Pan Jowialski | Aleksander Fredro
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Komedia Aleksandra Fredry w reżyserii Aleksandra Zelwerowicza jest najstarszym zachowanym w całości słuchowiskiem Polskiego Radia (1949 rok). W tytułowej roli występuje legendarny Ludwik Solski.
Opis materiału
Napisana
prozą Fredrowska komedia skrywa w tytułowej postaci zarzewie interpretacyjnego
sporu. Czy głowa familii Jowialskich – piewca spokojnego życia w rodzinnym
gronie, mistrz dykteryjek – to „pogodny staruszek” o niemal filozoficznym,
pełnym pobłażania stosunku do świata, czy też wiecznie uśmiechnięty głupiec,
uosabiający najgorsze cechy, współczesnej Fredrze, szlachty galicyjskiej?
Pytania mnożą się, gdy śledzimy sceny z życia we dworze państwa Jowialskich.
Spotykają się w nim ludzie z różnych środowisk i pokoleń, w tym ubodzy artyści,
z których jeden, przebrany przez rozbawione towarzystwo za sułtana, zyskuje
prawo mówienia prawdy na temat innych osób.
Personalia
W Panu Jowialskim słychać dobrą teatralną zabawę reżyserowaną przez Aleksandra Zelwerowicza. Rozpoczęcie kolejnych aktów poprzedza dźwięk gongu, a narrator czyta niektóre didaskalia, dopowiadając to, czego nie widać. Na taśmie uwiecznione zostały słynne głosy polskiego teatru oraz kina. W roli Szambelanowej występuje Mieczysława Ćwiklińska, z lubością akcentująca nosowe głoski: „ą” i „ę” (Szambelanem jest Zelwerowicz). Rolę tytułową gra Ludwik Solski, w chwili nagrywania słuchowiska człowiek ponad dziewięćdziesięcioletni, starszy od swojego bohatera o dobrych dziesięć lat. Nestor sceny, Stary Wiarus w premierowej inscenizacji Warszawianki Stanisława Wyspiańskiego z 1901 roku, występował do ostatnich dni życia. Jego pożegnalną rolą był Onufry Ciaputkiewicz w Grubych rybach Michała Bałuckiego z 1953 roku. Artysta zmarł rok później w wieku dziewięćdziesięciu dziewięciu lat. Słuchowisko miało swój sceniczny pierwowzór. Zelwerowicz wystawił Pana Jowialskiego w odbudowanym Teatrze Polskim w Warszawie w 1948 roku.
ilustracja: fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
Personalia
W Panu Jowialskim słychać dobrą teatralną zabawę reżyserowaną przez Aleksandra Zelwerowicza. Rozpoczęcie kolejnych aktów poprzedza dźwięk gongu, a narrator czyta niektóre didaskalia, dopowiadając to, czego nie widać. Na taśmie uwiecznione zostały słynne głosy polskiego teatru oraz kina. W roli Szambelanowej występuje Mieczysława Ćwiklińska, z lubością akcentująca nosowe głoski: „ą” i „ę” (Szambelanem jest Zelwerowicz). Rolę tytułową gra Ludwik Solski, w chwili nagrywania słuchowiska człowiek ponad dziewięćdziesięcioletni, starszy od swojego bohatera o dobrych dziesięć lat. Nestor sceny, Stary Wiarus w premierowej inscenizacji Warszawianki Stanisława Wyspiańskiego z 1901 roku, występował do ostatnich dni życia. Jego pożegnalną rolą był Onufry Ciaputkiewicz w Grubych rybach Michała Bałuckiego z 1953 roku. Artysta zmarł rok później w wieku dziewięćdziesięciu dziewięciu lat. Słuchowisko miało swój sceniczny pierwowzór. Zelwerowicz wystawił Pana Jowialskiego w odbudowanym Teatrze Polskim w Warszawie w 1948 roku.
ilustracja: fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
Tagi
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 1 godz 15 min 45 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Mazepa | Juliusz Słowacki
Jedno z najstarszych powojennych słuchowisk w archiwum Polskiego Radia – „Mazepa” Juliusza Słowackiego w reżyserii Janusza Warneckiego.
-
czas trwania 49 min 42 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Proces | Franz Kafka
Zobacz także
-
czas trwania 55 min 46 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Widnokrąg | Wiesław Myśliwski | 15/20
Powieść Wiesława Myśliwskiego, jedno z największych dzieł literatury polskiej XX wieku, w znakomitej interpretacji Jerzego Radziwiłowicza
-
czas trwania 57 min 29 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Trans-Atlantyk | Witold Gombrowicz | 4/6
-
czas trwania 19 min 05 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Widziane z góry | Stefan Kisielewski | 7/49
-
czas trwania 8 min 40 sek
Przejdź do gatunku: słuchowisko
Ciemno, prawie noc | Joanna Bator | 1/40
-
czas trwania 3 min 42 sek
Przejdź do gatunku: bajka
Śnieg | Wesoły Ryjek | Wojciech Widłak
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus