Krzesany | Conrad Drzewiecki
(This content is availabe in Poland only)
Zrealizowany w 1977 roku, w poznańskim Polskim Teatrze Tańca
spektakl baletowy Krzesany jest
często uznawany za najwybitniejsze osiągnięcie w bogatej karierze Conrada
Drzewieckiego. Warto zaznaczyć, że sam choreograf odżegnywał się od klasycznego
baletu, uważając tę formę za przestarzałą i nie przystającą do współczesności.
Poszukiwał więc inspiracji w tańcu współczesnym, etnicznym czy pantomimie. Na
tej płaszczyźnie mógł się spotkać z Wojciechem Kilarem, który, wychodząc od
awangardowego sonoryzmu, wzbogacał swój język o kolejne elementy. Jednym z
przełomowych momentów kariery kompozytora był Krzesany, po którego premierze Jan Krenz powiedział: „Otworzyłeś szeroko okno i wpuściłeś do
pokoju muzyki polskiej świeże górskie powietrze”. Zarówno Drzewiecki, jak i
Kilar, chcieli więc odświeżać zastane formy, wprowadzając rozwiązania
charakterystyczne dla innych stylistyk. W tym wypadku muzyki ludowej.
Rozmach wizji Drzewieckiego można pojąć w pełni dopiero, gdy zrozumie się, że
podhalański krzesany składa się z zaledwie sześciu kroków. Ten prosty układ taneczny
polegający na uderzaniu piętą o piętę udało się artyście rozbudować, tworząc
porywającą choreografię. Pomimo niewątpliwego wysiłku tancerzy, w Krzesanym liczy się przede wszystkim
zbiorowość ujęta w tajemniczym transie. Utwór przenosi w świat tańca ludowy rytuał
krzesania, związany z pojawieniem się nowego ognia, który symbolizuje nadejście
wiosny. Stąd młodość, siła i wigor. Na poziomie znaczeniowym Krzesany w choreografii Drzewieckiego
jest więc w pewnym sensie polskim odpowiednikiem Święta wiosny Wacława Niżyńskiego. Z tą tylko różnicą, że w paryskim Théâtre des Champs Élysées układ
do kompozycji Kilara wywołał nie skandal, a burzę oklasków.
-----
Krzesany, a
ballet spectacle staged by the Poznań Polish Dance Theatre, is often considered
the greatest achievement in the career of Conrad Drzewiecki (1926-2007). He is
one of the most outstanding Polish ballet dancers and choreographers of the 20th
century and the founder of the Polish Dance Theatre. Ironically, Drzewiecki
himself often repudiated classical ballet, claiming it was outdated and failed to
meet the needs of the times. He sought
out inspiration in modern dance, folk dances and pantomime. That set the agenda
for his cooperation with Wojciech Kilar, one of the greatest Polish composers
of 20th century classical music and film scores, including Francis
Ford Coppola’s Bram Stocker’s Dracula
and the threefold Academy Award for Roman Polanski’s The Pianist. Drzewiecki was influenced by Wojciech Kilar who
started out with avant-garde sonorism, gradually enriching his musical
language. Regardless, Krzesany, put
to Wojciech Kilar’s music, was a turning point in Drzewiecki’s career. After
the premiere of Krzesany, Jan Krentz
commented, “You opened the window wide and let in fresh mountain air to the
room of Polish music.” Both Drzewiecki and Kilar wanted to refresh the enduring
artistic legacy in their fields and introduce solutions characteristic for
other styles and traditions. In this case, for folk music.
It’s only possible to comprehend the panache of
Drzewiecki’s vision when you realize that Krzesany,
originally a Polish folk dance from Podhale, the “Polish highlands” located in
the foothills of the Tatra range of the Carpathian Mountains, consists of six
dance steps only. Drzewiecki managed to turn that simple sequence of dance
movements, based mainly on striking one heel at the other, into a gripping
ballet performance. Nevertheless, no one can deny the effort of individual
dancers, the collective image of people dancing in a secret trance. The
performance brings to the stage, the folk custom of striking sparks to start a
fire – a custom connected with spring rites. Hence, the juvenility, vim and
vigor. So in a way, Krzesany is
similar to Vaclav Nijinsky’s Spring Rites
with the music of Igor Stravinsky. But unlike the premiere in Théâtre des Champs
Élysées, Drzewiecki’s ballet to the music of Wojciech Kilar did not spark furor
among the audience. On the contrary, the audience gave Krzesany a big round of applause.
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 40 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Projekt XL | Anna Kochnowicz
Czterdzieści lat Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu oczami tancerzy, pracowników PTT przez pryzmat jego założyciela, legendy polskiej choreografii, Conrada Drzewieckiego
-
czas trwania 4 min 25 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Polski Teatr Tańca - Balet Poznański | Taniec_PL
Zobacz także
-
czas trwania 4 min 35 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Iza Szostak | Taniec_PL
Cykl krótkich reportaży IMiT poświęconych polskiej scenie tańca
-
czas trwania 4 min 57 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Bałtycki Teatr Tańca | Taniec_PL
-
czas trwania 4 min 28 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Sopocki Teatr Tańca | Taniec_PL
-
czas trwania 3 min 52 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Anna Nowicka | Taniec_PL
-
czas trwania 40 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Projekt XL | Anna Kochnowicz
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus