Kazimiera Iłłakowiczówna | Finezje literackie | 2/5
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Wspomnienia Iłłakowiczówny o dzieciństwie, uzupełnione po latach przez siostrzenicę poetki
Opis materiału
W drugim odcinku audycji siostrzenica poetki, Janina
Czerwijowska, w nagraniu archiwalnym z 1976 roku, mówi o charakterze twórczości
swojej ciotki. Przytacza też wspomnienia swojej matki z okresu dzieciństwa obu
sióstr, wcześnie osieroconych przez matkę i początkowo oddanych do dwóch różnych rodzin. Zwraca zwłaszcza uwagę na epizod konkurowania przez dziewczynki w płakaniu
– obie kolekcjonowały wylewane wówczas łzy w przeróżnych butelkach i flaszkach. Teresa
Kaczyńska czyta fragmenty autobiograficznej książki Niewczesne wynurzenia Kazimiery Iłłakowiczówny, w których poetka
wspomina swoje dzieciństwo – wspomniane już wylewanie łez, pierwsze kontakty z
krytyką literacką oraz pierwszy opublikowany w „Tygodniku Ilustrowanym” wiersz.
Kazimiera „Iłła” Iłłakowiczówna (ur. 1888 lub 1892, zm. w 1983) – polska poetka, prozaiczka, dramaturżka i tłumaczka. Wcześnie osierocona, jako małe dziecko znalazła się pod opieką krewnych. Maturę zdała w gimnazjum w Petersburgu, studiowała w Oksfordzie, Genewie i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1918 roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w 1926 roku została osobistym sekretarzem marszałka Józefa Piłsudskiego. Traktowała swoją poezję z wielkim dystansem, za ważniejszą uważała swoją działalność społeczną. W jej twórczości widać wrażliwość na biedę i ludzkie nieszczęścia. W wieku siedemnastu lat zadebiutowała w Tygodniku Powszechnym wierszem Jabłonie. Jest autorką m.in. wierszy patriotycznych oraz religijnych (Ta jedna nić), wierszy dla dzieci (Rymy dziecięce), liryki miłosnej. Przetłumaczyła ona na język polski m.in. Annę Kareninę Lwa Tołstoja, wiersze Emily Dickinson czy Don Carlosa Fryderyka Schillera. Drugą wojnę światową spędziła w Rumunii, wróciła do Polski w 1947 roku. Liczyła na powrót do pracy w MSZ, co nie udało się ze względów politycznych. Przeprowadziła się do Poznania, gdzie zajęła się pracą translatorską oraz nauczaniem języków obcych.
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia, poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znanych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków.
ilustracja: Kazimiera Illakowiczowna, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
Kazimiera „Iłła” Iłłakowiczówna (ur. 1888 lub 1892, zm. w 1983) – polska poetka, prozaiczka, dramaturżka i tłumaczka. Wcześnie osierocona, jako małe dziecko znalazła się pod opieką krewnych. Maturę zdała w gimnazjum w Petersburgu, studiowała w Oksfordzie, Genewie i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1918 roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w 1926 roku została osobistym sekretarzem marszałka Józefa Piłsudskiego. Traktowała swoją poezję z wielkim dystansem, za ważniejszą uważała swoją działalność społeczną. W jej twórczości widać wrażliwość na biedę i ludzkie nieszczęścia. W wieku siedemnastu lat zadebiutowała w Tygodniku Powszechnym wierszem Jabłonie. Jest autorką m.in. wierszy patriotycznych oraz religijnych (Ta jedna nić), wierszy dla dzieci (Rymy dziecięce), liryki miłosnej. Przetłumaczyła ona na język polski m.in. Annę Kareninę Lwa Tołstoja, wiersze Emily Dickinson czy Don Carlosa Fryderyka Schillera. Drugą wojnę światową spędziła w Rumunii, wróciła do Polski w 1947 roku. Liczyła na powrót do pracy w MSZ, co nie udało się ze względów politycznych. Przeprowadziła się do Poznania, gdzie zajęła się pracą translatorską oraz nauczaniem języków obcych.
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia, poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znanych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków.
ilustracja: Kazimiera Illakowiczowna, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus