Kosmos | Jerzy Jarocki
- Przecież patrzyłem na tego wisielca akurat tak samo, jak w tamtych krzakach patrzyłem na wróbla. I pum, pum, pum, pum! Raz, dwa, trzy, cztery! Wróbel powieszony, patyk wiszący, kot uduszony-powieszony, Ludwik powieszony. Jak składnie! Jaka konsekwencja! Trup idiotyczny stawał się trupem logicznym – tylko że logika była i ciężka... i zanadto moja... osobista... taka... osobna... prywatna. Nic mi nie pozostawało, prócz myślenia. Myślałem.
Według Witolda Gombrowicza Kosmos był powieścią o kształtowaniu się rzeczywistości, percepcji czy też relacji zawartej miedzy świadomością a rzeczywistością. Kosmos odnosił się też do samego słowa i języka, do narracji o rzeczywistości. W pozornie nieskładnych grach językowych przewija się w tle filozofia europejska, którą zresztą Gombrowicz bardzo dobrze znał. Akcja zaczyna się kiedy dwaj młodzi mężczyźni wyjeżdżają do górskiej miejscowości (Zakopane); Witold postanawia odpocząć przed egzaminami, a Fuks chce oderwać się od męki pracy z niemiłym szefem. Ich uwagę i zmysły pochłania córka właścicieli pensjonatu, piękna i młoda mężatka Lena. Bohaterowie odkrywają wokół siebie dziwne ślady (powieszonego na drucie wróbla, strzałki na suficie prowadzące do powieszonego na nitce patyczka) i postanawiają przeprowadzić śledztwo. Im bardziej pragną uporządkować rzeczywistość, tym bardziej im się ona wymyka.
Spektakl Kosmos zdobył wiele nagród: Nagrodę im. Tadeusza Żeleńskiego Boya (2006), przyznawana przez polską sekcję AICT dla Zbigniewa Zapasiewicza; Nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida (2006), przyznawaną przez Samorząd Województwa Mazowieckiego, „w kategorii teatr”, dla Zbigniewa Zapasiewicza za rolę Leona; Nagrodę Dyrekcji Festiwalu Bałtyjski Dom w Sankt Petersburgu (2006); Feliksa Warszawskiego (2006) dla Jerzego Jarockiego za oraz dla Zbigniewa Zapasiewicza w kategorii „pierwszoplanowa rola męska” za rolę Leona.
Premiera: 16 października 2005, Teatr Narodowy, Warszawa
Adaptacja i reżyseria: Jerzy Jarocki
Scenografia: Jerzy Juk Kowarski
Muzyka: Stanisław Radwan
Konsultacja ruchowa: Leszek Bzdyl
Realizacja dźwięku: Maciej Rybicki, Marek Wojtulanis
Realizacja światła: Krzysztof Trzaskowski, Zbigniew Magdziarski, Andrzej Szwaczyk
Obsada: Oskar Hamerski (Witold), Marcin Hycnar (Fuks), Małgorzata Kożuchowska (Lena), Zbigniew Zapasiewicz (Leon), Anna Seniuk (Kulka), Mariusz Bonaszewski (Ludwik), Beata Fudalej (Katasia), Bartłomiej Bobrowski (Ksiądz), Kamilla Baar (Lulusia), Wojciech Solarz (Luluś), Robert Jarociński (Tolo), Marta Chodorowska (Jadeczka)
Jerzy Jarocki był wybitnym polskim reżyserem teatralnym i telewizyjnym (1929-2012). Studiował w Moskwie u współpracownika Konstantego Stanisławskiego-Gorczakowa. Związany był ze Starym Teatrem w Krakowie oraz Teatrem Narodowym w Warszawie, od 1991 roku wykładał na krakowskiej PWST. Do jego najważniejszych spektakli, realizowanych na podstawie twórczości Tadeusza Różewicza, należą m.in.: Wyszedł z domu (1965), Moja Córeczka (1968), Na czworakach (1972), a w ostatnich latach: Błądzenie (2004), Miłość na Krymie (2007), Stara kobieta wysiaduje (2007).
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus