Dominika Knapik | Taniec_PL
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Cykl krótkich reportaży IMiT poświęconych polskiej scenie tańca
- 00:00:02 (muzyka w tle)
- 00:00:17 (w tle słychać fragment wyświetlanego na ekranie filmu w języku angielskim)
- 00:00:35 [Dominika Knapik, zza kadru] Wydaje mi się, że nasz styl charakteryzuje się dużą dozą ironii i poczucia humoru.
- 00:00:39 I też taką nazwę chcieliśmy sobie wymyślić, stąd właśnie Harakiri Farmers.
- 00:00:45 To, co nas interesuje, to jest jakby takie niedefiniowanie granic.
- 00:00:47 Czy to jest teatr, czy to jest taniec czy to są sztuki wizualne?
- 00:00:50 My po prostu zapraszamy różnych ludzi do projektów i z nimi robimy i to, co wychodzi jakby nawet nie chcemy tego definiować.
- 00:00:57 I styl trochę zależy od tego, jaki aktualnie skład robi ten spektakl.
- 00:01:01 (muzyka w tle, wysoki, nieprzyjemny dźwięk)
- 00:01:06 (słychać odgłosy dobiegające ze sceny)
- 00:01:12 Jak rozmawiałam z różnymi osobami, z krytykami tańca, z różnymi osobami, które zajmują się tańcem
- 00:01:17 i słyszałam ich opinie, to raczej słyszałam właśnie takie rzeczy, że nie jest to specjalnie taneczne.
- 00:01:23 Dużo w spektaklach jest gestów, bo ja bardzo lubię pracować z gestami, przetwarzać je jakby scenicznie w różne obrazy.
- 00:01:30 Stramy się też bardzo dużo pracować z muzyką na żywo, bo gdzieś od jakiegoś czasu kompletnie nas nie interesuje puszczanie CD.
- 00:01:51 My się zawsze też interesujemy tekstem.
- 00:01:54 Często właśnie tekst jest pierwszym punktem odniesienia.
- 00:01:56 Czasami bierzemy dosłownie jedno zdanie z literatury i na tej bazie tworzymy cały spektakl.
- 00:02:01 Więc jakby taka warstwa inspiracji literackich jest na pewno super istotna.
- 00:02:07 Może też interesujący jest dla nas taki rodzaj dyskursu teoretycznego.
- 00:02:09 Bo my tak rozumiemy taniec, szeroko rozumiany taniec współczesny.
- 00:02:13 Jakby istotne jest dla nas, żeby to nie było... żeby zwrócić uwagę ludzi, że można rozmawiać, to mogą być bardzo ciekawe dyskusje na ten temat.
- 00:02:22 Żeby połączyć w jakiś sposób teorię i taniec.
- 00:02:24 To jest nasz cel.
- 00:02:29 (muzyka w tle)
- 00:02:31 (słychać wypowiedź w języku angielskim)
- 00:02:49 (muzyka i śpiew w języku angielskim)
- 00:03:13 Ponieważ skończyłam Szkołę Teatralną w Krakowie, jestem też aktorką, to poniekąd trudno mi pracować z abstrakcją.
- 00:03:20 Emocje są też dla mnie super istotne.
- 00:03:24 I osoby, z którymi współpracuję wręcz śmieją się ze mnie, że czasami trudno jest mi wypreparować materiały tak super abstrakcyjnie.
- 00:03:33 Jakby geometria na mnie nie działa, tego rodzaju sprawy.
- 00:03:37 Bardzo trudno mi jest się wkręcić w coś. Ja po prostu muszę sobie naładować jakiś tam monolog, muszę sobie coś napisać.
- 00:03:43 Jakoś tak bardzo teatralnie pracuję.
- 00:03:44 Potem to zdzieramy i zostaje abstrakcyjny obraz.
- 00:03:47 Ale pierwszy impuls jest taki, że ja po prostu muszę się tak teatralnie, aktorsko w to wkręcić.
- 00:03:54 (muzyka w tle)
Opis materiału
Dominika Knapik, aktorka, tancerka i choreografka, w krótkim reportażu opowiada o działalności kolektywu Harakiri Farmers. Podkreśla, że nie czuje potrzeby precyzyjnego definiowania swojej działalności z pogranicza tańca, teatru i sztuk wizualnych. Mówi o upodobaniu do pracy z gestem, o muzyce do spektakli tworzonej od pewnego czasu wyłącznie na żywo oraz o roli słowa w przedstawieniach Harakiri Farmers. W filmie pojawiają się fragmenty spektakli Testament optymisty (choreogr. Dominika Knapik), Moskwa (choreogr. Dominika Knapik), The Fork (Dominika Knapik i Kenneth Flak).
Dominika Knapik (ur. 19 listopada 1979 roku w Krakowie) – tancerka, choreografka i aktorka. Absolwentka PWST w Krakowie. Zagrała w Katatonii (2004) w reżyserii Jacka Nagłowskiego (Grand Prix w konkursie kina niezależnego na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni). Współtworzyła krakowską grupę Hoplaaa, z którą w latach 2006-2007 realizowała taneczne wideo oraz performanse. Brała udział w projektach artystki wizualnej Zorki Wollny (Koncert na wysokie obcasy, 2004; Muzeum, 2006). Autorka filmu tanecznego There (2006). W 2007 roku była stypendystką programu DanceWeb Europe oraz Art Stations Foundation. W roku 2008 wspólnie z dramaturgiem i socjologiem Wojciechem Klimczykiem założyła kolektyw artystyczny Harakiri Farmers. Pierwszą produkcją Harakiri Farmers był Keret, który wygrał konkurs „Nowe sytuacje” podczas międzynarodowego festiwalu Teatralnego MALTA w Poznaniu (2008). Stypendystka ArtsLink 2009 (Dance New Amsterdam, NY), w 2011 roku stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach którego wraz z Wojciechem Klimczykiem stworzyła spektakl Moskwa. W 2011 wyreżyserowała spektakl Testament optymisty w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa, w którym także wystąpiła i była autorką choreografii. W tym samym roku autorka choreografii i tancerka w spektaklu Nie-Ja w reżyserii Igi Gańczarczyk, który zdobył główną nagrodę w KONKURSIE OFF podczas 32. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Jako choreografka współpracuje regularnie z teatrami dramatycznymi w Polsce.
Taniec_PL to cykl krótkich reportaży, które mają za zadanie ukazać panoramę polskiego tańca współczesnego. Pierwotnie znalazły się one na dwuczęściowej płycie dvd taniec_PL/edycja 2012 (dance/edition 2012), wydanej przez Instytut Muzyki i Tańca z okazji Internationale Tanzmesse NRW – Międzynarodowych Targów Tańca, odbywających się w Düsseldorfie w dniach 29 sierpnia – 1 września 2012 roku. Wydawnictwo zaprezentowało większość spośród aktywnie działających w Polsce zawodowych twórców tańca z różnych obszarów i gatunków: zarówno twórczość zespołów państwowych i instytucjonalnych, jak i niezależnych twórców oraz kolektywów tanecznych. Materiały filmowe oprócz wypowiedzi twórców i kierowników artystycznych zawierają fragmenty spektakli i prac choreograficznych; równolegle opatrzone są również podpisami i tłumaczeniami w języku angielskim.
Dominika Knapik (ur. 19 listopada 1979 roku w Krakowie) – tancerka, choreografka i aktorka. Absolwentka PWST w Krakowie. Zagrała w Katatonii (2004) w reżyserii Jacka Nagłowskiego (Grand Prix w konkursie kina niezależnego na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni). Współtworzyła krakowską grupę Hoplaaa, z którą w latach 2006-2007 realizowała taneczne wideo oraz performanse. Brała udział w projektach artystki wizualnej Zorki Wollny (Koncert na wysokie obcasy, 2004; Muzeum, 2006). Autorka filmu tanecznego There (2006). W 2007 roku była stypendystką programu DanceWeb Europe oraz Art Stations Foundation. W roku 2008 wspólnie z dramaturgiem i socjologiem Wojciechem Klimczykiem założyła kolektyw artystyczny Harakiri Farmers. Pierwszą produkcją Harakiri Farmers był Keret, który wygrał konkurs „Nowe sytuacje” podczas międzynarodowego festiwalu Teatralnego MALTA w Poznaniu (2008). Stypendystka ArtsLink 2009 (Dance New Amsterdam, NY), w 2011 roku stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach którego wraz z Wojciechem Klimczykiem stworzyła spektakl Moskwa. W 2011 wyreżyserowała spektakl Testament optymisty w krakowskim teatrze Łaźnia Nowa, w którym także wystąpiła i była autorką choreografii. W tym samym roku autorka choreografii i tancerka w spektaklu Nie-Ja w reżyserii Igi Gańczarczyk, który zdobył główną nagrodę w KONKURSIE OFF podczas 32. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Jako choreografka współpracuje regularnie z teatrami dramatycznymi w Polsce.
Taniec_PL to cykl krótkich reportaży, które mają za zadanie ukazać panoramę polskiego tańca współczesnego. Pierwotnie znalazły się one na dwuczęściowej płycie dvd taniec_PL/edycja 2012 (dance/edition 2012), wydanej przez Instytut Muzyki i Tańca z okazji Internationale Tanzmesse NRW – Międzynarodowych Targów Tańca, odbywających się w Düsseldorfie w dniach 29 sierpnia – 1 września 2012 roku. Wydawnictwo zaprezentowało większość spośród aktywnie działających w Polsce zawodowych twórców tańca z różnych obszarów i gatunków: zarówno twórczość zespołów państwowych i instytucjonalnych, jak i niezależnych twórców oraz kolektywów tanecznych. Materiały filmowe oprócz wypowiedzi twórców i kierowników artystycznych zawierają fragmenty spektakli i prac choreograficznych; równolegle opatrzone są również podpisami i tłumaczeniami w języku angielskim.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus