Zygmunt Bauman | Rozmowy poszczególne
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Ze znanym socjologiem, współtwórcą koncepcji ponowoczesności rozmawia publicysta Jacek Żakowski
Opis materiału
Bohaterem odcinka jest słynny polski socjolog Zygmunt
Bauman, z którym w gmachu Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego spotkał się
dziennikarz i publicysta Jacek Żakowski. Początek rozmowy to rozważania o wizji
świata Baumana i tym jak się zmieniała w ostatnich dziesięcioleciach. Bauman
podkreśla, że największym przełomem było dla niego „przejście od pewności
siebie do niepewności”. Dla profesora wiązało się to z odrzuceniem idealistycznej,
ale niemożliwej do realizacji, komunistycznej wizji świata sprawiedliwego, w
którym nie ma bezrobocia i zniwelowane są społeczne nierówności. Co spowodowało
tę zmianę i jak od tamtych czasów zmieniało się rozumienie zasad, na których
oparte jest funkcjonowanie świata? Co było unikatową cechą ideologii
komunistycznej i faszystowskiej i czy mogą się one jeszcze odrodzić w warunkach
ponowoczesności? Bauman opowiada również o trudnych wydarzeniach z przeszłości
– wydaleniu z Polski w 1968 roku, trzech trudnych latach spędzonych w Izraelu i
wreszcie o zapuszczeniu korzeni w Wielkiej Brytanii. To właśnie tam Bauman
obserwował procesy społeczne i ekonomiczne, które doprowadziły go do
sformułowania wielu ważnych tez dotyczących współczesności i ponowoczesności
oraz do poszukiwań odpowiedzi na problemy targające światem. Czym jest „zło bez złoczyńców”, skąd bierze
się postępujący paraliż i niemoc instytucji państwa, czy wreszcie niemożliwość
umiejscowienia źródeł negatywnych procesów społecznych. Czy to wszystko składa
się na negatywny obraz świata i jego perspektyw. Czy jest jakaś recepta na
wyjście z kryzysu? Które z obowiązujących współcześnie paradygmatów należy
odrzucić bądź zrewidować, aby uzyskać świeże spojrzenie na stojące przed nami
wyzwania?
Zygmunt Bauman (ur. 1925) to światowej sławy socjolog i filozof, jeden z twórców koncepcji ponowoczesności. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu w Leeds, a od 2004 roku rektorem Uniwersytetu Powszechnego im. Jana Józefa Lipskiego w Teremiskach, nieformalnej instytucji kultury skupionej na budowie modelu społeczeństwa obywateli. Bauman pochodzi z rodziny polsko-żydowskiej. W czasie II wojny światowej brał udział w bitwie o Kołobrzeg i w zdobyciu Berlina. W latach 1945–1953 był oficerem w Korpusie Bezpieczeństwa Narodowego. Studiował w warszawskiej Akademii Nauk Społecznych i Politycznych, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim. Był tam profesorem do roku 1968, kiedy został usunięty z uczelni na skutek antysemickiej nagonki. Po wyjeździe z kraju związał się z uniwersytetami w Tel Awiwie i Hajfie, od 1971 roku wykładał na Uniwersytecie w Leeds i do 1990 roku kierował Wydziałem Socjologii. We wrześniu 2010 roku zainaugurowano w Leeds działalność Instytutu Baumana. Należy do naukowców próbujących opisać dzisiejsze systemy społeczne. Nowoczesności (idei postępu i czystości), której wynaturzoną konsekwencją stał się Holocaust, przeciwstawił relatywizującą wszystko ponowoczesność (nazywaną częściej przez niego „płynną nowoczesnością”), z jej pluralizmem i brakiem wielkich idei. Równocześnie dostrzega zagrożenia postmodernistycznego świata („Ponowoczesność jako źródło cierpień” 1997) niedającego człowiekowi szans i czasu na zakorzenienie i przystosowanie do wciąż zmieniającej się rzeczywistości. Jest klasykiem myśli humanistycznej, słuchanym i nagradzanym w różnych zakątkach globu. W ostatnich latach otrzymał m.in. polski medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis oraz Nagrodę Księcia Asturii – najbardziej prestiżowe wyróżnienie w świecie hiszpańskojęzycznym.
Rozmowy poszczególne to cykl rozmów z luminarzami polskiej kultury i sztuki. W każdym z odcinków gość programu udziela wywiadu wybranej przez siebie osobie i we wskazanym przez siebie miejscu. Taka formuła zapewnia bohaterowi programu poczucie komfortu, a jednocześnie sprawia, że mamy do czynienia nie tyle z klasycznym wywiadem co właśnie z rozmową, w której obie strony dzielą się spostrzeżeniami, wymieniają uwagi, wspominają. Gośćmi programu są wybitni twórcy kultury o bogatym i niekwestionowanym dorobku m.in. Andrzej Wajda, Krzysztof Penderecki czy Tomasz Stańko. Rozmowy są okazją do podsumowania dotychczasowej twórczości, wskazania źródeł inspiracji czy motywacji.
Zygmunt Bauman (ur. 1925) to światowej sławy socjolog i filozof, jeden z twórców koncepcji ponowoczesności. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu w Leeds, a od 2004 roku rektorem Uniwersytetu Powszechnego im. Jana Józefa Lipskiego w Teremiskach, nieformalnej instytucji kultury skupionej na budowie modelu społeczeństwa obywateli. Bauman pochodzi z rodziny polsko-żydowskiej. W czasie II wojny światowej brał udział w bitwie o Kołobrzeg i w zdobyciu Berlina. W latach 1945–1953 był oficerem w Korpusie Bezpieczeństwa Narodowego. Studiował w warszawskiej Akademii Nauk Społecznych i Politycznych, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim. Był tam profesorem do roku 1968, kiedy został usunięty z uczelni na skutek antysemickiej nagonki. Po wyjeździe z kraju związał się z uniwersytetami w Tel Awiwie i Hajfie, od 1971 roku wykładał na Uniwersytecie w Leeds i do 1990 roku kierował Wydziałem Socjologii. We wrześniu 2010 roku zainaugurowano w Leeds działalność Instytutu Baumana. Należy do naukowców próbujących opisać dzisiejsze systemy społeczne. Nowoczesności (idei postępu i czystości), której wynaturzoną konsekwencją stał się Holocaust, przeciwstawił relatywizującą wszystko ponowoczesność (nazywaną częściej przez niego „płynną nowoczesnością”), z jej pluralizmem i brakiem wielkich idei. Równocześnie dostrzega zagrożenia postmodernistycznego świata („Ponowoczesność jako źródło cierpień” 1997) niedającego człowiekowi szans i czasu na zakorzenienie i przystosowanie do wciąż zmieniającej się rzeczywistości. Jest klasykiem myśli humanistycznej, słuchanym i nagradzanym w różnych zakątkach globu. W ostatnich latach otrzymał m.in. polski medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis oraz Nagrodę Księcia Asturii – najbardziej prestiżowe wyróżnienie w świecie hiszpańskojęzycznym.
Rozmowy poszczególne to cykl rozmów z luminarzami polskiej kultury i sztuki. W każdym z odcinków gość programu udziela wywiadu wybranej przez siebie osobie i we wskazanym przez siebie miejscu. Taka formuła zapewnia bohaterowi programu poczucie komfortu, a jednocześnie sprawia, że mamy do czynienia nie tyle z klasycznym wywiadem co właśnie z rozmową, w której obie strony dzielą się spostrzeżeniami, wymieniają uwagi, wspominają. Gośćmi programu są wybitni twórcy kultury o bogatym i niekwestionowanym dorobku m.in. Andrzej Wajda, Krzysztof Penderecki czy Tomasz Stańko. Rozmowy są okazją do podsumowania dotychczasowej twórczości, wskazania źródeł inspiracji czy motywacji.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus