Ambulans | Janusz Morgenstern
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Wstrząsający film Janusza Morgensterna wyróżniony I nagrodą na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco rekonstruuje metody zabijania żydowskich dzieci podczas wojny
Opis materiału
Podobno Krzysztof Komeda długo nie wiedział, jaka muzyka będzie odpowiednia dla tej krótkiej, ale wstrząsającej historii o okrucieństwie wobec dzieci. Janusz Morgenstern miał mu wtedy zanucić zapamiętaną z dzieciństwa, żydowską piosenkę, która stała się motywem filmu. Reżyser bardzo rzadko wspominał swoje traumatyczne, wojenne doświadczenia:
(K. Bielas, J. Szczerba, Życie raz jeszcze, „Gazeta Wyborcza”, 21.11.2002)
Podobno Krzysztof Komeda długo nie wiedział, jaka muzyka będzie odpowiednia dla tej krótkiej, ale wstrząsającej historii o okrucieństwie wobec dzieci. Janusz Morgenstern miał mu wtedy zanucić zapamiętaną z dzieciństwa, żydowską piosenkę, która stała się motywem filmu. Reżyser bardzo rzadko wspominał swoje traumatyczne, wojenne doświadczenia:
Janusz Morgenstern nigdy nie chciał opowiadać o swojej wojennej przeszłości. Dziennikarzy, którzy próbowali drążyć temat, po prostu zbywał. Mówił, że nie chce wracać do wspomnień dotyczących pobytu w getcie i w ogóle – Zagłady. Mam zdolność zapominania – mówił. - Powinienem był pamiętać różne nazwiska, ale nie pamiętałem. Nie kontynuowałem znajomości z tamtego okresu. Gdy pytano mnie o nie, nie podejmowałem tematu. Było to zamierzone i - jak się okazało - skuteczne. (...) Dlatego fakt, że nakręcił krótkometrażowy „Ambulans” może wydawać się w pierwszej chwili dziwny. Lecz Morgenstern nie dotykał w nim bezpośrednio własnych wspomnień. – To był pomysł Tadzia Łomnickiego, z którym się przyjaźniłem – tłumaczył. - Powiedział, że trzeba zrobić film o mordowaniu żydowskich dzieci w ciężarówkach. Nigdy wcześniej o tym nie słyszałem. Nakręciłem dziewięciominutowy czarno-biały film. Żaden tam artystyczny, wręcz oświatowy, instruktażowy, o tym, co i jak robiono. Żeby dać świadectwo. Na podstawie opisów zbudowaliśmy kopię samochodu do zabijania. Dzieciom grającym w "Ambulansie" nie robiłem żadnych wykładów o Zagładzie. Podpowiadałem im tylko, co czują w danej scenie, jak się mają zachowywać. (…). Przez kilkadziesiąt lat nasz film pokazywano w Oświęcimiu. Wiem, że jedna kopia jest w Izraelu.
(K. Bielas, J. Szczerba, Życie raz jeszcze, „Gazeta Wyborcza”, 21.11.2002)
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus