Tadeusz Konwicki o fenomenie ziem litewskich i swojej twórczości
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Tadeusz Konwicki o biografizmie w swojej twórczości, magii Kresów i sytuacji polityczno-wydawniczej w Polsce lat ‘80
Opis materiału
„Dla naszego pokolenia czas jest zawsze sumą wszystkich
naszych losów i wszystkich naszych przeżyć” – mówi Tadeusz Konwicki w wywiadzie
zrealizowanym przez Radio France Internationale w 1986 roku. To przekonanie znajduje odzwierciedlenie zarówno
w jego twórczości literackiej, jak i filmowej: w wątkach biograficznych, kolażowej
konstrukcji fabuły i formy oraz w figurach głównych bohaterów –
przybyszów z zewnątrz, obserwatorów, nierzadko
znajdujących się poza czasem i wyobcowanych z rzeczywistości. Odpowiadając na pytania prowadzącego rozmowę
Ludwika Lewina, Konwicki opowiada także m.in. o ekranizacji jego powieści Kronika wypadków miłosnych przez Andrzeja
Wajdę, swojej ekranizacji Doliny Issy
Czesława Miłosza oraz o magii i tajemniczości ziem Wielkiego Księstwa
Litewskiego – nie wiadomo na ile autentycznej, a na ile literacko
zmistyfikowanej.
Tadeusz Konwicki (1926–2015) był prozaikiem, scenarzystą i reżyserem. W czasie II wojny światowej działał w podziemiu niepodległościowym – jako członek Armii Krajowej uczestniczył w akcji „Burza”, a następnie walczył w partyzantce antyradzieckiej. Debiutował w 1946 roku tekstem Szkice z Wybrzeża, na przełomie lat 40. i 50. zaliczał się do tzw. pryszczatych – działających wedle założeń realizmu socjalistycznego literatów, którzy swoją twórczość podporządkowywali ideologii komunistycznej. Konwicki zaczął dystansować się od tego nurtu już w pierwszej połowie lat 50., a od lat 60. pozostawał w konflikcie z władzami komunistycznymi. Do najważniejszych osiągnięć prozatorskich Konwickiego zaliczają się powieści Z oblężonego miasta (1956), Zwierzoczłekoupiór (1969), Kronika wypadków miłosnych (1974), Mała Apokalipsa (1979) i Rzeka podziemna, podziemne ptaki (1984). Publikował także utwory wspominkowo-filozoficzne, które sam nazywał „łże-dziennikami”, m.in. Kalendarz i klepsydra (1976), Nowy Świat i okolice (1986) oraz Pamflet na siebie (1995). Począwszy od lat 50. zajmował się również twórczością filmową, początkowo jako scenarzysta, później również jako reżyser i kierownik literacki zespołów filmowych, m.in. Kadr (1956–68) i Pryzmat (1972–77). Jest autorem scenariuszy m.in. do Salta (1956) i Doliny Issy (1982), a także, wspólnie z Jerzym Kawalerowiczem, Faraona (1965) i Matki Joanny od Aniołów (1960). Otrzymał m.in. Nagrodę literacką Fundacji im. Kościelskich (1964), Nagrodę Fundacji Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1975), Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego za całokształt twórczości (2002) oraz Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
ilustracja: kadr z filmu "Przechodzień", reż. Andrzej Titkow
Audycja została zrealizowana dla polskiej sekcji Radio France Internationale, która istniała w Paryżu w latach 1981–2009.
Tadeusz Konwicki (1926–2015) był prozaikiem, scenarzystą i reżyserem. W czasie II wojny światowej działał w podziemiu niepodległościowym – jako członek Armii Krajowej uczestniczył w akcji „Burza”, a następnie walczył w partyzantce antyradzieckiej. Debiutował w 1946 roku tekstem Szkice z Wybrzeża, na przełomie lat 40. i 50. zaliczał się do tzw. pryszczatych – działających wedle założeń realizmu socjalistycznego literatów, którzy swoją twórczość podporządkowywali ideologii komunistycznej. Konwicki zaczął dystansować się od tego nurtu już w pierwszej połowie lat 50., a od lat 60. pozostawał w konflikcie z władzami komunistycznymi. Do najważniejszych osiągnięć prozatorskich Konwickiego zaliczają się powieści Z oblężonego miasta (1956), Zwierzoczłekoupiór (1969), Kronika wypadków miłosnych (1974), Mała Apokalipsa (1979) i Rzeka podziemna, podziemne ptaki (1984). Publikował także utwory wspominkowo-filozoficzne, które sam nazywał „łże-dziennikami”, m.in. Kalendarz i klepsydra (1976), Nowy Świat i okolice (1986) oraz Pamflet na siebie (1995). Począwszy od lat 50. zajmował się również twórczością filmową, początkowo jako scenarzysta, później również jako reżyser i kierownik literacki zespołów filmowych, m.in. Kadr (1956–68) i Pryzmat (1972–77). Jest autorem scenariuszy m.in. do Salta (1956) i Doliny Issy (1982), a także, wspólnie z Jerzym Kawalerowiczem, Faraona (1965) i Matki Joanny od Aniołów (1960). Otrzymał m.in. Nagrodę literacką Fundacji im. Kościelskich (1964), Nagrodę Fundacji Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1975), Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego za całokształt twórczości (2002) oraz Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
ilustracja: kadr z filmu "Przechodzień", reż. Andrzej Titkow
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 4 min 39 sek
Przejdź do gatunku: wywiad/rozmowa
Tadeusz Konwicki o swojej twórczości
Tadeusz Konwicki o swoim dorobku reżyserskim, różnicach między twórczością filmową i literacką oraz o lękach doświadczanych przez społeczeństwo u progu lat 90.
-
czas trwania 1 godz 16 min 26 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Mała Apokalipsa | Tadeusz Konwicki | 1/7
Zobacz także
-
czas trwania 9 min 15 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Przepowiednie, prognozy i objawienia|Finezje literackie | 5/5
Wielka Improwizacja z dramatu „Dziady”
-
czas trwania 13 min 38 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Anna Trzeciakowska | Zapiski ze współczesności | 5/5
-
czas trwania 58 min 28 sek
Przejdź do gatunku: audycja
Poza porządkiem rozumu | Sezon na Dwójkę
-
czas trwania 40 min 34 sek
Przejdź do gatunku: program publicystyczny
Julia Fiedorczuk i Jerzy Franczak | Od słowa do słowa
-
czas trwania 5 min 34 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Pasaż w Grand Hotelu | Krzysztof Rutkowski
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus