Szkice piórkiem | Andrzej Bobkowski | 14/17
Cztery lata pisania, tysiące przejechanych kilometrów, setki notatek. Zapiski Andrzeja Bobkowskiego miały być początkowo, pisanym na własny użytek, pamiętnikiem, świadectwem czasu wojny, zapisem refleksji na temat przemian w Europie. Z czasem stały się proroczym zbiorem trafnych diagnoz politycznych, wnikliwym namysłem nad przemianami, jakie zachodziły wówczas w Paryżu, Francji i Europie, portret czasów, ale i człowieka krytycznie przyglądającemu się ludzkości, kulturze i kondycji Europejczyków. Kalejdoskopowe, barwnie i wciągająco napisane dzieło zmusza do pytań, zachwyca różnorodnością i prowokuje do pytania, dlaczego dopiero teraz odkrywamy tego zmarłego w Gwatemali pisarza i działacza, entuzjastę życia w całej jego złożoności. Przede wszystkim jednak jest to zmysłowy pean na cześć życia, drobiazgowy zapis podróży Bobkowskiego rowerem z południa Francji do Paryża. Epikureizm Bobkowskiego stoi w kontrze wobec traumy wojennej, jest dowodem na immanentną potrzebę autora, aby pozostać sobą, być wolnym i doświadczać życia w całej jego rozciągłości. Pełne ostrych, inteligentnych komentarzy, wydane w 1956 r. nakładem paryskiej „Kultury”, Szkice piórkiem są arcydziełem polskiej diarystyki, a w interpretacji Adama Ferencego wybrzmiewa ich ironia i bogactwo treści.
Andrzej Bobkowski ( ur. 27 października 1913 w Wiener Neustadt w Austrii, zm. 26 czerwca 1961 w Gwatemali) – polski pisarz emigracyjny, eseista, rowerzysta i modelarz, syn Henryka, profesora Theresianische Akademie w Wiedniu,i Stanisławy z Malinowskich, siostry Wandy Osterwiny. W 1933 r. rozpoczął studia ekonomiczne w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, a dwa lata później, w 1935 r., zadebiutował w „Tempie dnia” krótką humoreską. W grudniu 1938 r. poślubił Barbarę Bitrusównę, a w marcu 1939 r. wyemigrowali do Francji. W oczekiwaniu na wizy do Argentyny zastała ich wojna. Nieprzyjęty do Armii Polskiej we Francji, rozpoczął pracę w fabryce amunicji jako robotnik. Następnie pracował jako reprezentant polskich robotników we Francji w Biurze Polskim. W czerwcu 1940 r. zostaje ewakuowany na południe Francji, a trasę przemierza na rowerze, co znajduje odbicie w „Szkicach piórkiem”. Prowadził księgarnię, zajmował się naprawą rowerów. Wraz z Andrzejem Chciukiem redagował pismo „Razem Młodzi Przyjaciele”, współpracował z Józefem Czapskim, a także od początku współtworzył paryską „Kulturę”, w której opublikował swój esej „Nekyja”. Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Twórczości” i „Nowinach Literackich”, a także w londyńskich „Wiadomościach”. W czerwcu 1948 r. wyemigrował wraz z żoną do Ameryki Środkowej, a zamieszkali w Gwatemali. Bobkowski założył tam warsztat modelarski Guatemala Hobby Shop, wokół którego powstał klub miłośników modelarstwa. W 1957 r. zostaje u Bobkowskiego zdiagnozowany rak mózgu, po trzech operacjach i leczeniu z Stanach Zjednoczonych umiera w Gwatemali, gdzie został pochowany.
ilustracja: fot. autor nieznany, Instytut Literacki „Kultura”
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus