Jacek Bocheński. Tematy niemodne | Zapiski ze współczesności | 1/5
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
„Jak zostałem Azjatą” – Jacek Bocheński na opowiada o światopoglądowych konsekwencjach podziału Europy
Opis materiału
W pierwszej części cyklu wspomnień pisarz Jacek Bocheński
opowiada o powojennym podziale Europy. Pretekstem dla tych rozważań jest
wspomnienie międzynarodowej konferencji literatów, która odbyła się w 1988 roku
w Berlinie Zachodnim. Autor Boskiego
Juliusza zauważa, że w latach trzydziestych Polska była jeszcze częścią
Starego Kontynentu. Choć jej obywatele byli często z Europy niezadowoleni, mimo
to nie chcieliby się zamienić z Azjatami czy Afrykanami. Pisarz tłumaczy,
dlaczego po wojnie zaczął stawać się Azjatą. Przytacza również wypowiedzi
innych pisarzy na temat ówczesnej Europy: Susan Sontag nazywa ją „ulgą i
wyzwoleniem”, a Claudio Magris porównuje ją do staromodnej kawiarni
wiedeńskiej, gdzie można przyjemnie spędzić czas, ale niewiele można zdziałać.
Skonfrontowany z poglądami zagranicznych twórców Bocheński dostrzega paradoks swojej własnej postawy. „Byłem przeciwko stereotypom […] Byłem przeciwko wszystkiemu. Latami brałem udział w działalności podziemnej [...] Wedle terminologii zachodu byłem dysydentem. Oczywiście byłem przeciwko nazwie «dysydent».”
Jacek Bocheński (ur. 1926) – prozaik, eseista i tłumacz. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W 1949 roku debiutował zbiorem opowiadań Fiołki przynoszą nieszczęście. Największy rozgłos przyniosły mu wydane w latach sześćdziesiątych eseistyczne powieści historyczne Boski Juliusz. Zapiski antykwariusza (1961) i Nazo poeta (1969). Recenzenci zwracali uwagę na misternie tkane aluzje polityczne, których pisarz dopuszczał się pod pretekstem opowiadania o starożytnym Rzymie. W drugiej połowie lat 70. Bocheński redagował „Zapis” – najważniejsze czasopismo literackie ukazujące się poza cenzurą. Pozostając poza oficjalnym obiegiem, w następnej dekadzie twórca opublikował powieść Stan po zapaści, w której oddał nastroje społeczne w dobie stanu wojennego. Po 1989 roku Bocheński skupił się na publicystyce, choć nie zarzucił całkowicie pracy literackiej – w 2011 roku jego powieść Antyk po antyku była nominowana do Nagrody Literackiej Nike. W latach 1997-99 pisarz był prezesem Polskiego PEN Clubu.
ilustracja: fot. Dariusz Sankowski/Pixabay
Skonfrontowany z poglądami zagranicznych twórców Bocheński dostrzega paradoks swojej własnej postawy. „Byłem przeciwko stereotypom […] Byłem przeciwko wszystkiemu. Latami brałem udział w działalności podziemnej [...] Wedle terminologii zachodu byłem dysydentem. Oczywiście byłem przeciwko nazwie «dysydent».”
Jacek Bocheński (ur. 1926) – prozaik, eseista i tłumacz. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. W 1949 roku debiutował zbiorem opowiadań Fiołki przynoszą nieszczęście. Największy rozgłos przyniosły mu wydane w latach sześćdziesiątych eseistyczne powieści historyczne Boski Juliusz. Zapiski antykwariusza (1961) i Nazo poeta (1969). Recenzenci zwracali uwagę na misternie tkane aluzje polityczne, których pisarz dopuszczał się pod pretekstem opowiadania o starożytnym Rzymie. W drugiej połowie lat 70. Bocheński redagował „Zapis” – najważniejsze czasopismo literackie ukazujące się poza cenzurą. Pozostając poza oficjalnym obiegiem, w następnej dekadzie twórca opublikował powieść Stan po zapaści, w której oddał nastroje społeczne w dobie stanu wojennego. Po 1989 roku Bocheński skupił się na publicystyce, choć nie zarzucił całkowicie pracy literackiej – w 2011 roku jego powieść Antyk po antyku była nominowana do Nagrody Literackiej Nike. W latach 1997-99 pisarz był prezesem Polskiego PEN Clubu.
ilustracja: fot. Dariusz Sankowski/Pixabay
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus