Wiosny Juliana Tuwima | Finezje literackie | 5/5
Historyk literatury, Andrzej Zieniewicz opowiada o tematyce społecznej w poezji Juliana Tuwima oraz niechęci poety do drobnomieszczaństwa . Wypowiedź przeplatana jest utworami: Pogrzeb prezydenta Narutowicza, Woń jakaś, jakiś duch…jako księżyc w chmurach oraz fragmentem poematu dygresyjnego Beniowski Juliusza Słowackiego, do którego tradycji nawiązywał Tuwim.
Julian Tuwim (ur. 1894, zm. 1953) – poeta, pisarz, tłumacz, autor skeczy, wodewili i tekstów piosenek. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Karierę literacką zaczął od badań nad językiem esperanto i tłumaczeń polskiej poezji. Do jego najważniejszych dzieł należą tomy poetyckie takie jak Sokrates Tańczący, Słowa we krwi (ze słynnym Pogrzebem Prezydenta Narutowicza), Strofy o późnym lecie czy poematy Bal w operze oraz Kwiaty Polskie. Był jednym z założycielu kabaretu literackiego Pikador w 1918 roku; dwa lata później stał się współtwórcą i czołowym przedstawicielem grupy poetyckiej „Skamander”. Sławę przyniosły mu błyskotliwe teksty piosenek kabaretowych, był także autorem popularnych międzywojennych przebojów, takich jak Co nam zostało z tych lat Mieczysława Fogga, Miłość Ci wszystko wybaczy i Na pierwszy znak Hanki Ordonówny; jego utwory interpretowali również Marek Grechuta (Pomarańcze i mandarynki), Czesław Niemen (Wspomnienie, Jeżeli śpiewa) lub Ewa Demarczyk (Tomaszów). Powszechnie znana jest także twórczość poety dedykowana dzieciom: Lokomotywa, Ptasie Radio, Pan Hilary, Słoń Trąbalski, Bambo. Swoje teksty publikował na łamach „Wiadomości literackich”, „Przekroju”, „Kuriera Polskiego” czy satyrycznego „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” i „Szpilek”; od 1925 roku wydawał także magazyn ilustrowany „To-To” oraz należał do redakcji miesięcznika „Szparagały”. Zajmował się również adaptacjami teatralnymi i badaniami literaturoznawczymi. Członek założyciel ZAiKS-u, należał też do Związku Zawodowego Literatów Polskich oraz PEN Clubu. Wyróżniony Złotym Wawrzynem PAL za wybitną twórczość (1935), nagrodą literacką miasta Łodzi (1928 i 1949), doktoratem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego, nagrodą polskiego PEN Clubu (1935) i Nagrodą Państwową I stopnia (1951).
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia, poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znakomitych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków.
ilustracja: Julian Tuwim, fot. autor nieznany, National Library of Israel, CC BY
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus