Aktorzy żydowscy | Anna Smolar
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
„Aktorzy żydowscy” Anny Smolar – autoironiczny, choć nie autobiograficzny, portret artystów, zamkniętych w kulturalnym getcie na Placu Grzybowskim w Warszawie
Opis materiału
U początków spektaklu Aktorzy żydowscy znajduje się
rozmowa. Spotkanie z kolejnymi osobami należącymi do społeczności liczniejszej,
niż występująca na scenie grupa reprezentantów, poznawanie historii ich życia,
początków kariery, rozwoju artystycznego, satysfakcji, reakcji otoczenia na
wybór ich drogi życiowej.
Aktorzy żydowscy to spektakl próbujący sportretować grupę o niejasnym statusie, w której zarówno słowo „aktorzy” jak i „żydowscy” bywa kwestionowane. Uwięzieni w nieustannym próbowaniu pierwszej sceny spektaklu, którego premiera od kilkudziesięciu lat nie ujrzała światła dziennego uciekają w opowieść o sobie, próbują zdefiniować paradoksy nie pozwalające im zrobić kolejnego kroku, uciec od etykiet i uproszczeń. Zamknięci w kapsule czasowej przemierzają kolejne momenty własnych historii, uwięzieni w przeszłości, ale i w oczekiwaniach stawianych im przez otoczenie. Nie widzą teraźniejszości, bo wiąże ich pamięć i konieczność pamiętania o przeszłości i kontekście miejsca. Próba uwolnienia się od pamięci jest herezją, powtarzanie tego samego - przekleństwem.
Szóstka aktorów prowadzi opowieści oparte na własnych życiorysach, doświadczeniach, wahaniach. Żaden z nich nie może jednak zagwarantować, że powie tylko prawdę. Ta fantazja oparta jest na osobistej opowieści, ale daleka od dokumentalnej prawdy. Zmyślenie bywa więcej warte, kiedy gwarancją jego prawdziwości staje się własna twarz. Ale czy twarz aktora może być wiarygodna?
Dlatego mimo pozorów wiarygodności trzeba przyjąć założenie, że opinie postaci aktorów w spektaklu nie zawsze są opiniami aktorów grających w spektaklu.
Spektakl spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności oraz krytyków, otrzymał m.in. Nagrodę Główną Jury dla najlepszego spektaklu na 51. Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie (2016), zaś autor scenariusza i dramaturg „Aktorów żydowskich" – MIchał Buszewicz otrzymał Nagrodę dla Młodego Twórcy na 54. Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych (2015)
„Anna Smolar wraz z Michałem Buszewiczem stworzyli spektakl autorefleksyjny. Oddali głos aktorom, choć – jak podkreślają – nie jest to żaden teatr biograficzny. Przede wszystkim doprowadzili jednak do poważnej rozmowy, jaka musiała się odbyć wewnątrz zespołu. Już choćby z tego powodu to spektakl dla Teatru Żydowskiego ważny, bo pozwalający na przejęcie inicjatywy przez aktorów; a zwłaszcza przez aktorki" – pisał o spektaklu Piotr Morawski w Dwutygodnik.com.
źródło: Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich
Aktorzy żydowscy to spektakl próbujący sportretować grupę o niejasnym statusie, w której zarówno słowo „aktorzy” jak i „żydowscy” bywa kwestionowane. Uwięzieni w nieustannym próbowaniu pierwszej sceny spektaklu, którego premiera od kilkudziesięciu lat nie ujrzała światła dziennego uciekają w opowieść o sobie, próbują zdefiniować paradoksy nie pozwalające im zrobić kolejnego kroku, uciec od etykiet i uproszczeń. Zamknięci w kapsule czasowej przemierzają kolejne momenty własnych historii, uwięzieni w przeszłości, ale i w oczekiwaniach stawianych im przez otoczenie. Nie widzą teraźniejszości, bo wiąże ich pamięć i konieczność pamiętania o przeszłości i kontekście miejsca. Próba uwolnienia się od pamięci jest herezją, powtarzanie tego samego - przekleństwem.
Szóstka aktorów prowadzi opowieści oparte na własnych życiorysach, doświadczeniach, wahaniach. Żaden z nich nie może jednak zagwarantować, że powie tylko prawdę. Ta fantazja oparta jest na osobistej opowieści, ale daleka od dokumentalnej prawdy. Zmyślenie bywa więcej warte, kiedy gwarancją jego prawdziwości staje się własna twarz. Ale czy twarz aktora może być wiarygodna?
Dlatego mimo pozorów wiarygodności trzeba przyjąć założenie, że opinie postaci aktorów w spektaklu nie zawsze są opiniami aktorów grających w spektaklu.
Spektakl spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności oraz krytyków, otrzymał m.in. Nagrodę Główną Jury dla najlepszego spektaklu na 51. Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie (2016), zaś autor scenariusza i dramaturg „Aktorów żydowskich" – MIchał Buszewicz otrzymał Nagrodę dla Młodego Twórcy na 54. Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych (2015)
„Anna Smolar wraz z Michałem Buszewiczem stworzyli spektakl autorefleksyjny. Oddali głos aktorom, choć – jak podkreślają – nie jest to żaden teatr biograficzny. Przede wszystkim doprowadzili jednak do poważnej rozmowy, jaka musiała się odbyć wewnątrz zespołu. Już choćby z tego powodu to spektakl dla Teatru Żydowskiego ważny, bo pozwalający na przejęcie inicjatywy przez aktorów; a zwłaszcza przez aktorki" – pisał o spektaklu Piotr Morawski w Dwutygodnik.com.
źródło: Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich
Anna Smolar (ur. 1980) jest polsko-francuską reżyserką
teatralną, tłumaczką, absolwentką francuskiej Sorbony, gdzie ukończyła
kulturoznawstwo. Reżyserowała m.in. w stołecznym Teatrze Studio, w Teatrze
Żydowskim im. Estery Rachel i Idy Kamińskich oraz w Teatrze im. Juliusza
Słowackiego w Krakowie. Smolar asystowała m.in. Krystianowi Lupie, Jacques’owi
Lassallowi i Andrzejowi Sewerynowi. We Francji tworzyła w grupie teatralnej La compagnie
Gochka . W 2016 roku uhonorowana Paszportem Polityki za „Za teatr kameralny i
empatyczny, z polotem i humorem podejmujący tematy zepchnięte na margines.”
Wśród jej najważniejszych spektakli znalazły się m.in. adaptacje francuskiej
prozy: Obcego Alberta Camus i Zamianę Paula Claudela, a także
zrealizowane w formule mockumentu przedstawienie Aktorzy żydowscy.
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 1 godz 24 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Ja, Feuerbach | Piotr Fronczewski
Reżyserski debiut Piotra Fronczewskiego w Ateneum i Teatrze Telewizji: wielki aktor próbuje po latach nieobecności wrócić na scenę
-
czas trwania 1 godz 03 min 19 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Hamlet Stanisława Wyspiańskiego | Jerzy Grzegorzewski
-
czas trwania 1 godz 20 min 13 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Szczęśliwe dni | Antoni Libera
-
czas trwania 1 godz 10 min 11 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Między nami dobrze jest | Grzegorz Jarzyna
-
czas trwania 2 godz 13 min 26 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Burza | Krzysztof Warlikowski
Zobacz także
-
czas trwania 3 godz 27 min 01 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
(A)pollonia | Krzysztof Warlikowski
Spektakl o ofierze, winie i przebaczeniu. Bazując na tekstach antycznych i współczesnych, Warlikowski przepracowuje w campowy sposób powojenną traumę i sens poświęcenia
-
czas trwania 1 godz 05 min 06 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Wymazywanie 3/4 | Krystian Lupa
-
czas trwania 1 godz 12 min 00 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Umarła klasa | Tadeusz Kantor
-
czas trwania 53 min 27 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Macchina dell’amore e della morte (Maszyna miłości i śmierci) | Tadeusz Kantor
-
czas trwania 1 godz 55 min 03 sek
Przejdź do gatunku: spektakl
Sztuka bez tytułu | Agnieszka Glińska | 1/2
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus