89 mm od Europy | Marcel Łoziński
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Między Moskwą a Paryżem – Marcel Łoziński z synem Tomkiem 89 mm od Europy
- 00:00:12 [skrzypienie]
- 00:00:29 [szuranie miotły]
- 00:00:43 [plusk wody]
- 00:01:00 [informacja w języku rosyjskim o nadjeżdżającym pociągu]
- 00:01:11 [stuk kroków]
- 00:01:15 [syrena pociągu]
- 00:01:26 [pisk zatrzymującego się pociągu]
- 00:01:40 [informacja kolejowa nadawana w tle]
- 00:01:48 [szum nadjeżdzającego pociągu]
- 00:01:56 [fragmenty rozmów pasażerów]
- 00:02:04 [komunikaty puszczane z głośników]
- 00:02:14 [trzask]
- 00:02:22 [komunikaty puszczane z głośników]
- 00:02:26 [ucinki rozmów pasażerów w różnych językach]
- 00:02:58 [Konduktor wydający dyspozycje]
- 00:03:11 [męski okrzyk]
- 00:03:16 [stuki i trzaski]
- 00:04:09 [ciężkie westchnięcie]
- 00:04:16 [komunikaty puszczane z głośników]
- 00:04:35 [żywa rozmowa pracowników]
- 00:04:54 [pisk hamujących kół]
- 00:05:06 [stuki metalowego młotka]
- 00:05:11 [męskie krzyki]
- 00:05:33 [rozmowa kobiety z mężczyzną po niemiecku]
- 00:05:40 [szmery i stuki, w tle komunikaty kolejowe]
- 00:06:04 [brzęczenie i szum działającego silnika]
- 00:06:12 [odgłosy pracy robotników]
- 00:06:28 [zgrzyty i szumy]
- 00:06:37 [męski okrzyk]
- 00:06:39 [szmery ruszającego pociągu]
- 00:06:41 [chłopiec] Ale oni trudno pracują!
- 00:06:48 [krzyki pracowników]
- 00:07:08 [szczekanie psa]
- 00:07:12 [strzępy rozmów w różnych językach]
- 00:07:21 [stukanie]
- 00:07:28 [gwizdy]
- 00:07:29 [stukanie młotkiem]
- 00:07:36 [męskie okrzyki]
- 00:07:43 [stukanie młotkiem]
- 00:07:54 [chłopiec]: Jejku popatrz na swój palec!
- 00:07:56 Krew ci leci.
- 00:07:57 [śmiech]
- 00:07:59 [Chłopiec]: Krew ci leci.
- 00:08:01 [Robotnik]: Leci, tak, niedużo.
- 00:08:03 [Chłopiec]: A dlaczego ci leci? Co?
- 00:08:07 [Robotnik]: Ach, daj buźki!
- 00:08:09 [Chłopiec]: Ty ciężko pracujesz chyba?
- 00:08:12 [Robotnik]: No tak, pracuję, a ty...
- 00:08:15 [Chłopiec]: Ale masz brudne ręce.
- 00:08:16 [Robotnik]: No, cóż, pracuję tak ciężko...
- 00:08:18 [Chłopiec]: A ja też mam brudne.
- 00:08:20 [Robotnik] A to po moim, po moim... Tak, prawda, po moim.
- 00:08:23 [mężczyna mówi po rosyjsku]
- 00:08:28 [Chłopiec]: Ktoś cię tu woła w radio.
- 00:08:31 [Robotnik mówi po rosyjsku]
- 00:08:34 Chłopiec: Oni mówią po rosyjsku?
- 00:08:37 [Mężczyzna odpowiada mu po rosyjsku]
- 00:08:41 [Chłopiec]: Muszę biegnąć.
- 00:08:43 [komunikat dworcowy]
- 00:08:49 [Chłopiec]: Pędzę!
- 00:08:54 [szumy i trzaski]
- 00:09:29 [syrena pociągowa]
- 00:09:36 [szum jadącego pociągu]
- 00:09:39 [Chłopiec]: Cześć!
- 00:09:43 [stukot jadącego pociągu]
- 00:10:07 [plusk wody]
- 00:10:21 [bardzo ciche odgłosy pracy na hali produkcyjnej w tle]
- 00:11:18 [informacja kolejowa nadawana przez głośniki]
Opis materiału
Miejscem akcji tego mistrzowskiego filmu jest przejście graniczne w Brześciu między Polską a Białorusią, gdzie przestawia się pociągi z Europy na tory szersze o 89 mm. Nadjeżdża ekspres Paryż-Moskwa. Wagony wraz z pasażerami zostają uniesione do góry, wymienia się podwozia. Międzynarodowa publiczność leniwie przygląda się pracującym robotnikom. Za chwilę pociąg ruszy dalej. Robotnicy czekają na następny transport. To wszystko. Tę codzienną sytuację Łoziński opowiada w sposób przykuwający, z wykorzystaniem kinowego suspense'u. Rzeczywistość zostaje rozbita na czynniki pierwsze i złożona na nowo, tak że każdy szczegół staje się intrygujący. Twarze i gesty robotników, gołąbek drepcący po krawędzi peronu, chudy kot, który niesie coś w pysku, porzucona olejarka – wszystko jest ciekawe, staje się częścią jakiejś nierozpoznanej całości. Każdy z nas robi czasem taki film bez kamery, z okien pociągu, przełamując dystans. Być może o to właśnie chodzi w kinie: o przełamanie dystansu. W tym filmie przełamanie następuje dzięki dziecku z pociągu, małemu chłopcu, który na świat patrzy z ciekawością. Skądinąd wiadomo, że jest to synek reżysera, którego życie naprawdę przebiega między Paryżem a Moskwą. Na początku lat 90., kiedy film powstawał, zapanowało złudzenie, że świat się jednoczy, pękają granice między klasami, narodami, systemami, ludźmi. Tymczasem wszystko stoi w dawnym miejscu. Tory idące na wschód zawsze będą miały inną szerokość.
Opis autorstwa Tadeusza Sobolewskiego pochodzi z książeczki dołączonej do wydawnictwa DVD Polska Szkoła Dokumentu | Marcel Łoziński.
Marcel Łoziński (ur. 1940) jest reżyserem filmowym i dokumentalistą. Urodził się w Paryżu. Jest absolwentem PWSFTviT w Łodzi, twórcą wielokrotnie nagradzanych filmów dokumentalnych, wśród których znaleźć można: Jak żyć (1977), 89 mm od Europy (1993),Wszystko może się przytrafić (1995), Żeby nie bolało (1998), Tonia i jej dzieci (2011). Jego film89 mm od Europy otrzymał, w kategorii najlepszy film krótkometrażowy, nominację do Oscara w 1994 roku. Obecnie Marcel Łoziński wykłada w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jego synem jest Paweł Łoziński – również dokumentalista.
Opis autorstwa Tadeusza Sobolewskiego pochodzi z książeczki dołączonej do wydawnictwa DVD Polska Szkoła Dokumentu | Marcel Łoziński.
Marcel Łoziński (ur. 1940) jest reżyserem filmowym i dokumentalistą. Urodził się w Paryżu. Jest absolwentem PWSFTviT w Łodzi, twórcą wielokrotnie nagradzanych filmów dokumentalnych, wśród których znaleźć można: Jak żyć (1977), 89 mm od Europy (1993),Wszystko może się przytrafić (1995), Żeby nie bolało (1998), Tonia i jej dzieci (2011). Jego film89 mm od Europy otrzymał, w kategorii najlepszy film krótkometrażowy, nominację do Oscara w 1994 roku. Obecnie Marcel Łoziński wykłada w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jego synem jest Paweł Łoziński – również dokumentalista.
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 39 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Wszystko może się przytrafić | Marcel Łoziński
W filmie, uważanym za jego reżyserskie „osiem i pół”, Łozińskiego nie interesuje teatr życia społecznego, ale bezpośredni kontakt, stosunek do drugiego człowieka, do ludzkiego cierpienia, do spraw ostatecznych
-
czas trwania 46 min 32 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Żeby nie bolało | Marcel Łoziński
-
czas trwania 19 min 46 sek
Przejdź do gatunku: etiuda
Absolutorium | Marcel Łoziński
-
czas trwania 57 min 01 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Tonia i jej dzieci | Marcel Łoziński
Zobacz także
-
czas trwania 3 min 17 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Polesie | Zofia Chomętowska | 2/3
Zarówno na fotografiach, jak i w materiale filmowym Chomętowskiej, tematem przewodnim i dominującym pozostaje Polesie; zwłaszcza tereny wokół rodzinnych posiadłości: Porochońsk, Bogdanówka, Horodyszcze, Dobrosławka, majątek rodzinny Jakuba Chomętowskiego, Mankiewicze, Pińsk, Grodno i Poczajów
-
czas trwania 1 godz 28 min 10 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Passione | John Turturro
-
czas trwania 7 min 46 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Prawie milioner | Marcin Korneluk
-
czas trwania 1 godz 00 min 05 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Akademia Ruchu | Andrzej Sapija
-
czas trwania 6 min 30 sek
Przejdź do gatunku: dokument
Gry wideo. Archiwum doświadczeń | Archiwa afektywne
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus