Pop art | Przewodnik po sztuce
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
O genezie i najważniejszych twórcach pop artu
- 00:00:22 Założę się, że większość widzów poprawnie zidentyfikuje ten obraz.
- 00:00:26 Tak, to jest wizerunek Marylin Monroe, wykonany przez Andy Warhola. A jeśli Warhol, to pop art.
- 00:00:35 Kierunek ten, tak bardzo związany z konsumpcyjnym stylem życia,
- 00:00:39 stworzonym w Ameryce Północnej, nie powstał jednak wcale - jak przypuszczać by można było - w Stanach Zjednoczonych.
- 00:00:46 Po raz pierwszy terminu "pop art" użył brytyjski krytyk Lawrence Alloway, w okolicach 1954 roku.
- 00:00:54 Alloway, wraz z takimi artystami jak Richard Hamilton i Eduardo Paolozzi, należeli do niezależnej grupy dyskusyjnej,
- 00:01:01 zorganizowanej przy Instytucie Sztuki Współczesnej w Londynie.
- 00:01:05 W 1956 roku zorganizowali oni wystawę pt. "This is tomorrow", która uważana jest za oficjalny początek brytyjskiego pop artu.
- 00:01:16 Polski wątek historii pop artu, jakkolwiek paradoksalnie by to nie brzmiało, zaczyna się właśnie w aptece.
- 00:01:21 Sprawcą tego zamieszania był Mateusz Grabowski, farmaceuta z zawodu,
- 00:01:27 żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., który po kapitulacji przez Rumunię dostał się do Francji, a następnie do Anglii.
- 00:01:34 W 1948 r. za pożyczone 2 tysiące funtów kupił aptekę przy Draycott Street w Londynie.
- 00:01:42 Interes szedł dobrze. Kilka lat później, w roku 1955,
- 00:01:46 odkupił budynek znajdujący się na zapleczu apteki, wyremontował i otworzył galerię.
- 00:01:51 Galeria miała adres Sloane Avenue 84. Było to w znakomitym miejscu,
- 00:01:56 u zbiegu dwóch świetnych dzielnic Londynu, South Kensington i Chelsea.
- 00:02:02 Od 1962 roku zaczyna prezentowane i popularyzowanie młodej, brytyjskiej sztuki.
- 00:02:09 Cały Londyn przychodzi na jego wernisaże. Krytycy, historycy sztuki, intelektualiści, dziennikarze, hipisi, ale przede wszystkim artyści.
- 00:02:19 Lista artystów, którzy wystawiali w Grabowski Gallery jest długa.
- 00:02:23 Nas jednak interesują ci związani z pop artem - David Hockney, Allen Jones czy Derek Boshier.
- 00:02:29 Derek Boshier, rok 1962, obraz pt. "Najprzystojniejszy bohater kosmosu i Mr. Shepard.
- 00:02:37 W liście do Ryszarda Stanisławskiego, dyrektora muzeum sztuki,
- 00:02:40 Derek Boshier pisał, że określenie "najbardziej przystojny" zostało wzięte z rosyjskich opisów Jurija Gagarina.
- 00:02:46 A Mr. Shepard to pierwszy kosmonauta amerykański.
- 00:02:50 W 1963 odbyła się jedyna indywidualna wystawa Pauline Boty, nazywanej "bardotką z Wimbledonu".
- 00:02:56 Jedyna, bowiem artystka zmarła mając zaledwie 28 lat. Była jedną z nielicznych kobiet w kręgu brytyjskiego pop artu.
- 00:03:03 Jako symbol seksu i pożądania występowała też w filmach fabularnych i pojawiała się na zdjęciach w kolorowych magazynach.
- 00:03:09 Jej obraz, należący do kolekcji muzeum sztuki, nosi tytuł "My colouring book" i jest zainspirowany piosenką,
- 00:03:16 którą śpiewała Barbara Streisand, a później także Dusty Springfield.
- 00:03:19 Do 1953 roku jedyną publiczną kolekcją, w której można było oglądać prace Pauline Boty, było muzeum sztuki w Łodzi.
- 00:03:27 Obraz pt. "Wedding greetings" z roku 1968, namalowany przez Christine Smiths Sharp.
- 00:03:33 O twórczości tej artystki pewien krytyk powiedział, że wnoszą aurę dziecięcego kaprysu i kobiecości w brutalny świat malarstwa pop artu.
- 00:03:40 Love computer, obraz Anthony Whitleya.
- 00:03:45 At rest, Roberto Bryan. Artysta ten wziął udział w pięciu wystawach w Grabowskiej Galerii, w tym jednej indywidualnej.
- 00:03:52 W kolekcji Grabowskiego znajdują się też prace artystów, którzy nie wystawiali w jego galerii,
- 00:03:57 jak np. ten obraz z 1968 roku autorstwa Petera Klasena.
- 00:04:02 Artyści uprawiający sztukę pop przypominali badaczy egzotycznych kultur,
- 00:04:06 którzy z tysięcy znalezisk i informacji układali mozaikę, portret społeczeństwa.
- 00:04:14 Uważali, że złudzenia wytwarzane przez reklamę, telewizyjną rozrywkę i informację, a także obyczajowość towarzysząca konsumpcyjnemu stylowi życia,
- 00:04:24 najbardziej są w stanie pokazać prawdziwe oblicze społeczeństwa.
- 00:04:28 Brytyjski pop podebrał te same tematy, co amerykański.
- 00:04:32 Jednak o ile Brytyjczycy krytycznie podchodzili do amerykanizacji życia, to ich amerykański koledzy byli i wspólnikami i inkwizytorami,
- 00:04:40 którzy oportunistycznie trzymali stronę zastanych warunków.
- 00:04:45 Mamy przed sobą prace Dereka Boshiera. To składanka podobna do tych, jakie kupuje się w sklepach z turystycznymi pamiątkami.
- 00:04:53 Po prostu zestaw kolorowych fotografii, który stanowi esencję angielskiej zwyczajowości.
- 00:04:58 Kamera przesuwa się, rejestrując w kolejnych kadrach toczące się na ulicy życie.
- 00:05:02 Widz, podążając za kamerą, przechodzi na drugą stronę ulicy, zbliża się do witryny sklepu i co widzi?
- 00:05:09 Moment, gdy Martin Peters strzela bramkę Niemcom w 77. minucie finałowego meczu o Mistrzostwo Świata w Piłce Nożnej.
- 00:05:18 W głębi inny fotograf, jakby lustrzane odbicie autora.
- 00:05:22 Portret Mateusza Grabowskiego, autorstwa Johna Michaela Davidsona, z 1967 roku.
- 00:05:30 W roku 1975 doskonale rozwijająca swoją działalność Grabowski Gallery, nagle zamknęła swoje podwoje.
- 00:05:36 Bezpośrednim powodem tej decyzji była tragiczna śmierć młodszego syna Grabowskiego, Andrzeja, utalentowanego malarza i rzeźbiarza.
- 00:05:43 Cios ten zmienił stosunek Grabowskiego do Galerii.
- 00:05:45 Można by posłużyć się tutaj określeniem Stanisława Frenkla, który twierdzi, że Galeria została zamknięta ze smutku.
- 00:05:51 W rok później sam Grabowski odszedł z tego świata.
- 00:05:55 W tym samym czasie polska wersja pop artu po raz pierwszy pojawiła się na scenie międzynarodowej.
- 00:06:00 Flash art, międzynarodowe pismo o sztuce, z przełomu 1975/1976 roku, z pracą Natalii Lach Lachowicz na okładce.
- 00:06:10 I dalej, w środku... ta praca nazywa się "Sztuka konsumpcyjna".
- 00:06:16 I dalej, w tym samym numerze, jeszcze praca Zdzisława Sosnowskiego "Goalkeeper".
Opis materiału
Przewodnik po sztuce to cykl krótkich audycji edukacyjnych, w których artysta Zbigniew Libera przedstawia historię sztuki XX wieku. Opowieść Libery ilustrowana jest dziełami ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi. Każdy odcinek poświęcony jest ważnemu artyście, zjawisku artystycznemu bądź szczególnie wybitnemu dziełu sztuki. Program ma formułę autorskiego felietonu, który łączy wiedzę o charakterze encyklopedycznym z ciekawostkami i osobistymi spostrzeżeniami prowadzącego.
Tematem odcinka jest pop art – kierunek sztuki zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii, a rozsławiony przez dzieła artystów amerykańskich, przede wszystkim przez Andy’ego Warhola. Mało kto wie, że ważną rolę w rozwoju tego kierunku odegrał Polak – Mateusz Grabowski.
Zbigniew Libera (ur. 1959) – artysta, performer, autor obiektów, instalacji oraz filmów wideo; zadebiutował na początku lat 80. filmem Obrzędy intymne, ale uznanie krytyki zdobył w pierwszej połowie lat 90. cyklem prac Urządzenia korekcyjne. Zestaw Body master dla chłopców (1994) oraz Łóżeczka porodowe dla dziewczynek (1996), podobnie jak najbardziej znane dzieło artysty Lego. Obóz koncentracyjny to w pełni funkcjonalne obiekty, stanowiące imitacje rzeczywiście istniejących przedmiotów. Poddając je nieznacznym modyfikacjom i osadzając w obcym dla nich kontekście, Libera pokazuje rolę, jaką w procesie socjalizacji odgrywają przedmioty codziennego użytku. Wiele z jego prac weszło do kanonu współczesnej sztuki europejskiej.
Muzeum Sztuki w Łodzi to muzeum, którego główną osią programową jest sztuka awangardowa, dokumentowanie jej historii i praca nad jej aktualizacją. Instytucja posiada trzy oddziały: ms1, ms2 oraz Pałac Herbsta. Założona w 1930 roku placówka jest drugim najstarszym muzeum sztuki nowoczesnej na świecie, wpisanym do Państwowego Rejestru Muzeów w 1998 roku.
Tutaj znajdują się wszystkie odcinki cyklu Przewodnik po sztuce.
Tematem odcinka jest pop art – kierunek sztuki zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii, a rozsławiony przez dzieła artystów amerykańskich, przede wszystkim przez Andy’ego Warhola. Mało kto wie, że ważną rolę w rozwoju tego kierunku odegrał Polak – Mateusz Grabowski.
Zbigniew Libera (ur. 1959) – artysta, performer, autor obiektów, instalacji oraz filmów wideo; zadebiutował na początku lat 80. filmem Obrzędy intymne, ale uznanie krytyki zdobył w pierwszej połowie lat 90. cyklem prac Urządzenia korekcyjne. Zestaw Body master dla chłopców (1994) oraz Łóżeczka porodowe dla dziewczynek (1996), podobnie jak najbardziej znane dzieło artysty Lego. Obóz koncentracyjny to w pełni funkcjonalne obiekty, stanowiące imitacje rzeczywiście istniejących przedmiotów. Poddając je nieznacznym modyfikacjom i osadzając w obcym dla nich kontekście, Libera pokazuje rolę, jaką w procesie socjalizacji odgrywają przedmioty codziennego użytku. Wiele z jego prac weszło do kanonu współczesnej sztuki europejskiej.
Muzeum Sztuki w Łodzi to muzeum, którego główną osią programową jest sztuka awangardowa, dokumentowanie jej historii i praca nad jej aktualizacją. Instytucja posiada trzy oddziały: ms1, ms2 oraz Pałac Herbsta. Założona w 1930 roku placówka jest drugim najstarszym muzeum sztuki nowoczesnej na świecie, wpisanym do Państwowego Rejestru Muzeów w 1998 roku.
Tutaj znajdują się wszystkie odcinki cyklu Przewodnik po sztuce.
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 6 min 39 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Katarzyna Kobro | Przewodnik po sztuce
Odcinek programu poświęcony życiu i twórczości rzeźbiarki Katarzyny Kobro
-
czas trwania 6 min 51 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Sztuka polityczna | Przewodnik po sztuce
-
czas trwania 6 min 42 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Socrealizm | Przewodnik po sztuce
-
czas trwania 6 min 59 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Alina Szapocznikow | Przewodnik po sztuce
Zobacz także
-
czas trwania 19 min 29 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Koji Kamoji „Modlitwa do bytu” | Małgorzata Potocka
Mieszkający w Polsce japoński malarz, twórca obiektów i performer – Koji Kamoji – jest bohaterem dokumentu Małgorzaty Potockiej
-
czas trwania 8 min 26 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Joanna Rajkowska | Przewodnik po sztuce
-
czas trwania 27 min 50 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Ewelina Pęksowa | Sztuka ludowa i naiwna
-
czas trwania 13 min 44 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Erna Rosenstein | Zapiski ze współczesności | 2/5
-
czas trwania 14 min 50 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Szymon Kobyliński | Zapiski ze współczesności | 1/5
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus