Nowi poeci rosyjscy | Finezje literackie | 2/5
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Odcinek poświęcony twórczości Dmitrija Aleksandrowicza Prigowa
Opis materiału
Finezje literackie to cykl audycji Polskiego Radia poświęcony znanym przedstawicielom świata literatury oraz zjawiskom literackim. W poszczególnych odcinkach poznajemy znakomitych twórców słuchając fragmentów utworów, niekiedy w ich własnym wykonaniu, oraz przez wypowiedzi bliskich im osób, komentarze krytyków i historyków. Ten cykl pozwala zapoznać się z twórczością pięciu współczesnych rosyjskich poetów; w niniejszym odcinku mowa jest o twórczości Dmitrija Prigowa.
Drugi odcinek cyklu poświęconego współczesnej rosyjskiej poezji pozwala zapoznać się z twórczością Dmitrija Prigowa. Usłyszymy jego wiersze z cyklu Moskwa i Moskale oraz Wiersze o mylicancie w przekładzie Jerzego Czecha. Zaproszony do studia krytyk, tłumacz literatury rosyjskiej Andrzej Drawicz, opowiada o „Dimie” Prigowie, polonofilu, w którego poezji pojawiają się często wątki polskie, jako artyście kpiącym ze sztywnych socrealistycznych form. Mówi też o nowych rynkowych warunkach, w jakich po upadku ZSRR zaczęła funkcjonować rosyjska poezja, o możliwości swobodnego przemieszczania się, o poetycko-plastycznych inicjatywach i akcjach artystycznych, które pozwalają nowym rosyjskim artystom zaistnieć w zachodnim świecie, gdzie zdobywają często większą popularność niż wśród swoich rodaków.
Dmitrij Aleksandrowicz Prigow (1940-2007) – rosyjski poeta, pisarz, performer, rzeźbiarz i malarz. Należał do moskiewskiej szkoły konceptualizmu, był współtwórcą soc-artu i jednym z pierwszych performerów w Związku Radzieckim. Jego twórczość literacka w oficjalnym obiegu pojawiła się dopiero w 1987 roku. W swoich dziełach często wykorzystywał ikonografię chrześcijańską.
ilustracja: Moskwa, fot. Gareth Harfoot, Flickr, CC BY-NC-SA
Drugi odcinek cyklu poświęconego współczesnej rosyjskiej poezji pozwala zapoznać się z twórczością Dmitrija Prigowa. Usłyszymy jego wiersze z cyklu Moskwa i Moskale oraz Wiersze o mylicancie w przekładzie Jerzego Czecha. Zaproszony do studia krytyk, tłumacz literatury rosyjskiej Andrzej Drawicz, opowiada o „Dimie” Prigowie, polonofilu, w którego poezji pojawiają się często wątki polskie, jako artyście kpiącym ze sztywnych socrealistycznych form. Mówi też o nowych rynkowych warunkach, w jakich po upadku ZSRR zaczęła funkcjonować rosyjska poezja, o możliwości swobodnego przemieszczania się, o poetycko-plastycznych inicjatywach i akcjach artystycznych, które pozwalają nowym rosyjskim artystom zaistnieć w zachodnim świecie, gdzie zdobywają często większą popularność niż wśród swoich rodaków.
Dmitrij Aleksandrowicz Prigow (1940-2007) – rosyjski poeta, pisarz, performer, rzeźbiarz i malarz. Należał do moskiewskiej szkoły konceptualizmu, był współtwórcą soc-artu i jednym z pierwszych performerów w Związku Radzieckim. Jego twórczość literacka w oficjalnym obiegu pojawiła się dopiero w 1987 roku. W swoich dziełach często wykorzystywał ikonografię chrześcijańską.
ilustracja: Moskwa, fot. Gareth Harfoot, Flickr, CC BY-NC-SA
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus