Jerzy Stuhr | 1/2 | Rozmowy poszczególne
„Jak się oglądam sprzed lat, to w ogóle patrzę jak na obcego człowieka […], to jakiś obcy człowiek jest, bardziej naiwny” – mówi bohater programu, aktor, reżyser i pedagog Jerzy Stuhr w rozmowie z Agatą Buzek. Rozmowa odbywa się w krakowskim Starym Teatrze – miejscu bardzo szczególnym dla Stuhra, który od początku swojej pracy zawodowej równolegle rozwija karierę filmową i teatralną. To właśnie praca w teatrze była dla niego wentylem, który nie pozwolił, aby uderzyła mu do głowy woda sodowa. Ważnym elementem pracy teatralnej jest bowiem ciągła praca nad warsztatem oraz krytyka ze strony innych aktorów i reżyserów – często bezlitosna, nie biorąca poprawki na pozateatralne sukcesy zawodowe aktora. Jak z perspektywy lat Stuhr ocenia swoją pracę w teatrze i jej wpływ na rozwój kariery filmowej? Mówi, że cechuje go „skażenie pedagogiczne” – jako długoletni pedagog przywykł do oceniania innych, ale i pozostał krytyczny wobec własnych dokonań. Teatr oraz życie rodzinne, w ramach którego w sposób naturalny sukcesy zawodowe schodzą na dalszy plan, sprawiły, że aktor wciąż twardo stąpa po ziemi i odnajduje w pracy radość i inspiracje.
W rozmowie kilkukrotnie przewija się osoba Krzysztofa Kieślowskiego – reżysera, w którego debiucie grał Stuhr i który podpowiedział mu, aby podjął się realizacji filmu Duże zwierzę. Co dała Stuhrowi znajomość z Kieślowskim i czego się w ramach tej współpracy nauczył? W rozmowie dowiadujemy się również m.in. o tym co jest ważne w zawodzie aktora, kto jest mistrzem Stuhra jeśli chodzi o podejście do zawodu, a także o doświadczeniu, jakim jest zmaganie się z chorobą nowotworową.
Jerzy Stuhr (ur. 1947) jest aktorem oraz reżyserem teatralnym i filmowym, a także pedagogiem. Stworzył wiele wybitnych i charakterystycznych kreacji, zarówno dramatycznych, jak i komediowych, m.in. w filmach Wodzirej, Amator, Seksmisja, Obywatel Piszczyk. Przez lata związany był z Teatrem Starym w Krakowie, gdzie występował u uznanych polskich reżyserów: Konrada Swinarskiego, Jerzego Grzegorzewskiego i Andrzeja Wajdy. Po raz pierwszy po drugiej stronie kamery stanął w 1994 roku, reżyserując Spis cudzołożnic na podstawie powieści Jerzego Pilcha. Trzy lata później powtórzył swój sukces filmem Historie miłosne. Od 1972 roku pracuje w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej jako wykładowca. W latach 1990-97 roku był rektorem uczelni. W 2009 roku wraz z synem Maciejem wystąpił w filmie Jacka Koprowicza Mistyfikacja – obaj aktorzy wcielili się w rolę Stanisława Ignacego Witkiewicza. W 2011 roku zagrał rzecznika prasowego Watykanu w filmie Habemus Papam swojego przyjaciela, włoskiego reżysera Nanni Morettiego, opowiadającej o pogrążonym w depresji papieżu.
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 34 min 46 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Jerzy Stuhr | 2/2 | Rozmowy poszczególne
Znany aktor, w rozmowie z Agatą Buzek, o pracy w Starym Teatrze w Krakowie, sławie i popularności, specyfice pracy aktora teatralnego i życiu rodzinnym
-
czas trwania 29 min 43 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Kazimierz Kutz | Rozmowy poszczególne
-
czas trwania 30 min 46 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Krzysztof Zanussi | Rozmowy poszczególne
-
czas trwania 30 min 30 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Andrzej Wajda | Rozmowy poszczególne
Zobacz także
-
czas trwania 53 min 36 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Jan Komasa | Młodzi zdolni
Spotkanie z Janem Komasą – reżyserem „Sali samobójców” i „Miasta ‘44” inauguruje cykl „Młodzi zdolni”. Prowadzenie: Kaja Klimek
-
czas trwania 14 min 53 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Saga rodu Damięckich | Zapiski ze współczesności | 1/5
-
czas trwania 10 min 17 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Agnieszka Duczmal | Notacje
-
czas trwania 58 min 09 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Stanisław Łubieński | Literatura non-fiction
-
czas trwania 6 min 59 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
W pustyni i w puszczy - perspektywa postkolonialna | Flaneur kulturalny | 3/14
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus