gatunku: dokument
fragment 4 | Zofia Chomętowska
Ten fragment to zbiór scen kręconych w bardzo różnych miejscach: warszawska Królikarnia, Broszkowo czy Porochońsko. Sceny poleskie przeplatane są fragmentami późniejszego filmu powojennego.
-
czas trwania 2 min 17 sek
Przejdź do gatunku: dokument
fragment 5 | Zofia Chomętowska
-
czas trwania 2 min 27 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Królikarnia | Zofia Chomętowska
-
czas trwania 1 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Tunezja | Zofia Chomętowska
-
czas trwania 1 min 25 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Polowanie na Polesiu| Zofia Chomętowska
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus