Paradoksy twórczości Stanisława Wyspiańskiego: geniusz czy imitator? | 2/3
Wykłady otwarte Teatru Narodowego organizowane są od 1999 roku. W tym wykładzie z sezonu 2002/2003 w ramach cyklu Wielki Teatr Świata o twórczości Stanisława Wyspiańskiego opowiada prof. Rafał Węgrzyniak, historyk teatru, krytyk teatralny, absolwent wiedzy o teatrze PWST w Warszawie. Publikuje m. in. w Dialogu, Teatrze, Notatniku Teatralnym, Odrze, Didaskaliach i Tygodniku Powszechnym, jest autorem Encyklopedii „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Wykład został wygłoszony w Teatrze Narodowym w Warszawie 22 marca 2003 roku.
Krytycy i inni pisarze mają do Wyspiańskiego stosunek ambiwalentny. Witold Gombrowicz po obejrzeniu spektaklu Wesele na deskach Teatru Narodowego powiedział, że nie potrafi go streścić, bo nie wiadomo, co się tam naprawdę dzieje. Zdaniem Gombrowicza Wyspiański jest pisarzem „miękkim”; gubi się w symbolach i abstrakcjach, stąd też problemy z rozumieniem jego twórczości. Rafał Węgrzyniak rekonstruuje „piramidę polskich symboli” zbudowaną przez Stanisława Wyspiańskiego i zastanawia się między innymi, jaki wpływ na jej kształt miała germanizacja, której poddany został w austro-węgierskiej szkole.
ilustracja: Stanisław Wyspiański, Autoportret, 1902, Wikimedia Commons, PD
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus