Maurycy Gomulicki i bibliofilia... | Flaneur kulturalny | 2/14
- 00:00:43 W nowo otwartym Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie pokazywany jest twój projekt „Bibliophilia",
- 00:00:48 który składa się z fotografii dziewcząt w bikini na tle biblioteki.
- 00:00:56 Czy książka nie interesuje cię tylko i wyłącznie jako fetysz?
- 00:00:59 Dla mnie książka jest totalnie naturalnym doświadczeniem.
- 00:01:03 Ja się wychowałem... mnie właściwie ze szpitala przeniesiono do biblioteki.
- 00:01:07 Ja pierwsze 6 lat życia mieszkałem w bibliotece mojego dziadka,
- 00:01:10 a przez całą resztę mojego życia praktycznie byłem tam codziennym gościem.
- 00:01:14 Dla mnie biblioteka to nie jest świątynia czy monolit wiedzy.
- 00:01:20 Biblioteka jest pełna duchów, upiorów, zjaw.
- 00:01:24 I w moim przypadku, ponieważ ja się zajmuję kulturą rozkoszy, zajmuję się przyjemnością na serio.
- 00:01:29 Tak w życiu prywatnym, jak zawodowym.
- 00:01:31 To rusałki, nimfy są jak najbardziej adekwatne.
- 00:01:34 Dla mnie książka jest jakby realną przestrzenią życia, to jest taka przestrzeń,
- 00:01:39 w której ja, wiesz, ja naprawdę funkcjonuję.
- 00:01:41 Mnie interesują książki, które...
- 00:01:42 najbardziej to mnie interesują te, które czytam z czerwonymi uszami, nie?
- 00:01:57 Nad wystawą unosi się duch twojego dziadka i to on wprowadził cię w świat książki.
- 00:02:03 Ty jednak poszedłeś w stronę sztuk wizualnych.
- 00:02:06 Jakie znacznie miało dla ciebie to doświadczenie rodzinne?
- 00:02:09 Wiesz, dziadek jest, kurczę, totalnie esencjonalną postacią w moim życiu.
- 00:02:12 Zważywszy na to, że ja nie miałem ojca.
- 00:02:15 Mój dziadek był filutem.
- 00:02:17 Mój dziadek mrugał do mnie okiem.
- 00:02:19 Mój dziadek puszczał do mnie niesamowite uśmiechy.
- 00:02:22 To zresztą się działo i po jego śmierci, kiedy ja przez blisko 3 lata porządkowałem tą bibliotekę
- 00:02:28 i cały czas znajdowałem w niej czy notatki w książkach dziadka, czy na przykład, nie wiem...
- 00:02:35 Brałem do ręki "Ostatnią miłość 40-letniego mężczyzny" i okazało się,
- 00:02:37 że jest ona założona na stronie, na której jest opis puchatego łona cudownej bachtanki
- 00:02:43 spotkanej w Konstantynopolu. I to było strasznie przyjemne.
- 00:02:59 Powiedziałeś kiedyś, że patrzysz, cytuję: "w pizdę, jak w tęczę".
- 00:03:04 Jak patrzysz w książkę?
- 00:03:04 No, jeśli chcesz smakowitego porównania, to mogę Ci powiedzieć,
- 00:03:08 że dziewczyna rozkładająca uda, zawsze mi się kojarzyła z otwartą książką.
- 00:03:13 Przyjemnie jest nogi kartkować tak, jak książkę i o książkach myśleć pożądliwie, tak jak o kobietach.
- 00:03:19 To są jedne z najważniejszych rzeczy, tych które mnie emocjonują w życiu - książki i dziewczyny.
- 00:03:25 Czy jak fotografujesz dziewczyny razem z przedmiotami, czy nie uprzedmiatawiasz ich w ten sposób?
- 00:03:32 Ja generalnie nie mam z czymś takim problemu.
- 00:03:35 Ozywiście można mi zarzucać seksizm, myślę, że nie jestem seksistą.
- 00:03:40 Ale też nie będę odpierał tych argumentów broniąc się, wiesz, rękami i nogami,
- 00:03:45 małymi piąstkami tłukąc i protestując.
- 00:03:48 Mnie to śmieszy, jak czytam w Internecie, że próbuję zachęcać do bibliofilstwa fotografiami nagich dziewcząt.
- 00:03:56 Primo, nie jestem idiotą.
- 00:03:57 Secundo, to nie jest tak, że pokażemy duże cycki,
- 00:04:00 takie, jakie pokazujemy w kontekście auta i tak pokażemy je w kontekście biblioteki, i w takim razie będzie tak fajnie.
- 00:04:04 Jest to pewna igraszka, że są tu są dziewczęta.
- 00:04:17 Generalnie w całym tym projekcie chodziło o wiosnę w bibliotece; o pokazanie tego, że biblioteka,
- 00:04:22 która nam się kojarzy ze starością, czasem, przeszłością, kumulacją, kurzem, starością, staroświeckością...
- 00:04:29 Nie jest to medium nowoczesne, elektroniczne... Że jest wiosna w bibliotece.
- 00:04:35 Dla mnie biblioteka cały czas jest totalną przestrzenią przygody i źródłem niespodzianek.
„Dla flaneura – pisał Walter Benjamin – żyjącego pomiędzy frontami budynków niby bourgeois w czterech ścianach swego domu, ulica staje się mieszkaniem. W jego oczach błyszczące emalią szyldy firm są równie dobre (a nawet lepsze) jako przystrojenie ścian, co obraz olejny w mieszczańskim salonie. Mury są dla niego pulpitem, o który opiera swój notes; kioski z gazetami służą mu za biblioteki, a kawiarniane tarasy to wykusze, z których po zakończeniu pracy spogląda na swój dobytek”.
Flaneur był dzieckiem nudy i melancholii, dzieckiem, którego świat składa się już tylko z luźno dryfujących cząstek (elementarnych?). Był wygnańcem z rzeczywistości. Ale nigdy leniem. Choć wiedział, że powrotu do domu już nie ma, próbował scalać, wykonywać gesty – nawet wtedy, gdy każdy z nich był w jakiś sposób niedoskonały i nieskuteczny. Tak było kiedyś, za czasów chociażby Baudelaire’a, autora Łabędzia – wiersza, który był tekstem niemalże formacyjnym dla wszystkich tych, którzy w XIX wieku zanurzali się w miasto i zdzierali podeszwy podczas niekończących się wędrówek.
Dzisiejszy flaneur jest nudziarzem, który kocha wyłącznie gromadzić towary. Jego domem nie jest już ulica, tylko centrum handlowe. Czas na zmiany, czas na powrót do korzeni. Autor Kwiatów zła dał kiedyś ludziom Łabędzia, my proponujemy cykliczne spotkania z Krukiem – które są (i będą) dowodem na to, że można błąkać się inaczej, że ciekawość może być nienasycona, a przy tym bezcelowa i to jest właśnie piękne.
Adam Kruk – jako „Flaneur kulturalny” – przemierza wraz z ekipą filmową Polskę wzdłuż i wszerz, zagląda na plany zdjęciowe i koncerty, za kulisy i do atelier, pracowni malarskich, sal prób, rozmawia z artystami, animatorami kultury, czasami z anarchistami.
Zapraszamy do oglądania i – pamiętając o słowach Benjamina: „Flaneur, jakimkolwiek tropem by podążał, zawsze natknie się na zbrodnię” – radzimy: uważajcie!
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus