Trzy pieśni op. 3 na głos i fortepian | Henryk Mikołaj Górecki
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Posłuchaj więcej utworów w Kolekcji specjalnej TRZEJ KOMPOZYTORZY
Opis materiału
Trzy pieśni op. 3 na głos średni to pierwsze w katalogu utworów Góreckiego
pieśni, a jednocześnie pierwsza kompozycja, w której pojawia się temat
utraconej w dzieciństwie matki. Górecki miał zaledwie dwa lata, kiedy zmarła
jego matka i fakt ten wpłynął znacząco nie tylko na jego życie, ale i
twórczość. Wykorzystane w pierwszej pieśni cyklu słowa wiersza Do Matki Juliusza Słowackiego zdają się
w sposób idealny odzwierciedlać uczucia samego kompozytora:
W ciemności mi stoi postać matczyna
Niby idąc ku tęczowej bramie –
Jej odwrócona twarz patrzy przez ramię,
I w oczach widać, że patrzy na syna.
Skupiona, przejmująca muzyka pieśni koncentruje się na wyrazistości słów i partii solisty, któremu towarzyszy bardzo oszczędnie traktowany akompaniament fortepianu. Poważny nastrój związany z tematyką śmierci utrzymuje pieśń środkowa, odmalowująca obraz pogrzebowego konduktu, w którym trumnę matki niesie syn. Z dwiema pierwszymi, bardzo osobistymi częściami cyklu kontrastuje ostatnia pieśń – Ptak, do słów Juliana Tuwima, która kreśli krótki i niemal żartobliwy obraz ptaka zrywającego się do lotu z gałęzi. Przynosi tym samym odprężenie po pełnych bólu pieśniach do słów Słowackiego.
Muzyka Trzech pieśni pozostaje w kontraście do utworów instrumentalnych Góreckiego z tego czasu, motoryczność przebiegu i techniczna wirtuozeria ustępują tutaj miejsca brzmieniu, niezwykle skupionemu na emocjach. To właśnie słowa poety i niesione przez nie znaczenia pozostają dla kompozytora najważniejsze – muzyka ma je tylko dopełniać i podkreślać. Cecha ta ujawnia się z całą mocą również we wszystkich późniejszych pieśniach kompozytora oraz w pozostałych utworach, w których sięgnął on po tekst słowny.
W ciemności mi stoi postać matczyna
Niby idąc ku tęczowej bramie –
Jej odwrócona twarz patrzy przez ramię,
I w oczach widać, że patrzy na syna.
Skupiona, przejmująca muzyka pieśni koncentruje się na wyrazistości słów i partii solisty, któremu towarzyszy bardzo oszczędnie traktowany akompaniament fortepianu. Poważny nastrój związany z tematyką śmierci utrzymuje pieśń środkowa, odmalowująca obraz pogrzebowego konduktu, w którym trumnę matki niesie syn. Z dwiema pierwszymi, bardzo osobistymi częściami cyklu kontrastuje ostatnia pieśń – Ptak, do słów Juliana Tuwima, która kreśli krótki i niemal żartobliwy obraz ptaka zrywającego się do lotu z gałęzi. Przynosi tym samym odprężenie po pełnych bólu pieśniach do słów Słowackiego.
Muzyka Trzech pieśni pozostaje w kontraście do utworów instrumentalnych Góreckiego z tego czasu, motoryczność przebiegu i techniczna wirtuozeria ustępują tutaj miejsca brzmieniu, niezwykle skupionemu na emocjach. To właśnie słowa poety i niesione przez nie znaczenia pozostają dla kompozytora najważniejsze – muzyka ma je tylko dopełniać i podkreślać. Cecha ta ujawnia się z całą mocą również we wszystkich późniejszych pieśniach kompozytora oraz w pozostałych utworach, w których sięgnął on po tekst słowny.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus