Kazimiera Iłłakowiczówna | Finezje literackie | 1/5
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
O problemie krytyki z twórczością poetki i o niezwykłej moralnej wrażliwości Iłłakowiczówny
Opis materiału
W pierwszej części audycji poetka Mieczysława Buczkówna mówi
o osobności poezji Iłłakowiczówny oraz braku zainteresowania jej twórczością ze
strony skupionych na awangardzie krytyków. Zwraca przy tym uwagę na fakt, że w
życiu bohaterki audycji poezja nigdy nie odgrywała pierwszoplanowej roli –
Iłłakowiczówna była przede wszystkim intelektualistką i wielką społeczniczką. Krytyk
literacki Piotr Matywiecki mówi m.in. o problemie krytyki z oceną twórczości
Iłłakowiczówny i o ogromnej moralnej
wrażliwości poetki. Wiersze Kazimiery Iłłakowiczówny (Poezja, Wypowiedź, Wiersz na styczeń 1944) czytają Zofia
Kucówna, Władysław Kowalski i Małgorzata Zajączkowska.
Kazimiera „Iłła” Iłłakowiczówna (ur. 1888 lub 1892, zm. w 1983) – polska poetka, prozaiczka, dramaturżka i tłumaczka. Wcześnie osierocona, jako małe dziecko znalazła się pod opieką krewnych. Maturę zdała w gimnazjum w Petersburgu, studiowała w Oksfordzie, Genewie i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1918 roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w 1926 roku została osobistym sekretarzem marszałka Józefa Piłsudskiego. Traktowała swoją poezję z wielkim dystansem, za ważniejszą uważała swoją działalność społeczną. W jej twórczości widać wrażliwość na biedę i ludzkie nieszczęścia. W wieku siedemnastu lat zadebiutowała w Tygodniku Powszechnym wierszem Jabłonie. Jest autorką m.in. wierszy patriotycznych oraz religijnych (Ta jedna nić), wierszy dla dzieci (Rymy dziecięce), liryki miłosnej. Przetłumaczyła ona na język polski m.in. Annę Kareninę Lwa Tołstoja, wiersze Emily Dickinson czy Don Carlosa Fryderyka Schillera. Drugą wojnę światową spędziła w Rumunii, wróciła do Polski w 1947 roku. Liczyła na powrót do pracy w MSZ, co nie udało się ze względów politycznych. Przeprowadziła się do Poznania, gdzie zajęła się pracą translatorską oraz nauczaniem języków obcych.
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia, poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znanych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków.
ilustracja: Kazimiera Illakowiczowna, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
Kazimiera „Iłła” Iłłakowiczówna (ur. 1888 lub 1892, zm. w 1983) – polska poetka, prozaiczka, dramaturżka i tłumaczka. Wcześnie osierocona, jako małe dziecko znalazła się pod opieką krewnych. Maturę zdała w gimnazjum w Petersburgu, studiowała w Oksfordzie, Genewie i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1918 roku rozpoczęła pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w 1926 roku została osobistym sekretarzem marszałka Józefa Piłsudskiego. Traktowała swoją poezję z wielkim dystansem, za ważniejszą uważała swoją działalność społeczną. W jej twórczości widać wrażliwość na biedę i ludzkie nieszczęścia. W wieku siedemnastu lat zadebiutowała w Tygodniku Powszechnym wierszem Jabłonie. Jest autorką m.in. wierszy patriotycznych oraz religijnych (Ta jedna nić), wierszy dla dzieci (Rymy dziecięce), liryki miłosnej. Przetłumaczyła ona na język polski m.in. Annę Kareninę Lwa Tołstoja, wiersze Emily Dickinson czy Don Carlosa Fryderyka Schillera. Drugą wojnę światową spędziła w Rumunii, wróciła do Polski w 1947 roku. Liczyła na powrót do pracy w MSZ, co nie udało się ze względów politycznych. Przeprowadziła się do Poznania, gdzie zajęła się pracą translatorską oraz nauczaniem języków obcych.
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia, poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znanych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków.
ilustracja: Kazimiera Illakowiczowna, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus