Szábolcs Esztényi I Five o'clock
Choć Polska stała się jego drugą ojczyzną, kompozytor, pianista i pedagog Szabolc Esztenyi
zachował węgierskie obywatelstwo. Urodzony w 1939 r. w Budapeszcie,
jako nastolatek był uczestnikiem antykomunistycznych manifestacji w 1956
r., przez co uniemożliwiono mu studiowanie na Węgrzech. W 1962 r.
przyjechał więc na studia muzyczne do Polski, gdzie już mieszkała jego
siostra. Po studiach zajął się pedagogiką improwizacji, ponieważ uznał,
że Polacy potrzebują edukacji muzycznej w tej dziedzinie. Sabolc
Esztenyi podczas audycji Five o’clock demonstruje, jak w trakcie
improwizacji można „podszywać się” pod różnych kompozytorów z minionych
epok i pod muzykę ludową. Naukę improwizacji zawsze zaczyna się od
prostych tradycyjnych kompozycji: Haydna, Bacha i innych utworów
historycznych. Na przykładzie kompozycji Haydna artysta pokazuje, jak
najpierw go uprościć, a potem na ich podstawie improwizować: różnicować,
wzbogacać i tworzyć różne warianty kompozycji (jest to improwizacja
naśladująca, najprostsza). Nie ma w literaturze historycznej utworu,
którego nie dałoby się w ten sposób improwizować. Przy improwizowaniu
trzeba odnaleźć zasadę, którą posługuje się dany kompozytor i na jej
podstawie „bawić się” w przesunięcia, czyli improwizację,będącą próbą
nawiązania kontaktu z atmosferą epoki. Dowiadujemy się, co trzeba zawrzeć w improwizacji, żeby oddawała ducha danej epoki oraz tego, że istnieją
różne stylistyki w improwizacji: barokowa, klasyczna, romantyczna oraz
współczesna i ludowa. Niestety w improwizacji bardzo łatwo jest
przesadzić, szczególnie, gdy sięga się po warsztat, który autora
przerasta. Idealna równowaga między improwizacją a sztuką wykonawczą
panowała w czasach baroku, czego przykładem jest np. basso continuo.
Podczas spotkania słuchamy improwizacji utworów Haydna, Beethovena,
Brahmsa, Rachmaninowa, Chopina, Weberna i węgierskiej pieśni ludowej z
okolic Siedmiogrodu.
Szabolcs Esztenyi, węgierski kompozytor, pianista, improwizator i
pedagog muzyczny od 1969 r. mieszka w Polsce. Studiował w Państwowej
Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie grę na fortepianie w klasie
Margerity Trombini-Kazuro i kompozycję u Witolda Rudzińskiego. Jako
pianista i improwizator wielokrotnie koncertował w kraju i za granicą, a
jako kompozytor i wykonawca własnych utworów brał udział m. in. w
Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień",
festiwalu „Poznańska Wiosna Muzyczna”, „Warszawskich Spotkaniach
Muzycznych” oraz w Budapesti Zenei Hetek, Donaueschinger Musiktage,
Festiwalu Pianistycznym w Bergamo-Brescia, Festival d'été de Lanaudière w
Quebec, Nordiske Musikdage oraz Rencontres Internationales de Musique
Contemporaine de Metz. Dokonał prawykonań wielu polskich dzieł, a w
repertuarze ma m.in. kompozycje Pawła Szymańskiego i Tomasza
Sikorskiego. Od roku 1972 prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii
Muzycznej w Warszawie i Łodzi (nauka improwizacji fortepianowej). Od
roku 1998 jest profesorem sztuk muzycznych.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus