W małym dworku | Stanisław Ignacy Witkiewicz
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Początki radiowej kariery Helmuta Kajzara, który w 1969 roku wyreżyserował <em>W małym dworku</em> Stanisława Ignacego Witkiewicza.
Opis materiału
W
posiadłości Nibków dzieją się rzeczy niezwykłe. Córeczkom udaje się wywołać
widmo nieżywej matki, Anastazji. Nieboszczka poczyna sobie śmiało i drażni
towarzystwo. Czy umarła „od raka, który zrobił jej się na wątrobie”, czy też
zastrzelił ją „jak zborsuczoną sukę” mąż, Dyapanazy? Czyją była kochanką:
niedorzecznego poety, Jęzorego Pasiukowskiego, a może prymitywnego Ignacego
Kozdronia? Anastazja zdaje się bawić wątpliwościami żyjących. Mówi, że niczego
nie pamięta, bo żeby zagłuszyć nowotworowy ból, zażywała opium. Pozostał po niej
dziennik, ale i on nic nie wyjaśnia. Zdaniem Anastazji są w nim same kłamstwa.
Helmut Kajzar reżyseruje W małym dworku jako komedię doprawioną szczyptą makabreski. To jedno z jego pierwszych słuchowisk. Dyapanazego gra Zbigniew Zapasiewicz (w 1972 roku stworzy radiową kreację w Końcu półświni wg tekstu Kajzara). Radiowe doświadczenia reżysera stały się podstawą jego teatru meta-codzienności. „Pytanie, kiedy prywatna obecność aktora siedzącego przed mikrofonem zamienia się w rolę, kreację dźwiękową, pasjonowało go, jak pamiętam, zawsze – mówił Krzysztof Sielicki, kierownik literacki Teatru Polskiego Radia. – Potem zaczął spoglądać na tę sytuację z odwróconej niejako perspektywy: pytał, kiedy codzienna, prywatna komunikacja między ludźmi nabiera znaczenia artystycznego. Dlatego zapewne nagrywał rozmowy ze znajomymi i nieznajomymi, rejestrował dźwięki świata, metaforyzował rzeczywistość”.
ilustracja: Leon Wyczółkowski, Dwór w Gościeradzu, 1929, Wikimedia Commons, PD
Helmut Kajzar reżyseruje W małym dworku jako komedię doprawioną szczyptą makabreski. To jedno z jego pierwszych słuchowisk. Dyapanazego gra Zbigniew Zapasiewicz (w 1972 roku stworzy radiową kreację w Końcu półświni wg tekstu Kajzara). Radiowe doświadczenia reżysera stały się podstawą jego teatru meta-codzienności. „Pytanie, kiedy prywatna obecność aktora siedzącego przed mikrofonem zamienia się w rolę, kreację dźwiękową, pasjonowało go, jak pamiętam, zawsze – mówił Krzysztof Sielicki, kierownik literacki Teatru Polskiego Radia. – Potem zaczął spoglądać na tę sytuację z odwróconej niejako perspektywy: pytał, kiedy codzienna, prywatna komunikacja między ludźmi nabiera znaczenia artystycznego. Dlatego zapewne nagrywał rozmowy ze znajomymi i nieznajomymi, rejestrował dźwięki świata, metaforyzował rzeczywistość”.
ilustracja: Leon Wyczółkowski, Dwór w Gościeradzu, 1929, Wikimedia Commons, PD
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 27 min 51 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
II Symfonia | Witold Lutosławski
Posłuchaj więcej utworów w Kolekcji specjalnej TRZEJ KOMPOZYTORZY
-
czas trwania 40 min 55 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Barbara Sass-Zdort | Niedziela z...
-
czas trwania 15 min 28 sek
Przejdź do gatunku: koncert
Soyoung Yoon | H. Wieniawski: I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14 | 1/3 | Allegro moderato
-
czas trwania 4 min 43 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
Romans na małą orkiestrę symfoniczną | Andrzej Panufnik
-
czas trwania 6 min 56 sek
Przejdź do gatunku: program edukacyjny
Tappi i czarodziejski kot | Marcin Mortka
Zobacz także
-
czas trwania 10 min 00 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Ciemno, prawie noc | Joanna Bator | 37/40
Utrzymane w konwencji powieści grozy najnowsze dzieło Joanny Bator w interpretacji Ewy Skibińskiej i Marcina Czarnika
-
czas trwania 40 min 42 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Koniec półświni | Helmut Kajzar
-
czas trwania 4 min 23 sek
Przejdź do gatunku: bajka
Fałszywe łzy | Jerzy Afanasjew
-
czas trwania 59 min 36 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Cudze meble | Magdalena Miecznicka
-
czas trwania 9 min 08 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Ciemno, prawie noc | Joanna Bator | 13/40
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus