Profesorowie chopinolodzy | Zapiski ze współczesności | 2/5
Profesor Zbigniew
Drzewiecki, pianista i znawca muzyki Fryderyka Chopina opowiada o swoich
sławnych uczniach. Przez ponad pół wieku uczył w Warszawskim Konserwatorium,
„zmieniającym szyld, lecz utrzymującym berło pierwszej uczelni muzycznej w kraju”. Jak zauważa:
Gdy obrócę głowę w przeszłość, to napotykam tych, którzy formowali moją sylwetkę muzyczną i pianistyczną. Ale przede wszystkim tych, których ucząc, sam się od nich uczyłem, mogąc sprawdzać stare prawo: działanie równa się przeciwdziałaniu.
Specjalne miejsce poświęca na wspomnienia niezwykle
utalentowanych wychowanków, którzy zginęli w tragicznych czasach wojny. Niektórzy z nich, jak Róża Eitkinówna
zostawili po sobie nagrania, wykonań innych, na przykład Tei Zussman, nigdy już
nie usłyszymy.
Zbigniew Drzewiecki
(ur.1890, zm. 1971) – pianista i
pedagog. Absolwent Wiener Akademie für Musik pod kierunkiem Karla Prohazki
(wyższy kurs gry na fortepianie). W 1916 został profesorem niższego i średniego
kursu fortepianu, by z czasem przejąć kurs wyższy w Instytucie Muzycznym w Warszawie.
Koncertował w kraju i za granicą, m.in. w Paryżu, Dreźnie, Lipsku, Pradze,
Bukareszcie, Wiedniu, Zurychu, Sztokholmie, Göteborgu i Rydze – grał utwory z
orkiestrą, recitale oraz muzykę kameralną. W jego repertuarze szczególne
miejsce zajmowały dzieła Fryderyka Chopina. W 1930 został prorektorem Wyższej
Szkoły Muzycznej w Warszawie. Po jej zlikwidowaniu był profesorem wyższego
kursu fortepianu w Konserwatorium Warszawskim. Po upadku Powstania
Warszawskiego przeniósł się do Krakowa. Tu w 1945 zorganizował Państwową Wyższą
Szkołę Muzyczną, gdzie do 1955 uczył gry na fortepianie, od 1946 do 1952 pełniąc
także funkcję rektora. Równocześnie prowadził klasę fortepianu w Państwowej
Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Był organizatorem Międzynarodowego
Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina i członkiem jego jury. Działał
jako publicysta muzyczny, opracował do wydania (sam lub z Janem Hoffmanem)
wiele utworów fortepianowych (m.in. Georga Friedricha Haendla, Wolfganga
Amadeusa Mozarta, Domenico Scarlattiego, Ludwiga van Beethovena). W latach
1934-39 oraz 1945-48 był prezesem polskiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa
Muzyki Współczesnej, w latach 1959-66 prezesem Towarzystwa im. Fryderyka
Chopina, od 1956 do 1962 prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków
SPAM. Laureat wielu nagród artystycznych, m.in. w 1950 i 1952 otrzymał Nagrodę
Państwową I stopnia, w 1955 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu
Odrodzenia Polski. Był honorowym członkiem wielu wyższych uczelni, m.in.
uniwersytetów w Helsinkach, Tokio oraz Royal Academy of Music w Londynie.
Biogram pracowano na podstawie strony Polskiego Centrum Informacji Muzycznej.
Zapiski ze współczesności to cykl audycji, które dają słuchaczowi możliwość zaznajomienia się z gościem programu – bohaterem tygodnia. Pisarze, artyści, naukowcy snują biograficzne wspomnienia lub dzielą się przemyśleniami i refleksjami na temat różnych zjawisk współczesnego świata.
fot. Wade Morgen, Flickr, CC BY NC
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus