Kantor | Duncan Ward, Gabriella Cardazzo
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
W dokumencie Duncana Warda i Gabrielli Cardazzo Tadeusz Kantor opowiada o najważniejszych aspektach swojego teatralnego uniwersum. Jego wypowiedziom towarzyszą fragmenty spektakli
Opis materiału
Tadeusz Kantor, na kilka lat przed śmiercią, opowiedział o kluczowych aspektach swoich przedstawień teatralnych w brytyjskim dokumencie Duncana Warda i Gabrielli Cardazzo. Artysta mówi o roli Krakowa w ukształtowaniu swojej wrażliwości artystycznej, podkreśla znaczenie bio-obiektów, które – w przeciwieństwie do rekwizytów – niejako ożywają na scenie i tworzą
nierozerwalną całość z aktorem; tłumaczy własną obecność na scenie (w charakterze
świadka rozbijającego iluzję przedstawienia); dzieli się swoimi poglądami na temat stałego rozwoju twórcy i i ewolucji jego spojrzenia na sztukę. Krok po kroku, mówi o
najważniejszych ideach swojego teatralnego uniwersum, które możemy lepiej
zrozumieć, oglądając jednocześnie fragmenty jego spektakli.
Tadeusz Kantor (ur. 6 kwietnia 1915 roku w Wielopolu Skrzyńskim, zm. 8 grudnia 1990 roku w Krakowie) – wybitny polski reżyser teatralny, założyciel Teatru Cricot 2, malarz, scenograf, teoretyk sztuki, jeden z pierwszych w Polsce twórców happeningów. W latach 1934-39 studiował w krakowskiej ASP, w czasie okupacji stworzył w Krakowie podziemny eksperymentalny Teatr Niezależny, którego kontynuacją był założony w 1956 roku awangardowy teatr Cricot 2 (ośrodki Teatru powstały w Krakowie i Florencji). To wraz z członkami zespołu Cricot 2 realizował i sprawdzał w praktyce swoje artystyczne koncepcje. W jego twórczości można dostrzec wpływy konstruktywizmu, dadaizmu, malarstwa informel oraz surrealizmu. We wczesnych inscenizacjach teatralnych inspirował się tekstami Stanisława Wyspiańskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza, światowe uznanie przyniosły mu jednak realizacje, w których – przy pewnym wpływie twórczości Brunona Schulza – odwoływał się do własnej biografii i wspomnień, a które określił wspólnym mianem „teatru śmierci”. Należą do nich m.in.: Umarła klasa (1975), Wielopole, Wielopole (1980), Nigdy tu już nie powrócę (1988) oraz Dziś są moje urodziny (1991) – przedstawienie, którego premiery już nie dożył.
Tadeusz Kantor (ur. 6 kwietnia 1915 roku w Wielopolu Skrzyńskim, zm. 8 grudnia 1990 roku w Krakowie) – wybitny polski reżyser teatralny, założyciel Teatru Cricot 2, malarz, scenograf, teoretyk sztuki, jeden z pierwszych w Polsce twórców happeningów. W latach 1934-39 studiował w krakowskiej ASP, w czasie okupacji stworzył w Krakowie podziemny eksperymentalny Teatr Niezależny, którego kontynuacją był założony w 1956 roku awangardowy teatr Cricot 2 (ośrodki Teatru powstały w Krakowie i Florencji). To wraz z członkami zespołu Cricot 2 realizował i sprawdzał w praktyce swoje artystyczne koncepcje. W jego twórczości można dostrzec wpływy konstruktywizmu, dadaizmu, malarstwa informel oraz surrealizmu. We wczesnych inscenizacjach teatralnych inspirował się tekstami Stanisława Wyspiańskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza, światowe uznanie przyniosły mu jednak realizacje, w których – przy pewnym wpływie twórczości Brunona Schulza – odwoływał się do własnej biografii i wspomnień, a które określił wspólnym mianem „teatru śmierci”. Należą do nich m.in.: Umarła klasa (1975), Wielopole, Wielopole (1980), Nigdy tu już nie powrócę (1988) oraz Dziś są moje urodziny (1991) – przedstawienie, którego premiery już nie dożył.
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 1 godz 12 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Umarła klasa | Tadeusz Kantor
Jedno z największych dzieł XX-wiecznego teatru. Tadeusz Kantor snuje „seans dramatyczny” o umieraniu, które zaczyna się już w dzieciństwie, wykorzystując na scenie manekiny-trupy. Te figury staną się symbolem jego Teatru Śmierci.
-
czas trwania 1 godz 26 min 14 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Wielopole, Wielopole | Tadeusz Kantor
-
czas trwania 1 godz 17 min 32 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Niech sczezną artyści | Tadeusz Kantor
-
czas trwania 11 min 43 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Kantor / Cricoteka | 1/6
-
czas trwania 9 min 37 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Tadeusz Kantor | Finezje literackie | 1/5
Zobacz także
-
czas trwania 39 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Wszystko może się przytrafić | Marcel Łoziński
W filmie, uważanym za jego reżyserskie „osiem i pół”, Łozińskiego nie interesuje teatr życia społecznego, ale bezpośredni kontakt, stosunek do drugiego człowieka, do ludzkiego cierpienia, do spraw ostatecznych
-
czas trwania 47 min 03 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Wielka ucieczka | Ksawery Szczepanik
-
czas trwania 10 min 59 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Stanisława Celińska | Zapiski ze współczesności | 3/5
-
czas trwania 58 min 07 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Taka historia | Paweł Łoziński
-
czas trwania 11 min 46 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Piekarz | Józef Cyrus
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus