Rodzina człowiecza | Władysław Ślesicki
Ten pasjonujący film należy do najwybitniejszych dzieł polskiej
kinematografii. Jego wielkość idzie w parze z prostotą opowiadania.
Ślesicki opisuje niespieszną codzienną egzystencję chłopskiej rodziny
żyjącej w harmonii z otaczającą przyrodą. Z dala od zgiełku
wielkomiejskiego świata toczy się życie wytyczane powtarzalnym rytmem
codziennych zdarzeń. Każda czynność jest tu równie ważna i wykonywana w
równym skupieniu – czy jest to poranne wyprowadzanie krów na pastwisko,
karmienie kur, czy obieranie jajka na twardo przez rybaka, który w łodzi
cierpliwie czeka aż poruszy się na wodzie spławik jego wędki.
Materialne ślady historii, która przed laty przetoczyła się przez tę
krainę, dawno już stały się częścią panującego tu porządku – ruiny
bunkrów zdają się być skalnymi obramowaniami pól, a żołnierski hełm
służy gospodyni do nabierania ziarna dla kurcząt.
Niewiele pada w tym
filmie słów. Każdy kadr z tego filmu zdaje się być puszczonym w ruch
obrazem uchwyconym przez mistrza fotografii dokumentalnej. Nic dziwnego –
skoro tytuł filmu nawiązuje do najsłynniejszej wystawy w dziejach
fotografii – The Family of Man Edwarda Steichena, z której dwa
zdjęcia pokazane zostały w czołówce filmu. Bohaterami tej ponadczasowej
przypowieści o rodzinie ludzkiej żyjącej w harmonii ze światem natury są
państwo Książkowscy z miejscowości Płaska w Puszczy Augustowskiej,
których reżyser poznał kilka lat przed przystąpieniem do realizacji
filmu. O samym filmie mówił w jednym z wywiadów: „Rodzina człowiecza,
jeśli przyjrzymy się jej uważniej, nie jest obrazem szczęśliwego
bytowania. Nie ma tu miejsca na czułość, sentymenty, pieszczoty. Czas
wypełniony pracą, ciągłe obcowanie z przyrodą, wyczuwalne piętno jej
praw, narzuciły tym ludziom surowość uczuć i obyczajów.” Dokument
Ślesickiego doceniono na całym świecie. Uhonorowano go Złotym Lwem
Świętego Marka na festiwalu w Wenecji, Emmy Award w Hollywood oraz
nagrodami na festiwalach w Krakowie, Montevideo, Edynburgu, Oberhausen i
Cordobie.
(opis autorstwa Mikołaja Jazdona pochodzi z książeczki dołączonej do wydawnictwa Polska Szkoła Dokumentu | Władysław Ślesicki)
Władysław Ślesicki (1927–2008) studiował historię
sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, w 1955 roku ukończył Wydział
Reżyserii na PWSF w Łodzi – dyplom otrzymał w 1959 roku. Pracował w
Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie, gdzie realizował filmy
dokumentalne. Za swoją pracę reżysera i scenarzysty otrzymał m.in.
nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1969),
Nagrodę Filmowców Polskich (2007), a w 1976 roku został odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Film Rodzina człowiecza wyreżyserowany przez Władysława Ślesickiego
został zdigitalizowany w ramach Programu Wieloletniego Kultura+ Priorytet
Digitalizacja. Mecenasem programu jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa
Narodowego, a operatorem – Narodowy Instytut Audiowizualny.
Kultura+ jest uchwalonym przez Radę Ministrów wieloletnim
programem rządowym na lata 2011–2015. Podstawowym celem Programu jest poprawa
dostępu do kultury oraz zwiększenie uczestnictwa w kulturze społeczności
lokalnych. Głównym celem jego Priorytetu „Digitalizacja” jest wsparcie
digitalizacji zasobów kultury poprzez zakup sprzętu do digitalizacji, sam
proces digitalizacji oraz cyfrowe upowszechnianie zdigitalizowanych zbiorów.
-----
This fascinating film is one of the most outstanding works of the Polish
cinematography. Its magnitude is proportionate to its simplicity.
Ślesicki documents an unhurried daily existence of a peasant family
living in harmony with the surrounding nature. Away from the urban
bustle, life goes on to the repeatable rhythm of everyday events.
Everything one does here is equally important and requires the same
attention, whether it is herding the cattle, feeding chickens, or
shelling an egg, like the fisherman in his boat waiting for the fish to
bite.
The film is economical with words. Its every frame looks
like a photograph taken by a master of documentary photography and then
set in motion. And that is no coincidence as the title refers to the
most famous exhibition in the history of photography - The Family of Man
by Edward Steichen.
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 9 min 22 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Muzykanci | Kazimierz Karabasz
Arcydzieło polskiego kina dokumentalnego: próba orkiestry dętej warszawskich tramwajarzy staje się w filmie Kazimierza Karabasza poruszającą opowieścią o odwiecznej ludzkiej potrzebie tworzenia
-
czas trwania 13 min 44 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Pamiątka z Kalwarii | Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski
-
czas trwania 15 min 36 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Siedem kobiet w różnym wieku | Krzysztof Kieślowski
-
czas trwania 13 min 09 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Sukces | Marek Piwowski
Zobacz także
-
czas trwania 20 min 32 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Śmiertelna pułapka | Rozkaz sumienia | 7/7
Jak ginęli bohaterowie ruchu oporu, wsi i jej mieszkańcy
-
czas trwania 2 min 20 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Sowa i pies | Zofia Chomętowska
-
czas trwania 27 min 55 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Dymsza i Dymszolodzy | Bohdan Kezik
-
czas trwania 57 min 34 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Maestro Rodziński | Bożena Garus-Hockuba
-
czas trwania 12 min 48 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Wojwodina (Serbia) | In Between? | 2017
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus