Łucja Szalona | Zorka Wollny
- 00:00:00 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:01:25 [Kobiecy głos zza kadru] Myślę sobie o naturze w ten sposób,
- 00:01:30 że myśl jest również częścią natury.
- 00:01:34 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:01:45 [Kobiecy głos zza kadru] Sztuka jest dla mnie rodzajem bycia.
- 00:01:49 Sztuka jest wyczarowywaniem z elementów materii
- 00:01:53 suwerennych galaktyk duchowych.
- 00:01:58 [Kobiecy głos zza kadru] Czy rozświetla tajemnicę?
- 00:02:00 Nie.
- 00:02:01 Myślę, że raczej tę tajemnicę wskazuje.
- 00:02:07 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:02:14 [Kobiecy głos zza kadru] Oddycham jak ryba w wodzie.
- 00:02:17 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:02:18 [Kobiecy głos zza kadru] Nie płaczę.
- 00:02:20 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:02:22 [Kobiecy głos zza kadru] Czy to jest kobiecy sentymentalizm?
- 00:02:24 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:02:27 [Kobiecy głos zza kadru] Ależ tak, jestem przecież kobietą.
- 00:02:29 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:02:41 [Kobiecy głos zza kadru] Moje ciało jest we mnie.
- 00:02:43 Bywa też na zewnątrz oraz gdzieś pomiędzy
- 00:02:45 wnętrzem a zewnętrznością.
- 00:02:48 Jest rodzajem rozprzestrzeniającej się przestrzeni.
- 00:02:55 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:03:03 [Kobiecy głos zza kadru] Pewnej niedzieli w pełnym słońcu.
- 00:03:06 Zmęczona kilkugodzinnym polerowaniem mojego rolls-royce'a
- 00:03:10 w różowym portugalskim marmurze.
- 00:03:13 Usiadłam w zamyśleniu, żując machinalnie gumę do żucia.
- 00:03:17 Twórczość mieści się między marzeniem a codziennością.
- 00:03:20 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:03:38 [Kobiecy głos zza kadru] Moja sztuka nie po to jest,
- 00:03:41 by wyrażała mnie.
- 00:03:42 Mnie właściwie nie ma.
- 00:03:43 Jestem tylko sługą: przestrzeni, materiału, zdarzeń.
- 00:03:47 Pogrążam się w tłumie jak ziarnko piasku,
- 00:03:52 w sypkim piasku.
- 00:03:54 Nie pamiętam, kiedy sama stałam się drzewem.
- 00:03:56 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:00 [Kobiecy głos zza kadru] Mój gest kieruje się w stronę ciała ludzkiego;
- 00:04:04 tej strefy całkowicie erogennej.
- 00:04:07 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:10 [Kobiecy głos zza kadru] Czynność rzeźbienia aktu daje emocje rzędu
- 00:04:14 fizjologicznego lub seksualnego.
- 00:04:17 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:20 [Kobiecy głos zza kadru] Ja rzeźbię z natury.
- 00:04:22 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:22 [Kobiecy głos zza kadru] Tak jak idzie się do kina, by lepiej wypocząć.
- 00:04:25 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:27 [Kobiecy głos zza kadru] Odczuwam potrzebę afirmacji erotyzmu,
- 00:04:29 istotnej wartości mojej egzystencji.
- 00:04:30 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:31 [Kobiecy głos zza kadru] Przekształcanie fizyczne, kontakt z materiałem
- 00:04:33 dają mi zmysłową radość.
- 00:04:35 Rzeźba to fetysz erotyczny.
- 00:04:37 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:44 [Kobiecy głos zza kadru] Jeśli chcesz coś powiedzieć, mów językiem języka.
- 00:04:47 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:04:50 [Kobiecy głos zza kadru] Ciało nasze ma niebywałą zdolność komunikowania,
- 00:04:53 większą niż język.
- 00:04:54 Czasami samo ciało niesie przesłanie miłosne
- 00:04:57 wykaligrafowane na skórze.
- 00:04:58 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:05:04 [Kobiecy głos zza kadru] Myślę,
- 00:05:07 że erotyzm ten jest katastroficzny,
- 00:05:09 by nie powiedzieć - tragiczny.
- 00:05:12 [Kobiecy głos zza kadru] To co jest wewnętrzne,
- 00:05:14 staje się zewnętrzne.
- 00:05:18 [Kobiecy głos zza kadru] Erotyzm drąży człowieka w samotności.
- 00:05:21 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:05:23 [Kobiecy głos zza kadru] W tym chyba naprawdę jest sztuka.
- 00:05:26 Samotnością.
- 00:05:27 Chodzi mi także o podkreślenie problemu
- 00:05:29 alienacji kobiety.
- 00:05:30 Nie ma możliwości skoncentrowania się nad swoją pracą,
- 00:05:34 jeśli nie jest się w pewnej izolacji.
- 00:05:36 CISZA
- 00:05:40 [Kobiecy głos zza kadru] Zawsze liczyłam na to, że spotkam mężczyznę,
- 00:05:43 który jest o wiele bardziej mądry niż ja.
- 00:05:47 To znaczy to było kiedyś,
- 00:05:48 teraz uważam, że jest to niesłuszne myślenie.
- 00:05:51 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:05:53 [Kobiecy głos zza kadru] Tylko panny brzydzące się strefą płci
- 00:05:55 miały szansę na uniknięcie raf.
- 00:05:57 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:06:01 [Kobiecy głos zza kadru] Intymność?
- 00:06:06 Czy w ogóle jeszcze istnieje?
- 00:06:08 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:06:20 CISZA
- 00:06:42 [Kobiecy głos zza kadru] Eee, nie. Łagodność mnie nie wypełnia.
- 00:06:47 Ale tłumiona chęć ataku.
- 00:06:49 I jest tylko problem kierunku - do siebie czy od siebie.
- 00:06:52 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:06:56 [Kobiecy głos zza kadru] Dlaczego otaczają mnie dziesiątki śniących swoje sny dziewczynek?
- 00:06:59 Młodych, starszych i bardzo starych kobiet.
- 00:07:05 CISZA
- 00:07:06 [Kobiecy głos zza kadru] Pewna skłonność do praktyczności.
- 00:07:09 Do dzielnego radzenia sobie w ramach ograniczeń dostępnych środków.
- 00:07:14 Pewien brak rozmachu.
- 00:07:19 Rozsądny masochizm.
- 00:07:21 Kontrolowane samodławienie,
- 00:07:23 podcinanie sobie skrzydeł i pętanie nóg.
- 00:07:26 Pewien pośpiech w opuszczeniu dogodnych pozycji.
- 00:07:28 Zawracanie w połowie drogi,
- 00:07:31 chęć znalezienia skrótu.
- 00:07:33 Niepewność.
- 00:07:35 Udowodniony brak orientacji przestrzennej.
- 00:07:38 CISZA
- 00:07:39 [Kobiecy głos zza kadru] Trzepotanie migotliwości stwarzające poczucie ruchu
- 00:07:42 przy jednoczesnym poczuciu niezmienności.
- 00:07:46 Wiara w postęp.
- 00:07:47 CISZA
- 00:07:49 [Kobiecy głos zza kadru] Wiara w karę i nagrodę.
- 00:07:51 Wiara w karę.
- 00:07:53 Nareszcie uświadomione i wyartykułowane poczucie winy.
- 00:07:56 ŚPIEW PTAKÓW
- 00:08:20 BEZ DŻWIĘKU
Szaleństwo, jako jedyna forma kobiecej ekspresji w konserwatywnym społeczeństwie, pojawia się w popularnej sztuce Dona Nigro, do której nawiązuje Zorka Wollny w swojej pracy. Cytowanie fragmentów tekstów polskich artystek XX i XXI wieku może być rozumiane zarówno jako ponowne opowiadanie historii, przepracowywanie, wpisywanie ich słów we współczesny kontekst, jak również może być pytaniem o sztukę jako formę kobiecej ekspresji w konserwatywnym społeczeństwie.
Przywołane cytaty koncentrują się wokół terminów takich jak: słabość, sentymentalność, egzaltacja, wyolbrzymienie – tymi epitetami krytyka historii sztuki często obdarzała dzieła stworzone przez kobiety lub ich reprezentację w sztuce. Projekt Zorki Wollny to przebudowywanie i odtwarzanie kobiecych ról: wspomnianej Łucji Szalonej oraz Lulu. Symboliczne wydaje się odgrywanie tych scen w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku – ten gest przypomina tworzenie miejsca, w którym wspomniane artystki powinny być w sposób oczywisty obecne. Czy rzeczywiście są?
W filmie Łucja Szalona cytowane są fragmenty tekstów następujących autorek: Magdalena Abakanowicz, Barbara Falender, Izabela Gustowska, Katarzyna Kobro, Zofia Kulik, Ewa Kuryluk, Natalia LL, Teresa Murak, Ewa Partum, Maria Pinińska-Bereś, Anna Płotnicka, Jadwiga Sawicka, Alina Szapocznikow.
Film został przygotowany w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku i zaprezentowany tamże w ramach Triennale Młodych w 2008 roku. Przy filmie współpracowały aktorka Barbarą Kurzaj oraz krytyczka sztuki Ewa Małgorzata Tatar.
Urodziła się w 1980 roku. Oprócz serii onirycznych filmów ma w swoim dorobku cykl choreograficznych performance'ów zrealizowanych dla instytucji muzealnych oraz koncerty (zazwyczaj we współpracy z Anną Szwajgier). Ukończyła wydział malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie obecnie broni pracy doktorskiej. Jest asystentką w Akademii Sztuki w Szczecinie.
Opracowanie: Z. Cielątkowska
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus