Film o sztuce biurowej | Julian Antonisz
Gdyby komuś przyszło myśleć o pracy w biurze jako nudnej czy trywialnej, to znaczy, że jest w całkowitym błędzie. Praca w biurze to sztuka i to na miarę współczesności! Zawiera się w niej cała skomplikowana materia krytyki i historii sztuki… Aby ukazać bogactwo form artystycznych, Julian Antonisz zaprasza na biennale sztuki biurowej, na którym znajdziemy liczne przykłady kreatywnego podejścia do codziennej pracy. Wśród obiektów prezentowanych na wystawie, pojawią się m.in.: liczne wersje pieczątek (pieczątka z kukułką, dama z pieczątką, łasiczka w kształcie pieczątki), antyklamka, mieszacz herbatki z cytrynką, cytrynka do wielokrotnego użytku czy wysokogórskie biurko – idealne na giewont. Przed kolejną wizytą w urzędzie, pozycja do obejrzenia obowiązkowa!
Jak pisał Jakub Majmurek w
„Dwutygodnik.com”:
Jedna z jego mniej znanych produkcji, Film o sztuce… biurowej, jest tak naprawdę katalogiem, który przedstawia kolekcję równie pomysłowych, co od początku groteskowych i poronionych wynalazków, stworzonych przez przezornych pracowników biurowych, służących do odstraszania petentów i ułatwiania takich ciężkich biurowych prac, jak mieszanie herbaty w szklance. Antoniszowi nie chodziło tu jedynie o satyrę na PRL w stylu Barei. Widać, że już samo wymyślanie, konstruowanie i przedstawianie widzowi bezsensownych biurowych maszyn było dla niego wielką frajdą.
Julian Antonisz (właściwie Julian Józef Antoniszczak, ur. w 1941 roku w Nowym Sączu, zm. w 1987 roku w Lubieniu) był plastykiem, scenarzystą i twórcą eksperymentalnych filmów animowanych. Zasłynął także jako kompozytor i wynalazca. W 1977 roku w manifeście artystycznym przedstawił wizję filmu tworzonego bezpośrednio na taśmie filmowej, bez użycia kamery. Sam konsekwentnie realizował filmy w tej technice – poszczególne klatki były rysowane, malowane, wydrapywane, a nawet wypalane na taśmie. Fascynował go świat mechaniki. Jeszcze na studiach zbudował z dwóch rowerów „samochód”. Konstruował też „maszyny filmowe”, których używał potem w pracy. Jedną z nich był antoniszograf fazujący (jak czytamy w opisie, było to „urządzenie wydrapujące na taśmie filmowej serie klatek z płynnym przejściem między dwiema skrajnymi klatkami”). Do ważniejszych zrealizowanych przez Antonisza tytułów należą: Fobia (1967), W szponach seksu (1969), …Te wspaniałe bąbelki w tych pulsujących limfocytach (1973), Kilka praktycznych sposobów na przedłużenie sobie życia (1974). Antonisz jest także autorem cyklu Polska kronika non-camerowa. W 1968 roku założył wraz z kolegami z pracowni rysunku filmowego krakowską filię warszawskiego Studia Miniatur Filmowych, które w 6 lat później usamodzielniło się jako Studio Filmów Animowanych.
W NINATECE
znalazły się następujące realizacje Juliana Antonisza:
Kilka praktycznych sposobów na przedłużenie sobie
życia (1974), Film o sztuce biurowej
(1975), Katastrofa (1977), Ludzie więdną jak liście (1978), Ostry film zaangażowany (1979), 10 Polskich kronik non-camerowych (1981-1985), Dziadowski blues non camera, czyli nogami do przodu (1978), Światło w tunelu (1986), Pan Tadeusz. Księga I. Gospodarstwo (1980).
Niniejszy film jest częścią projektu digitalizacji 28 polskich animacji z Krakowskiego Studia Filmowego, który został przeprowadzony przez Filmotekę Narodową w ramach PW Kultura+.
Materiał przekazany przez Filmotekę Narodową.
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 4 min 08 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Ludzie więdną jak liście... film bez kamery | Julian Antonisz
Choć w filmie obraz wydaje się rzeczą najważniejszą, w przypadku „Ludzie więdną jak liście” należy zwrócić szczególną uwagę na muzykę rysowaną bezpośrednio na ścieżce dźwiękowej
-
czas trwania 12 min 19 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Kilka praktycznych sposobów na przedłużenie sobie życia | Julian Antonisz
-
czas trwania 6 min 12 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Sexi Lola Automatic | Ryszard Antoniszczak
-
czas trwania 0 min 57 sek
Przejdź do gatunku: forma eksperymentalna
Obiekt dźwięk | Julia Bui-Ngoc
-
czas trwania 4 min 01 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Take Five | Zbigniew Rybczyński
Zobacz także
-
czas trwania 7 min 08 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Dziadowski blues non-camera | Julian Antonisz
Przepływające obrazy w tle – jak dobrze sugeruje tytuł – dziadowskiej ballady, nie wiążą się w żaden logiczny ciąg
-
czas trwania 10 min 19 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Polska Kronika Non-Camerowa | Julian Antonisz | część 10
-
czas trwania 5 min 52 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Koń... a sprawa polska | Krzysztof Dębowski
-
czas trwania 10 min 18 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Kalejdoskop Miki Mola | Ryszard Antoniszczak
-
czas trwania 19 min 18 sek
Przejdź do gatunku: animacja
Wystawa abstrakcjonistów | Jerzy Kotowski
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus