Ô douce nuit (Cicha noc) | Tadeusz Kantor
(This content is availabe in Poland only)
W dorobku teatralnym Tadeusza Kantora obok
spektakli znajdują się ich szkice lub szkolne etiudy określane przez niego – od
nazwy Teatru Cricot 2 – jako cricotages. Po raz pierwszy użył słowa cricotage w
grudniu 1965 roku, w tytule happeningu zorganizowanego w Towarzystwie
Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie. W okresie Teatru Śmierci artysta
stworzył poza granicami Polski aż sześć cricotages: Gdzie są niegdysiejsze śniegi?
(Rzym, 1979), Ślub w manierze
konstruktywistycznej i surrealistycznej (Mediolan, 1986), Maszyna miłości i śmierci (Kassel,
1987), Bardzo krótka lekcja
(Charleville-Mézières, 1988) i Cicha noc
(Awinion, 1990).
Cicha
noc
przygotowana została przez Kantora z francuskimi aktorami i dwiema
współpracowniczkami z zespołu Cricot 2 w trakcie pracy nad spektaklem Dziś są moje urodziny. Sytuacyjnie cricotage
rozgrywał się w zniszczonym domu, z którego pozostał murowany komin z kilkoma
porozrzucanymi drewnianymi belkami i deskami oraz stół, krzesła i łóżko. Tytuł nawiązuje
do bożonarodzeniowej kolędy. Kantor przywołuje w spektaklu nie tylko narodziny,
ale także ukrzyżowanie Jezusa oraz historię Europy wyznaczaną przez rewolucje i
wojny prowadzące do masowych rzezi.
W komentarzach do przedstawienia artysta pisał m.in.: „Było w moim życiu wiele/
tych ś w i ę t y c h nocy./ Ale zapamiętałem jedną/ jedną./ Zima./ Śnieg jak
okiem sięgnąć./ Czarne niebo roziskrzone gwiazdami./ Pod tym niebem/ staliśmy z
moją siostrą,/ trzymając się za ręce,/ z zadartymi głowami/ szukając tej
jednej, betlejemskiej gwiazdy. Mieliśmy wtedy po kilka lat./ W domu rodzina przy stole/ wigilijnym,/ choinka,
stary ksiądz,/ Św. Mikołaj, w którym poznałem/ naszego Zakrystiana./
Wybiegliśmy z domu, w noc,/ byliśmy tylko my dwoje,/ czekaliśmy na coś.../ Nie
wiadomo.../ Potem zbiegliśmy w dół/ do stajni,/ aby posłuchać, jak zwierzęta/
mówią ludzkim głosem./ Nagle zajechały sanki,/ woźnica z pochodnią,/ wsiedliśmy
do sanek/ i skuleni czekaliśmy.../ Dzieci zawsze czekają na coś ważnego…/ W
taką noc wszystko może się zdarzyć…/ Noc/ jak kochana/ w tęsknocie oczekiwana/
dziewczyna/ W taką noc/ rozpoczął się mój teatr,/ B i e d a/ szczęście i PŁACZ,/
i miłość…/ Powoli spełniał się/ c u d,/ s z t u k a./ Dzieci zawsze czekają./
Całe życie czekałem/ na coś, co, wierzyłem,/ że się zdarzy./ KONIEC ŚWIATA”.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus