O Andrzeju Wajdzie mówi Barbara Pec-Ślesicka | Zapiski ze współczesności | 1/5
Historia wieloletniej współpracy i przyjaźni Andrzeja Wajdy i Barbary Pec-Ślesickiej zaczyna się w momencie debiutu reżysera, a później przy próbach do filmu Miłość dwudziestolatków ze Zbigniewem Cybulskim i Barbarą Kwiatkowską. Już wtedy ujawnił się talent Wajdy, jego charyzma i wizyjność. Zarażał swoich współpracowników własnymi pomysłami, rozwiązaniami realizacyjnymi. Pec-Ślesicka podkreśla też jego cechy osobiste, jak dobre wychowanie czy lojalność.
Osobnym wątkiem jest opowieść o trudnej produkcji, jaką był film Wszystko na sprzedaż. W czasie jego realizacji zginął tragicznie odtwórca głównej roli, Zbigniew Cybulski. Ekipa stanęła przed poważnym kłopotem, jakim był scenariusz filmu. Wajda postanowił odsunąć tę produkcję na jakiś czas i wraz z Barbarą Pec-Ślesicką zaczęli szukać innych inspiracji – tak trafili na nowelę Stanisława Lema Przekładaniec, na podstawie której powstał scenariusz i film z Bogumiłem Kobielą w roli głównej. Dzięki tej produkcji Wajda nabrał dystansu do feralnego filmu i Wszystko na sprzedaż zmieniło swoją wymowę, ale nie aktualność i wartość. Producentka nazwała to próbą lojalności i zaufania, a także testem na relację reżyser-producent, którą oboje zdali.
Kolejną produkcją, z której Pec-Ślesicka jest szczególnie dumna, jest Ziemia obiecana. Było to dla niej i ekipy filmowej prawdziwe wyzwanie produkcyjne: z wystawną scenografią, setkami aktorów, ogromnym budżetem, 80 dniami filmowymi. Mimo tak rozbudowanej struktury praca poszła bardzo sprawnie. Producentka wspomina także pracę Wajdy przy Brzezinie, kiedy w celu poszukiwania idealnej lokacji pod zdjęcia reżyser kazał asystentom przesiąść się z samochodów na rowery, co miało być remedium na brak perfekcyjnego lasu brzezinowego. Wajda nieustannie stosował niestandardowe metody pracy, był uzależniony od niej, nie potrafił odpoczywać. Nawet w obliczu choroby serca nie potrafił zwolnić.
Barbara Pec-Ślesicka opowiada także o międzynarodowych
produkcjach Wajdy, jak Danton, kiedy
reżyser specjalnie wybrał się do generała Kiszczaka, by prosić osobiście o
paszport dla swojej producentki. Ten incydent pokazał, jak wiele Wajda był w
stanie zrobić dla swojej ekipy, jak dużo poświęcić. O wielkie wzruszenie
przyprawia ją historia o powstawaniu Człowieka
z żelaza, który był robiony na tzw. setkę, na żywo, spontanicznie, na
zamówienie stoczniowców, tuż po spotkaniu Wajdy z Wałęsą w czasie strajku w
stoczni. Po spotkaniu od razu zrodziła się potrzeba zamówienia u scenarzysty,
Aleksandra Ścibora-Rylskiego, scenariusza, który okazał się tylko ramą dla
prawdziwych wydarzeń, które zdeterminowały ten film. Pec-Ślesicka wspomina, jak
ekipa naciskała, aby film miał pozytywne zakończenie, jednak instynkt reżysera
podpowiedział Wajdzie, że historia nie będzie miała szczęśliwego finału. I tak
było, porozumienia stoczniowe nic nie przyniosły, jednak film miał
niewiarygodną siłę, publiczność, otrzymał bardzo dużo nagród, w tym na
festiwalu w Cannes, kiedy widownia wstała i klaskała po pokazie.
Andrzej Wajda – (1926–2016) jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych i teatralnych. Choć pierwotnie studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ostatecznie ukończył studia reżyserskie w Łódzkiej Szkole Filmowej. Jego fabularnym debiutem było Pokolenie – film później zaliczany do słynnej trylogii wojennej obok Kanału i Popiołu i diamentu. Wajda uznawany jest za jednego z twórców, a jednocześnie czołowego przedstawiciela Polskiej Szkoły Filmowej. Dokonał ekranizacji wielu dzieł literackich, m.in. Wesela, Ziemi obiecanej, Panien z Wilka i Pana Tadeusza. Pięć obrazów w jego reżyserii nominowanych było do Oscara, w tym Powidoki – film nakręcony niedługo przed śmiercią. W swojej twórczości teatralnej często sięgał do prozy Fiodora Dostojewskiego. Wystawił m.in. Biesy, Zbrodnię i karę oraz spektakl Nastasja Filipowna oparty na motywach z Idioty. Wyreżyserował 38 przedstawień, wśród nich m.in. Noc listopadową, Wesele, Sprawę Dantona, Emigrantów, Gdy rozum śpi, Z biegiem lat, z biegiem dni, Dybuka oraz Antygonę. Przez wiele lat związany był z krakowskim Teatrem Starym oraz Teatrem Powszechnym w Warszawie. W swojej karierze otrzymał m.in. Złotą Palmę, Cezara i Europejską Nagrodę Filmową „Felix”, całokształt jego twórczości został nagrodzony Oscarem (2000), Złotym Niedźwiedziem (2006) i Złotym Lwem (1998).
Zapiski ze współczesności to cykl audycji, które dają słuchaczowi możliwość zaznajomienia się z gościem programu – bohaterem tygodnia. Pisarze, artyści, naukowcy snują biograficzne wspomnienia lub dzielą się przemyśleniami i refleksjami na temat różnych zjawisk współczesnego świata.
Ilustracja: Andrzej Wajda, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus