Ojciec i syn w podróży | Marcel Łoziński
Ojciec i syn Pawła Łozińskiego oraz Ojciec i syn w podróży Marcela Łozińskiego, to dwa osobne dzieła, powstałe w oparciu o ten sam materiał filmowy. Ze wspólnie zrealizowanych nagrań dwaj znani dokumentaliści ułożyli odmienne historie, przedstawione z ich punktu widzenia. Obie są efektem ich wspólnej podróży do Paryża – miejsca urodzenia Marcela Łozińskiego oraz nielegalnego pochówku jego matki. Wyjazd miał stać się sytuacją sprzyjającą niewygodnym, ale szczerym rozmowom, w założeniu – uzdrawiającym i oczyszczającym. Filmy stanowi rejestrację tego procesu – w formie typowego filmu drogi ukazane zostały skomplikowane relacje ojciec- syn, rodzic- dziecko. Dokumentaliści mierzą się w nim z bolączkami przeszłości i zapalnymi punktami we wzajemnej relacji. Przedstawione problemy dotykają uniwersalnych prawd, dotyczących więzi międzyludzkich. Jest to jednak także opowieść biograficzna, opowieść o rodzinie naznaczonej trudną przeszłością związaną z żydowskim pochodzeniem, jej wojennymi doświadczeniami i problemami tożsamościowymi.
Prowadzenie narracji filmowej przez Pawła Łozińskiego jest kameralne, momentami klaustrofobiczne – koncentruje się na ojcu, na emocjach, również tych negatywnych. Ton jego opowieści bywa agresywny i oskarżycielski. Narracja Marcela Łozińskiego prezentuje szerszy obraz rzeczywistości. Jest w niej miejsce także dla elementów niezwiązanych bezpośrednio z bohaterami, ale ukazujących przemierzane przez nich miejsca. Ojciec uwypukla miłość i czułość, wygładza momenty trudne, ucina w miejscach niewygodnych. Nie oznacza to jednak, że zakłamuje obraz – to raczej naturalna konsekwencja subiektywizacji. Obie opowieści składają się na obraz skomplikowanej i wielostronnej relacji, której nie można interpretować z jednej tylko perspektywy:
Próba osądzenia, kto „ma rację”, jest więc z góry skazana na porażkę. Podobnie jak rozpatrywanie obu wersji osobno, bo, powtórzę, te dwa warianty jednej historii są ważne. Tego supła nie wolno przecinać.
– pisze Marta Syrwid na stronie dwutygodnik.com.
Marcel Łoziński (ur. 1940) jest reżyserem filmowym i dokumentalistą. Urodził się w Paryżu. Jest absolwentem PWSFTviT w Łodzi, twórcą wielokrotnie nagradzanych filmów dokumentalnych, wśród których znaleźć można: Jak żyć (1977), 89 mm od Europy (1993),Wszystko może się przytrafić (1995), Żeby nie bolało (1998), Tonia i jej dzieci (2011). Jego film 89 mm od Europy otrzymał, w kategorii najlepszy film krótkometrażowy, nominację do Oscara w 1994 roku. Obecnie Marcel Łoziński wykłada w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jego synem jest Paweł Łoziński – również dokumentalista.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus