Sezon na pchle targi | Notatnik Paryski
Marek Brzeziński opowiada niezwykłą historię powstania
pchlich targów we Francji. Wszystko rozpoczęło się od właściciela zakładu
wytwarzającego najlepszy pasztet w Paryżu i cyrulika w roli fryzjera. Pewnego
dnia wybiegł z zakładu zakrwawiony klient, który krzyczał wniebogłosy, bo
cyrulik dotknął brzytwą jego gardła. Odtrącił fryzjera, który wpadł do dziury,
gdyż koło fotela była zapadnia. Sąsiad nie poznał swojego wspólnika i przerobił
go na pasztet, tak jak wcześniej wielu klientów zakładu fryzjerskiego. Okoliczni księża i zakonnicy, którzy uwielbiali wspomniany wyrób, za obżarstwo i pośrednio – za kanibalizm – zostali wysłani na pielgrzymkę do Awinionu. Nie zaszli jednak daleko, zatrzymali się jeszcze w murach stolicy i dołączyli do szmaciarzy. Pewnej nocy wspólnie obronili arcybiskupa Paryża przed zbójcami. Duchowny w podzięce pozwolił im na handel „przedmiotami, co do których pochodzenia nie do końca jesteśmy pewni”. Tak powstał „Targ Patriarchów”, który dał początek pchlim targom we Francji. Funkcjonował od 1351 do 1955 roku. Sprzedawcy nie cieszyli się dobrą sławą – nazywano ich szmaciarzami i wyrzucano poza mury miasta. Tam właśnie do dziś znajdują się targi całoroczne.
Prowadzący audycję opowiada również o miasteczku Charenton-le-Pont i jego
architekturze. Na głównym placu raz w miesiącu odbywa się pchli targ. Obok
zawodowców, u których każdy najmniejszy drobiazg kosztuje fortunę,
dzieci sprzedają niepotrzebne już żołnierzyki, starsze panie „popijają ze
swoimi kumami białe wino”, a panowie wystawiają na straganach śrubki i „inne
cuda”.
Notatnik Paryski to cykl audycji emitowanych w ramach polskiej sekcji Radio France Internationale. Marek Brzeziński opowiada o ciekawych miejscach i wydarzeniach odbywających się w Paryżu, na przedmieściach miasta, a także na prowincji francuskiej.
ilustracja. fot. Jesper Yu, Flickr, CC BY NC ND
Tagi
Powiązane materiały
-
czas trwania 4 min 50 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Kafejka, z której uciekł Sartre | Notatnik Paryski
Marek Brzeziński mówi o pochodzeniu słowa „bistro”, o niezwykłej atmosferze dzielnicy Barbés i prowadzi nas przez paryskie kawiarnie, w których można było spotkać elitę intelektualną i bohemę artystyczną Paryża
-
czas trwania 6 min 00 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Flanela, meduza, Szopen i bukiniści | Notatnik Paryski
-
czas trwania 4 min 48 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Tajemnica milczącego głosu | Notatnik Paryski
-
czas trwania 5 min 16 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Rynek służbówek w Paryżu | Notatnik Paryski
-
czas trwania 7 min 21 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Zima nad Sekwaną | Notatnik Paryski
Zobacz także
-
czas trwania 16 min 08 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Alexander Schenker | Zapiski ze współczesności | 5/5
Alexander Schenker wspomina swoje dzieciństwo w Krakowie oraz wyjazd do Ameryki
-
czas trwania 13 min 51 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Krzysztof Piesiewicz | Zapiski ze współczesności | 2/5
-
czas trwania 15 min 47 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Maria Iwaszkiewicz | Zapiski ze współczesności | 1/5
-
czas trwania 6 min 00 sek
Przejdź do gatunku: felieton
Paryż na dwóch kółkach | Notatnik Paryski
-
czas trwania 12 min 58 sek
Przejdź do gatunku: wypowiedź
Maria Iwaszkiewicz | Zapiski ze współczesności | 5/5
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus