Mazepa | Gustaw Holoubek
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Ten materiał wideo/audio jest niedostępny poza granicami Polski
(This content is availabe in Poland only)
(This content is availabe in Poland only)
Gustaw Holoubek wpasował dramat Juliusza Słowackiego we współczesny kontekst, zauważając, że historię pazia króla Jana Kazimierza zakochanego w młodej żonie Wojewody czytać można jako romans kryminalny, a nawet dreszczowiec. Nie wiązało się to z trywializacją utworu, wciąż chodziło o słowo poety.
Opis materiału
„Okrucieństwo to właściwy klucz do tej sztuki” – powiedział o dramacie Słowackiego
reżyser. Gustaw Holoubek usunął konteksty historyczne i narodowe, aby
bohaterowie nie mogli szukać w nich wytłumaczenia dla swojego postępowania. Ich
działania są przede wszystkim motywowane psychologicznie. Targają nimi emocje.
Ulegają uczuciom, z których najsilniejsze to pycha i gniew. Holoubek mówił o
postaciach tragedii, że są przerażające w swojej pierwotnej naturze.
Posępny nastrój potęgowała sceneria telewizyjnego studia. Zamiast rozbuchanych barokowych form – surowe mury, na które cień rzucają rachityczne konary drzew. Już pierwszy monolog nieszczęśliwego syna Wojewody – Zbigniewa, złączonego uczuciem z macochą, brzmi, w skupionej interpretacji Jerzego Kamasa, jak złowieszczy wstęp do wydarzeń mających rozegrać się na zamku.
Personalia
Powinowactwa Holoubka z Mazepą sięgają początków jego kariery. W 1953 roku w katowickim Teatrze Śląskim, podobnie jak w telewizyjnej realizacji, grał jednego z protagonistów – Jana Kazimierza. W 1975 roku wyreżyserował film na podstawie tej tragedii Słowackiego. Była to pierwsza w historii polskiego kina ekranizacja dramatu romantycznego. W plenerach średniowiecznego zamku w Niedzicy, fotografowanych przez Mieczysława Jahodę, powtórzył interpretacyjne założenia z Teatru Telewizji, choć kolorowa taśma oraz bujna przyroda czyniła z Mazepy niemal film z gatunku płaszcza i szpady. Do roli Jana Kazimierza Holoubek powrócił raz jeszcze w 1992 roku, w przedstawieniu, które wystawił w stołecznym Teatrze Ateneum na 45-lecie pracy artystycznej (rok później spektakl zarejestrowano dla telewizji).
Głosy z widowni
Za realizację z 1969 roku Holoubek oraz Ignacy Gogolewski, odtwórca roli tytułowej, otrzymali nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji. Recenzenci drobiazgowo opisywali także kunszt pozostałych wykonawców – Jana Świderskiego jako Wojewody, Aleksandry Śląskiej w roli Amelii, Haliny Kossobudzkiej grającej Kasztelanową. Dzisiejszej publiczności sposób, w jaki aktorzy podają tekst, może wydać się czasem zbyt deklamacyjny. Recenzenci internetowego magazynu teatralnego „Teatralia” pisali nie tak dawno o „statyce”, „minimalizmie gestykulacji” i „nadekspresyjnych grymasach”.
Na marginesie
Słowacki pisał Mazepę dwa razy. Pierwszy rękopis zniszczył w roku 1834. Uznał, że nie wytrzymuje porównania z opublikowanym chwilę wcześniej Panem Tadeuszem. Nie porzucił jednak tematu. Po kilku latach dramat ukazał się drukiem. Prapremiera odbyła się w… Budapeszcie, w 1847 roku. W Polsce Mazepa zagrany został po raz pierwszy po śmierci autora, w roku 1851, w Teatrze Miejskim w Krakowie.
Posępny nastrój potęgowała sceneria telewizyjnego studia. Zamiast rozbuchanych barokowych form – surowe mury, na które cień rzucają rachityczne konary drzew. Już pierwszy monolog nieszczęśliwego syna Wojewody – Zbigniewa, złączonego uczuciem z macochą, brzmi, w skupionej interpretacji Jerzego Kamasa, jak złowieszczy wstęp do wydarzeń mających rozegrać się na zamku.
Personalia
Powinowactwa Holoubka z Mazepą sięgają początków jego kariery. W 1953 roku w katowickim Teatrze Śląskim, podobnie jak w telewizyjnej realizacji, grał jednego z protagonistów – Jana Kazimierza. W 1975 roku wyreżyserował film na podstawie tej tragedii Słowackiego. Była to pierwsza w historii polskiego kina ekranizacja dramatu romantycznego. W plenerach średniowiecznego zamku w Niedzicy, fotografowanych przez Mieczysława Jahodę, powtórzył interpretacyjne założenia z Teatru Telewizji, choć kolorowa taśma oraz bujna przyroda czyniła z Mazepy niemal film z gatunku płaszcza i szpady. Do roli Jana Kazimierza Holoubek powrócił raz jeszcze w 1992 roku, w przedstawieniu, które wystawił w stołecznym Teatrze Ateneum na 45-lecie pracy artystycznej (rok później spektakl zarejestrowano dla telewizji).
Głosy z widowni
Za realizację z 1969 roku Holoubek oraz Ignacy Gogolewski, odtwórca roli tytułowej, otrzymali nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji. Recenzenci drobiazgowo opisywali także kunszt pozostałych wykonawców – Jana Świderskiego jako Wojewody, Aleksandry Śląskiej w roli Amelii, Haliny Kossobudzkiej grającej Kasztelanową. Dzisiejszej publiczności sposób, w jaki aktorzy podają tekst, może wydać się czasem zbyt deklamacyjny. Recenzenci internetowego magazynu teatralnego „Teatralia” pisali nie tak dawno o „statyce”, „minimalizmie gestykulacji” i „nadekspresyjnych grymasach”.
Na marginesie
Słowacki pisał Mazepę dwa razy. Pierwszy rękopis zniszczył w roku 1834. Uznał, że nie wytrzymuje porównania z opublikowanym chwilę wcześniej Panem Tadeuszem. Nie porzucił jednak tematu. Po kilku latach dramat ukazał się drukiem. Prapremiera odbyła się w… Budapeszcie, w 1847 roku. W Polsce Mazepa zagrany został po raz pierwszy po śmierci autora, w roku 1851, w Teatrze Miejskim w Krakowie.
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 1 godz 30 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Trąd w pałacu sprawiedliwości | Gustaw Holoubek
„Trąd w Pałacu Sprawiedliwości“ Ugo Bettiego jest ważnym tytułem na zawodowej drodze Gustawa Holoubka. W tej sztuce debiutował w Warszawie. Po latach z sukcesem wyreżyserował ją w Teatrze Telewizji
-
czas trwania 1 godz 41 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Zemsta | Jan Świderski
-
czas trwania 1 godz 00 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Pan Tadeusz | Adam Hanuszkiewicz
-
czas trwania 1 godz 17 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Przygoda pana Trapsa | Konrad Swinarski
-
czas trwania 1 godz 17 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Wizyta starszej pani | Jerzy Gruza
Zobacz także
-
czas trwania 1 godz 26 min 14 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Wielopole, Wielopole | Tadeusz Kantor
Po „Umarłej klasie” Tadeusz Kantor stworzył w ramach Teatru Śmierci „Wielopole, Wielopole” – pierwszy spektakl oparty na osobistych wspomnieniach; pierwszy też ze sobą w roli reżysera-sprawcy i zarazem jednej z postaci, chociaż jeszcze milczącej.
-
czas trwania 1 godz 19 min 40 sek
Przejdź do gatunku: koncert
Pasja według św. Łukasza | Krzysztof Penderecki, Grzegorz Jarzyna
-
czas trwania 1 godz 03 min 19 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Hamlet Stanisława Wyspiańskiego | Jerzy Grzegorzewski
-
czas trwania 1 godz 17 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Wizyta starszej pani | Jerzy Gruza
-
czas trwania 1 godz 55 min 48 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
H. | Jan Klata
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus