Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 2/6
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Utwór-prowokacja, będący kapitalną rozprawą pisarza z polskością i polską Formą, skrzy ironią, a w warstwie formalnej znakomicie parodiuje szlachecką gawędę. Obszerne fragmenty powieści czyta Maciej Stuhr
Opis materiału
Latem 1939 roku Witold Gombrowicz znalazł się na pokładzie
transatlantyku „Chrobry”, który odbywał swój inauguracyjny rejs do Argentyny.
Cel – Buenos Aires – osiągnięto 21 sierpnia, kiedy wojna wisiała już w
powietrzu. Gombrowicz odmówił wówczas powrotu do kraju i tak rozpoczęła się
jego obfitująca w okresy biedy, a początkowo wręcz skrajnego ubóstwa, emigracja.
Pisarz nigdy już nie wrócił do Polski.
Trans-Atlantyk, opowiadający w zmitologizowany i groteskowy sposób o wczesnym okresie emigracyjnego życia Gombrowicza, należy do najważniejszych dzieł pisarza i literatury polskiej XX wieku. Utwór-prowokacja, będący kapitalną rozprawą z polskością i polską Formą, narodowymi mitami i stereotypami, skrzy zjadliwą ironią, a w warstwie formalnej znakomicie parodiuje szlachecką gawędę.
Obszerne fragmenty powieści czyta Maciej Stuhr.
Uwaga: dla wygody użytkowników NINATEKI połączyliśmy w jednym nagraniu radiowe odcinki 4–6.
Witold Gombrowicz (ur. 4 sierpnia 1904 roku w Małoszycach niedaleko Opatowa, zm. 25 lipca 1969 roku w Vence koło Nicei) – prozaik i dramaturg, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku. Pochodził z rodziny ziemiańskiej wywodzącej się ze Żmudzi. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1926), w 1928 roku wyjechał do Paryża, gdzie przez rok studiował w Institut des Hautes Études Internationales. Po powrocie, zanim poświęcił się całkowicie twórczości literackiej, pracował jako aplikant sądowy. Zadebiutował w 1933 roku zbiorem opowiadań Pamiętnik z okresu dojrzewania; w 1938 roku wydał dramat Iwona księżniczka Burgunda, jednak rozgłos przyniosła mu opublikowana w tym samym roku powieść Ferdydurke. Miał swój stolik w słynnej literackiej kawiarni Ziemiańska. W sierpniu 1939 roku wyjechał do Argentyny na pokładzie transatlantyku „Chrobry”, by już nigdy nie wrócić do kraju. Po wybuchu wojny został w Argentynie, gdzie – borykając się z problemami finansowymi – pracował w Banku Polskim w Buenos Aires i pisywał do lokalnych gazet. W 1953 roku wydał w Instytucie Polskim w Paryżu dwa wybitne utwory – dramat Ślub i powieść Trans-Atlantyk. W 1960 roku ukazała się powieść Pornografia. W 1963 roku, dzięki stypendium Fundacji Forda, wyjechał z Argentyny do Berlina Zachodniego, po roku zaś do Paryża, po czym w 1966 roku osiedlił się w Vence pod Niceą. Wydał ponadto m.in. powieść Kosmos (1965) i dramat Operetka (1966); w latach 1953-1969 paryska Kultura sukcesywnie publikowała kolejne zapiski jego słynnego Dziennika. W 1968 roku był kandydatem do literackiej nagrody Nobla.
ilustracja: fot. Edmund Zdanowski, Muzeum Miasta Gdyni, mat. ze zbiorów Muzeum Emigracji w Gdyni
Trans-Atlantyk, opowiadający w zmitologizowany i groteskowy sposób o wczesnym okresie emigracyjnego życia Gombrowicza, należy do najważniejszych dzieł pisarza i literatury polskiej XX wieku. Utwór-prowokacja, będący kapitalną rozprawą z polskością i polską Formą, narodowymi mitami i stereotypami, skrzy zjadliwą ironią, a w warstwie formalnej znakomicie parodiuje szlachecką gawędę.
Obszerne fragmenty powieści czyta Maciej Stuhr.
Uwaga: dla wygody użytkowników NINATEKI połączyliśmy w jednym nagraniu radiowe odcinki 4–6.
Witold Gombrowicz (ur. 4 sierpnia 1904 roku w Małoszycach niedaleko Opatowa, zm. 25 lipca 1969 roku w Vence koło Nicei) – prozaik i dramaturg, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku. Pochodził z rodziny ziemiańskiej wywodzącej się ze Żmudzi. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1926), w 1928 roku wyjechał do Paryża, gdzie przez rok studiował w Institut des Hautes Études Internationales. Po powrocie, zanim poświęcił się całkowicie twórczości literackiej, pracował jako aplikant sądowy. Zadebiutował w 1933 roku zbiorem opowiadań Pamiętnik z okresu dojrzewania; w 1938 roku wydał dramat Iwona księżniczka Burgunda, jednak rozgłos przyniosła mu opublikowana w tym samym roku powieść Ferdydurke. Miał swój stolik w słynnej literackiej kawiarni Ziemiańska. W sierpniu 1939 roku wyjechał do Argentyny na pokładzie transatlantyku „Chrobry”, by już nigdy nie wrócić do kraju. Po wybuchu wojny został w Argentynie, gdzie – borykając się z problemami finansowymi – pracował w Banku Polskim w Buenos Aires i pisywał do lokalnych gazet. W 1953 roku wydał w Instytucie Polskim w Paryżu dwa wybitne utwory – dramat Ślub i powieść Trans-Atlantyk. W 1960 roku ukazała się powieść Pornografia. W 1963 roku, dzięki stypendium Fundacji Forda, wyjechał z Argentyny do Berlina Zachodniego, po roku zaś do Paryża, po czym w 1966 roku osiedlił się w Vence pod Niceą. Wydał ponadto m.in. powieść Kosmos (1965) i dramat Operetka (1966); w latach 1953-1969 paryska Kultura sukcesywnie publikowała kolejne zapiski jego słynnego Dziennika. W 1968 roku był kandydatem do literackiej nagrody Nobla.
ilustracja: fot. Edmund Zdanowski, Muzeum Miasta Gdyni, mat. ze zbiorów Muzeum Emigracji w Gdyni
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 56 min 18 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 3/6
Utwór-prowokacja, będący kapitalną rozprawą pisarza z polskością i polską Formą, skrzy ironią, a w warstwie formalnej znakomicie parodiuje szlachecką gawędę. Obszerne fragmenty powieści czyta Maciej Stuhr
-
czas trwania 57 min 29 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 4/6
-
czas trwania 55 min 04 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 5/6
-
czas trwania 1 godz 02 min 18 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 6/6
-
czas trwania 59 min 29 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 1/6
Zobacz także
-
czas trwania 9 min 59 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Bohumil Hrabal | Finezje literackie | 4/5
Filozof Jerzy Niecikowski o haškowskim poczuciu humoru Hrabala, przez które przebija „bardzo mroczny typ przeżycia świata” i obsesja śmierci
-
czas trwania 1 godz 00 min 12 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Lilla Weneda | Juliusz Słowacki | 2/2
-
czas trwania 8 min 02 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Milan Kundera | Finezje literackie | 3/5
-
czas trwania 9 min 29 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Tajemny świat Brunona Schulza | Finezje literackie | 1/5
-
czas trwania 1 godz 12 min 20 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Sygnały | Ewa Szelburg-Zarembina
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus