Polska Kronika Filmowa nr 18/1992
Na ten odcinek Polskiej Kroniki Filmowej składają się następujące
materiały:
Szkoła przeżycia – materiał o szkole rolniczej w Bratnem. Z
reportażu dowiadujemy się o historii założonej w 1909 roku placówki. Szkoła w
dużej mierze bazuje na dotacjach z budżetu, ale podejmuje również próby
samodzielnego zdobycia pieniędzy, m.in. dzięki funkcjonującemu przy niej
gospodarstwu pomocniczemu czy komercyjnego wykorzystaniu szkolnego autokaru.
Paradoksalnie, po reformach wolnorynkowych w Polsce szkoła walczy o przetrwanie
i środki finansowe podobnie, jak to miało miejsce w okresie międzywojennym.
Historia, jak się wydaje, zatoczyła koło.
Być artystą – reportaż z warszawskiej „Dziekanki”, czyli
akademika Warszawskich Szkół Artystycznych. Budynek jest w fatalnym stanie
technicznym i wymaga ogromnych inwestycji. Wraz ze zmianami ustrojowymi
skończyła się era państwowego mecenatu i uczelnia musi walczyć o fundusze. Jak
w tej atmosferze odnajdują się studenci kierunków artystycznych? W materiale
obserwujemy młodych, którzy mówią o tym, jak widzą swoją przyszłość i jak odnajdują
się w wolnorynkowej rzeczywistości.
Pod celą – reportaż
o sytuacji w polskim więziennictwie, które podobnie jak inne obszary
działalności państwa ucierpiało wskutek reform gospodarczych. Zakłady karne są
zadłużone, brakuje ofert pracy dla więźniów. Mimo to widać spory wysiłek, aby
polskie więziennictwo zreformować i podnieść jego standardy do poziomu
zachodnioeuropejskiego. Zmiana jest głęboka i nie dotyczy jedynie kwestii
socjalnych – do więźniów trzeba się teraz odnosić z szacunkiem. Zniknęły
również niektóre szczególnie uciążliwe nakazy i zakazy.
Na cudzych śmieciach – reportaż ze wsi Boża Wola w gminie
Jabłonna, gdzie trwają protesty przeciwko działalności lokalnego wysypiska
śmieci. Mieszkańcy czują się oszukani – mamiono ich obietnicami rychłego zamknięcia
śmietniska, zaś za ich plecami zdecydowano o jego dalszym funkcjonowaniu. W tej
samej gminie równolegle trwają prace przy budowie pola golfowego, gdzie z
troską traktuje się każde źdźbło trawy. Polska to kraj kontrastów.
Polska Kronika Filmowa to emitowany w latach 1944–94
cotygodniowy magazyn filmowy, realizowany przez warszawską Wytwórnię Filmów
Fabularnych. Kroniki wyświetlane były w kinach przed rozpoczęciem seansów. Na
poszczególne odcinki składały się materiały informujące o najważniejszych wydarzeniach
w kraju, m.in. z zakresu życia kulturalnego, gospodarczego i społecznego. Na
przestrzeni lat wśród lektorów Kroniki znaleźli się m.in. Władysław Hańcza,
Andrzej Łapicki, Tomasz Knapik i Tadeusz Sznuk. Sygnał Polskiej Kroniki
Filmowej został skomponowany przez Władysława Szpilmana. Choć kinowe emisje PKF
zostały przerwane w 1994 roku, programy były realizowane do 2012 roku.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus