EKK | Jutro nie umiera nigdy | zwiastun wystawy
Kapsuła z „obiektami sztuki” zostaje zamknięta hermetycznie na przewidywany okres stu lat; wewnątrz niej znalazły się prace z wystawy Jutro nie umiera nigdy. Prezentacja kapsuły czasu i jej zawartości odbyła się 8 września 2011 roku w ramach Europejskiego Kongresu Kultury. Punktem wyjścia prac koncepcyjnych nad wystawą było pojęcie „obietnicy”. Zarówno w kontekście polityki, której mechanizmy w dużym stopniu opierają się na składanych obietnicach, jak i inżynierii społecznej, która stosuje różne formy obietnic w zarządzaniu społecznymi nastrojami.
Pierwszą inspiracją do prac nad kształtem prezentacji kongresowej była Światowa Wystawa w Nowym Jorku z 1964 roku. Gigantycznych rozmiarów ekspozycja prezentowała wszystkie najnowsze odkrycia technologiczne, a przede wszystkim dizajnerskie i inżynieryjne koncepcje, które miały zrewolucjonizować świat. Wśród nich była zapowiedź ogólnodostępnego, darmowego prądu czy wakacje na Księżycu w początkach XXI wieku. Prace nad rozwojem sztucznej inteligencji miały zmienić relacje społeczne i wygenerować nowe środki produkcji, w efekcie których człowiek stałby się istotą wolną, nie ograniczoną swoją pracą.
Krytycy Wystawy podkreślali, że koncepcje ekspozycyjne zaproszonych do projektu korporacji miały stać się wyrafinowanym, niewidzialnym narzędziem polityki zimnej wojny oraz sposobu jej finansowania, a czas wolny, który Amerykanin (Barbrook: „Nikt nie wyobrażał sobie nieamerykańskiej przyszłości”) zyskiwał dzięki przekonywującej wizji zautomatyzowanej przyszłości, miał okazać się nagrodą za symboliczne milczenie wobec strategii zbrojeń. Popularność korporacyjnych pawilonów, w tym ekspozycji IBM (projekt: Ray i Charles Eamsowie), miała swoje odbicie w turbo przyspieszeniu prac nad skomputeryzowaniem ludzkiej pracy i w konsekwencji – na budowie Sieci. Macluhanizm, dominujący wśród ówczesnych dyskursów, zakładał technologiczny determinizm i afirmował postęp technologiczny jako narzędzie emancypacji społecznej.
Czy jednak, z perspektywy początku XXI wieku (obiecane „jutro”), możemy zgodzić się, że za rewolucją technologiczną, której doświadczamy od kilku dekad, poszła rewolucja społeczna? Barbrook: „Z bliżej niewyjaśnionych przyczyn nastanie utopii musiało zostać odroczone na czas nieokreślony”.
Jutro nie umiera nigdy to wystawa przygotowana specjalnie na Europejski Kongres Kultury. Jej przewrotny tytuł odnosi się do strategii „urządzania” przyszłości, wedle której „jutro” jest w zasięgu naszych możliwości, wynika z naszych świadomych lub mniej działań, jest wreszcie wyraźną fantazją, a tym samym diagnozą naszych aktualnych trosk i aspiracji. Wystawy światowe, podobnie jak inne produkcje popkultury, tworzące sugestywny pejzaż wizualny XX wieku, utrwaliły nasze wyobrażenie o przyszłości, sprowadzając ją najczęściej do „wersji beta” teraźniejszości, udoskonalonej o technologię, futurystyczny kostium (shape) i redukcję aktualnych problemów cywilizacyjnych. Tymczasem – choć marzymy od kilku dekad dokładnie o takiej samej „przyszłości” – w czasie teraźniejszym zdążyły dokonać się zasadnicze zmiany. „Czas nieokreślony”, który zdaniem Richarda Barbrooka dzieli nas od utopijnego „jutra”, wykorzystajmy więc na refleksję nad tym, co dzieje lub mogłoby się wydarzyć na naszych oczach.
Wystawa złożona zostanie z obiektów artystycznych i dizajnerskich wykonanych i przekazanych przez wybranych autorów. Kolekcja przedmiotów, zamkniętych po zakończeniu Kongresu ( listopad 2011) w kapsule czasu na okres stulecia, stanowić będzie testament początku drugiej dekady XXI wieku. Przeczuwając kryzysy gospodarcze oraz technologiczną „zapadkę”, jak również aktualną tendencję DIY – zdecydowaliśmy się mówić językiem analogowym. Następnemu stuleciu przekażemy naszą wiarę w mechanikę, autorskie opracowanie tematu oraz nasze rozpoznanie płynności potrzeb (również symbolicznych) i umowności teoretycznych modeli.
Autorzy prac, które zostaną przechowane w kapsule przez najbliższe stulecie: Richard Barbrook, Sebastian Buczek, Hubert Czerepok, Mariana Castillo Deball, Jarosław Hulbój, Paweł Jarodzki, Paweł Jasiewicz, Szymon Kobylarz, Wojciech Kocołowski, Katarzyna Krakowiak, Jerzy Kosałka, Maciek Lizak, Robert Mleczko, Bartosz Mucha, Dominika Olszowy, Robert Rumas, Kama Sokolnicka, Thomson & Craighead, Marek Wasilewski, Adam Witkowski, Piotr Wyrzykowski, Martin Zet. Ze specjalnym udziałem Sebastiana Cichockiego. A także: wystawa szkatułkowa CZARNY NESESER, a w nim: Elena Gallen, Lubomir Grzelak, Beata Wilczek, Fanny Schlichter, Ewa Żuchnik.
W ostatnich słowach książki Przyszłości wyobrażone. Od myślącej maszyny do globalnej wioski, Richard Barbrook pisze: „Wolni od macluhanistycznej nieuniknionej przyszłości, możemy teraz szukać nowych marzeń i nowych idei kształtujących naszą przyszłość (…) Miast dyscyplinować teraźniejszość, nowe futurystyczne wizje muszą być elastyczne i otwarte. Nasze utopie wyznaczają kierunek ścieżki ludzkiego postępu. Bądźmy więc odważni w myśleniu (…).”*
Mise-en-scene: Hubert Czerepok
Kuratorka: Katarzyna Roj
Produkcja: Marta Kubik / BWA Wrocław – Galerie Sztuki Współczesnej
Oprawa graficzna: Maciek Lizak
* Cytaty, w tłumaczeniu Jana Dzierzgowskiego, pochodzą z książki Richarda Barbrooka Przyszłości wyobrażone. Od myślącej maszyny do globalnej wioski, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2009
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 9 min 39 sek
Przejdź do gatunku: program publicystyczny
Agnieszka Polska | Videofan
Agnieszka Polska opowiada o swojej pracy „Future Days”, o tym, czy faktycznie sztuka wpływa na rzeczywistość i o konieczności edukowania odbiorców
-
czas trwania 12 min 05 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Taki typ ptactwa | Małgorzata Goliszewska
-
czas trwania 12 min 29 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Kantor / Nic dwa razy | 5/6
-
czas trwania 9 min 57 sek
Przejdź do gatunku: wideo-art
Droga do gwiazd | Michalina Mistrzak
-
czas trwania 8 min 04 sek
cc
Przejdź do gatunku: dokument
Siusiu w torcik | Zachęta TV
Zobacz także
-
czas trwania 12 min 46 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Ignacy Gogolewski | Zapiski ze współczesności | 1/5
Rozmowa z aktorem, reżyserem i scenarzystą Ignacym Gogolewskim: dlaczego za każdym razem wyjście na scenę jest wyjątkowe?
-
czas trwania 28 min 01 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Gra z pamięcią. Jerzy Grotowski w Opolu | Teresa Kudyba
-
czas trwania 13 min 11 sek
Przejdź do gatunku: reportaż
Kantor / Wielkim artystą był? | 4/6
-
czas trwania 1 min 38 sek
Przejdź do gatunku: zwiastun
TAKK! Wzorro
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus