Michaił Bułhakow. Proza | Finezje literackie | 3/5
W kolejnej części cyklu Andrzej Drawicz, eseista i krytyk literacki, opowiada o okolicznościach powstania i reperkusjach, jakie towarzyszyły próbom publikacji przez Bułhakowa opowiadania Psie serce – kolejnego dzieła pisarza podejmującego temat naukowych eksperymentów, tym razem jednak znaczniej ostrzejszego w swej satyrycznej wymowie niż Fatalne jaja, po raz pierwszy posiadającego również tak niepodważalny wymiar polityczny. Pisarz – jak twierdzi Andrzej Drawicz – postanowił w żartobliwej formie przemycić krytykę rewolucji rosyjskiej, która, podobnie jak osobliwy eksperyment profesora Preobrażeńskiego z poczciwego kundla, nie mogła w żadnym razie uczynić z przeciętnego Rosjanina obywatelskiego wzoru cnót. Opowiadanie Bułhakowa w rezultacie trafiło do szerszego grona czytelników dopiero w dobie pierestrojki, w 1987 roku. Fragmenty Psiego serca czyta w audycji Marcin Troński.
Michaił Bułhakow (ur. 15 maja 1891 roku w Kijowie, zm. 10 marca 1940 roku w Moskwie) – jeden z najwybitniejszych rosyjskich prozaików XX wieku, autor należącej do kanonu światowej literatury powieści Mistrz i Małgorzata (wyd. pełne 1968), a także m.in. Białej gwardii (wyd. pełne 1966) i opowiadań Fatalne jaja (1925) czy Psie serce (1926). Pochodził z rodziny inteligenckiej. Po ukończeniu studiów medycznych rozpoczął praktykę lekarską. W latach 1919-1921 przebywał w różnych krajach i miejscach, imając się rozmaitych zajęć i ostatecznie podejmując decyzję o porzuceniu zawodu lekarza na rzecz pisarstwa. Zamieszkał wówczas na stałe w Moskwie. Pisał wiele, zwłaszcza do gazet. W 1930 roku jego dzieła znalazły się na „czarnej liście”; obowiązywał zakaz ich publikacji. Bułhakow jakiś czas pracował jako asystent reżysera w moskiewskim Teatrze Artystycznym oraz jako konsultant w Teatrze Młodzieży Robotniczej. Trzykrotnie żonaty, po raz ostatni – i pierwszy raz szczęśliwie – z Heleną Siergiejewną Szyłowską, pierwowzorem tytułowej bohaterki jego najważniejszej powieści. Stan zdrowia pisarza gwałtownie pogorszył się z końcem 1939 roku. Lekarze zdiagnozowali nerczycę: chorobę, która zabiła jego ojca. W kilka miesięcy dało mu się jeszcze dokończyć dzieło życia – Mistrza i Małgorzatę; ostatnie poprawki dyktował na łożu śmierci.
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia poświęcony
znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W
poszczególnych odcinkach poznajemy znakomitych twórców słuchając
fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez
wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków. Niniejszy
cykl poświęcony został twórczości prozatorskiej słynnego rosyjskiego
pisarza Michaiła Bułhakowa.
ilustracja: Michaił Bułhakow, fot. autor nieznany, Wikimedia Commons, PD
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus