Lucid Dream | Julia Bui-Ngoc
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Julia Bui-Ngoc w Kolekcji Sztuki Współczesnej
- 00:00:07 (spokojna, melancholijna muzyka instrumentalna)
- 00:01:02 (muzyka urywa się niespodziewanie)
- 00:01:04 (głośny plusk kapiącej wody ociekającej z postaci, świst powietrza wciąganego przez dziewczynę)
- 00:01:13 (odgłos kapiącej wody stopniowo zamiera, słychać plusk pojedynczych kropel)
- 00:01:27 (plusk wody)
- 00:01:30 (cichy szmer kroków)
- 00:01:37 (w tle zaczyna grać elektroniczna muzyka, która buduje niepokojącą atmosferę)
- 00:01:41 (szelest ubrań)
- 00:01:52 (odgłos wybieranego automatycznie numeru)
- 00:01:58 (sygnał oczekiwania)
- 00:02:02 (dźwięk dzwonka telefonu)
- 00:02:06 (metaliczny stukot)
- 00:02:08 (dźwięk dzwonka telefonu)
- 00:02:12 (zdyszanym głosem) Halo.
- 00:02:16 (szeptem) Uciekaj.
- 00:02:17 (głośniej) Uciekaj.
- 00:02:28 (muzyka staje się bardziej dynamiczna)
- 00:03:15 (muzyka się gwałtownie urywa)
- 00:03:16 (zdeformowane śmiechy i szepty)
- 00:03:33 Aaa, nasza śpiąca królewna się obudziła.
- 00:03:39 (szeptem) Nareszcie!
- 00:03:46 Ta bezsenność mnie wykończy.
- 00:03:48 E, nie marudź. Bezsenność jest dobra na odchudzanie.
- 00:03:51 Naprawdę?
- 00:03:52 No! Słuchajcie, znałam taką Magdę, która miała bardzo ładną buźkę i ogromne cycki.
- 00:03:57 (głośny śmiech)
- 00:04:00 (wesoło) O, chciałabym tak.
- 00:04:01 (sceptycznie) Tragedia, daj spokój. Przecież nie spała dwa tygodnie.
- 00:04:04 Nic a nic. Nie zmrużyła nawet oka.
- 00:04:08 Tak spowodowała, że zmniejszyły się do rozmiaru A. Zbrzydła.
- 00:04:12 (wtrącone) O biedna.
- 00:04:13 A wszystko przez to, że przez dwa tygodnie nie spała.
- 00:04:15 Przecież to jest naukowo udowodnione, że brak snu wpływa na odchudzanie.
- 00:04:18 Nie zawsze to jest fajne, nie...
- 00:04:27 Dobra.
- 00:04:28 (w tle zaczyna grać elektroniczna muzyka, która stopniowo buduje napięcie)
- 00:04:29 Taaa...
- 00:04:32 Późno!
- 00:04:33 Taaa, twój stary spóźniony.
- 00:04:35 (donośny śmiech)
- 00:05:07 (muzyka staje się bardziej dynamiczna)
- 00:05:46 (zduszony jęk)
- 00:05:49 (melodia stopniowo rozpada się na sample, co wzmaga atmosferę niepokoju)
- 00:06:16 (monotonny, długi dźwięk, który buduje atmosferę oczekiwania)
- 00:06:52 (długi dźwięk płynnie przechodzi w spokojną, melancholijną muzykę instrumentalną powtarzającą melodię z czołówki filmu)
- 00:07:15 (zmiana nastroju: monotonne, niepokojące, elektroniczne dźwięki, budujące atmosferę strachu i wzmagające napięcie)
- 00:07:52 (trzask metalowych drzwii)
- 00:07:55 (zmodyfikowany elektronicznie głuchy głos)
- 00:08:00 (niepokojące, monotonne, elektroniczne dźwięki)
- 00:08:36 (zmiana nastroju: w tle słychać dynamiczną muzykę elektroniczną, która pojawiła się już wcześniej)
- 00:09:07 (muzyka się urywa)
- 00:09:09 (głośny plusk kapiącej wody ociekającej z postaci stopniowo przechodzący w odgłos pojedynczych kropel)
- 00:09:25 (monotonne, niepokojące dźwięki budujące napięcie)
- 00:09:55 (głośny trzask metalowych drzwi)
Opis materiału
Film pokazuje świat snu i cienką granicę jaka dzieli ten stan od rzeczywistości. Każdy ruch czy obraz tworzy nowe równoprawne możliwości. W kadrach widoczna jest dbałość o szczegóły i plastykę – obraz ten należy do rzadkiego w sztuce współczesnej fenomenu przyjemnej dla oka estetyki. Artystki (film współtworzyła siostra Julii, Mai Bui-Ngoc) pisały o filmie:
- W naszym filmie zakładamy, że to właśnie we śnie możemy kontaktować się z innymi światami. Pomysł ewoluował w kierunku próby zmierzenia się z tematem osobowości i tożsamości, obserwacji psychologii indywidualnego człowieka oraz możliwości rozczepienia spójnego wizerunku jednej osoby. Projekt skupił się na warstwie wizualnej, plastycznej, dramatycznej i muzycznej.
Julia Bui-Ngoc urodziła się w 1984 roku w Nicei. Jest rzeźbiarką, reżyserką, tancerką i choreografką. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby (2011). Swoją wrażliwość artystyczną rozwinęła u boku profesora Grzegorza Kowalskiego w pracowni multimedialnej.
Opracowanie: Z. Cielątkowska
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 0 min 57 sek
Przejdź do gatunku: forma eksperymentalna
Obiekt dźwięk | Julia Bui-Ngoc
Eksperymentalne dzieło Julii Bui-Ngoc zaciera granicę pomiędzy wideo-artem, a utworem muzycznym
-
czas trwania 14 min 24 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Jeymer Gamboa | Trails
-
czas trwania 8 min 22 sek
Przejdź do gatunku: forma eksperymentalna
Łucja Szalona | Zorka Wollny
-
czas trwania 5 min 31 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Oswajanie | Dorota Buczkowska
-
czas trwania 17 min 53 sek
Przejdź do gatunku: forma eksperymentalna
Ubierz mnie | Małgorzata Goliszewska
Zobacz także
-
czas trwania 22 min 25 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Making of Hand-e-over | Ursula von Rydingsvard
Ursula von Rydingsvard w Kolekcji Sztuki Współczesnej
-
czas trwania 4 min 01 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Take Five | Zbigniew Rybczyński
-
czas trwania 2 min 17 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Pojazd dla bezdomnych | Krzysztof Wodiczko | fragment 3
-
czas trwania 1 min 07 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Rozstrzelanie powstańców madryckich | Małgorzata Goliszewska
-
czas trwania 4 min 10 sek
cc
Przejdź do gatunku: wideo-art
FLOOD | Radosław Deruba
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus