Ćwiczenia warsztatowe | Marcel Łoziński
Był to pierwszy dokument Łozińskiego po stanie wojennym, robiony z myślą o
oficjalnym rozpowszechnianiu. Przedtem wykonywał on rejestracje filmowe dla
solidarnościowego podziemia. Ćwiczenia
warsztatowe powstały w okresie największego społecznego marazmu lat 80.
Udało się ten nastrój uchwycić, stosując małą prowokację. Łoziński przeprowadza
sondę uliczną, taką, jaką rzeczywiście mogła przeprowadzać państwowa telewizja.
Reporterka z kamerą zadaje przypadkowo zaczepionym ludziom pytanie, co sądzą o
współczesnej młodzieży. Jedni chowają twarz, inni odpowiadają wymijająco,
jeszcze inni przełamują nieufność i zdobywają się na szczerość, mówią o swojej
beznadziei. W drugiej części filmu widzimy, jak można ten materiał spreparować,
żeby nadać mu inne znaczenie (tak robiła propaganda stanu wojennego). Łoziński
celowo wykonuje tę manipulację niedoskonale, stosuje asynchron, żeby widz mógł
dostrzec szwy. Trzeci wariant pokazuje inny, bardziej nowoczesny typ deformacji
medialnej: odjęcie jakiegokolwiek znaczenia. Niewygodny materiał został
zmontowany jak muzyczny wideoklip: o nic już nie chodzi, wszyscy się tylko
uśmiechają.
(Opis autorstwa Tadeusza Sobolewskiego pochodzi z książeczki dołączonej do
wydawnictwa Polska Szkoła Dokumentu | Marcel Łoziński)
Marcel Łoziński (ur. 1940) jest reżyserem filmowym i dokumentalistą. Urodził się w
Paryżu. Jest absolwentem PWSFTviT w Łodzi, twórcą wielokrotnie nagradzanych
filmów dokumentalnych, wśród których znaleźć można: Jak żyć (1977), 89 mm od Europy (1993),Wszystko może się przytrafić (1995), Żeby nie bolało (1998), Tonia i jej dzieci (2011). Jego film 89 mm od Europy otrzymał, w
kategorii najlepszy film krótkometrażowy, nominację do Oscara w 1994 roku.
Obecnie Marcel Łoziński wykłada w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja
Wajdy. Jego synem jest Paweł Łoziński – również dokumentalista.
Film Ćwiczenia
warsztatowe zrealizowany przez Marcela Łozińskiego został
zdigitalizowany w ramach Programu Wieloletniego Kultura+ Priorytet
Digitalizacja. Mecenasem programu jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa
Narodowego, a operatorem Narodowy Instytut Audiowizualny.
Kultura+ jest uchwalonym przez Radę Ministrów wieloletnim programem
rządowym na lata 2011–2015. Podstawowym celem Programu jest poprawa dostępu do
kultury oraz zwiększenie uczestnictwa w kulturze społeczności lokalnych.
Głównym celem jego Priorytetu „Digitalizacja” jest wsparcie digitalizacji
zasobów kultury poprzez zakup sprzętu do digitalizacji, sam proces
digitalizacji oraz cyfrowe upowszechnianie zdigitalizowanych zbiorów.
Filmoteka Szkolna proponuje, jak film można wykorzystać podczas zajęć z uczniami. Zachęcamy do odwiedzenia strony.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus