Nowa Warszawa | Bartek Konopka
Dokument Bartka Konopki inspirowany jest płytą Nowa Warszawa Stanisławy Celińskiej, Bartka Wąsika i Royal String Quartet, na której aktorka śpiewa m.in. nowe aranżacje piosenek Czesława Niemena oraz T.Love. Nowa Warszawa otrzymała Wdechę – nagrodę „Gazety Co Jest Grane” jako Wydarzenie 2012 roku, a Stanisława Celińska została uznana przez czytelników Człowiekiem Roku.
W
filmie Bartka Konopki oglądamy archiwalne zdjęcia Warszawy, mieszkanie Czesława
Niemena czy Kalinę Jędrusik śpiewającą Pokoik
na Hożej. Jedna z piosenek została nagrana na podwórku przy ulicy
Stalowej, gdzie mieszkała kiedyś Stanisława Celińska; widzimy ludzi, którzy
spontanicznie zbierają się wokół muzyków.
Dokument jest nie tylko tylko zapisem nastrojowych nagrań, ale też wzruszającą opowieścią o dzieciństwie Stanisławy Celińskiej w zrujnowanej Warszawie. „To wszystko jakoś się we mnie odzywa” – mówi aktorka. Opowiada o sobie jako dzikiej, zaniedbanej dziewczynce, „fatalnie się zapowiadającej”, która miała mało miłości, bo mama była wiecznie zabiegana, a ojciec chory. Ona nadal czuje się taką dziewczyną z Pragi. „Kiedy nagrywałam płytę to chciałam o tym pamiętać”. Dlatego zależało jej na tym, żeby śpiewać nie jako aktorka, ale śpiewać o sobie, „a jednocześnie o kobietach z którymi [przebywała] dużo” – o babci i mamie. W delikatnie wybrzmiewających piosenkach Celińska chciała opowiedzieć o historii, a jednocześnie „pocieszyć, że ze wszystkiego można wyjść. I że można dalej żyć w tej Warszawie, mimo że się tu przeżyło tak straszliwe rzeczy. Że można z ruin się podnieść jak Warszawa, jak ja”.
Dla
muzyków z Royal String Quartet spotkanie z Celińską było niezwykłą inspiracją: „Zaraz mamy próby, jutro wyjeżdżamy na koncerty, będziemy grali Beethovena, Lutosławskiego, Mykietyna, ale my tę muzykę już inaczej gramy. Doszukujemy się tych sensów, których Stasia nauczyła nas poszukiwać w tych pojedynczych utworach. Na początku wydawało nam się dziwne, bo nigdy nie mieliśmy takich doświadczeń i na początku byliśmy tacy lekko zaniepokojeni, dlaczego Stasia do wszystkiego przywołuje jakąś historię, a teraz sami poszukujemy tych historii”.
Bartek Konopka (ur. 1972) – reżyser i scenarzysta filmowy; absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz reżyserii na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego. Już jego pierwszy autorski film Trójka do wzięcia został obsypany nagrodami. Stworzył m.in. takie obrazy jak: Królik po berlińsku, Lęk wysokości czy Sztuka znikania. Za swoje filmy otrzymał wiele nagród na festiwalach m.in. w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Hiszpanii, Szwecji i w Polsce. Pomysł na Królika po berlińsku, który zdobył nominację do Oscara zrodził się po spotkaniu w szkole filmowej Andrzeja Wajdy z Marcelem Łozińskim, który opowiadał o królikach żyjących między murami. Bartek Konopka jest członkiem Polskiej Akademii Filmowej, Europejskiej Akademii Filmowej. Należy również do Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus