Dziesięć pięter | Cezary Harasimowicz
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Tragiczne zdarzenie z życia wzięte jako pretekst do stworzenia zbiorowego wizerunku dzisiejszych Polaków – „Dziesięć pięter” Cezarego Harasimowicza w reżyserii Janusza Kukuły
Opis materiału
„Historia
jest prawdziwa, postaci zmyślone. Dziesięciopiętrowy blok, dziesięciopiętrowy
zmierzch. I taki widok z bloku. Kolorowy supermarket, betonowy kościół,
betonowe podwórko, betonowa szkoła, graffiti”. Big i Mały robią „ekspirjens” –
kradną w sklepie batona. Chłopców łapie ochroniarz. Starszego zatrzymuje, a
Małego wysyła po Dziadka. Mężczyzna opiekuje się trzynastolatkiem, bo jego
rodzice wyjechali za chlebem do Kanady. Mały wjeżdża na dziesiąte piętro
wysokościowca. Staje na parapecie.
Personalia
Tekst Cezarego Harasimowicza, wydrukowany w miesięczniku „Dialog” (nr 3/2000), w tym samym roku został zrealizowany w Teatrze Telewizji przez Witolda Adamka. Reżyserem radiowej wersji Dziesięciu pięter jest Janusz Kukuła. Słuchowisko to osiedlowa ballada w rytmie rap (narrator, Krzysztof Gosztyła, wypowiada kwestie, poddając się bitom muzycznego podkładu w tle). Wyłania się z niej przygnębiający portret zbiorowy Polaków, których znieczuliły ciężkie realia codziennego życia. Harasimowicz, pisarz i scenarzysta, nazywa siebie „opowiadaczem historii”. Ma na koncie takie scenariusze jak m.in.: Seszele, Stan strachu, Trzysta mil do nieba, Bandyta, Przeprowadzki, Ekstradycja 3. Mówi, że niektóre teksty pisze „pod wpływem traumatycznej potrzeby”. Dziesięć pięter powstało na kanwie wypadku szeroko komentowanego w mediach. „To mnie tak poruszyło, że musiałem coś z tym zrobić” – wyznał autor.
ilustracja: Cuddly Little Owl, Flickr, CC BY NC
Personalia
Tekst Cezarego Harasimowicza, wydrukowany w miesięczniku „Dialog” (nr 3/2000), w tym samym roku został zrealizowany w Teatrze Telewizji przez Witolda Adamka. Reżyserem radiowej wersji Dziesięciu pięter jest Janusz Kukuła. Słuchowisko to osiedlowa ballada w rytmie rap (narrator, Krzysztof Gosztyła, wypowiada kwestie, poddając się bitom muzycznego podkładu w tle). Wyłania się z niej przygnębiający portret zbiorowy Polaków, których znieczuliły ciężkie realia codziennego życia. Harasimowicz, pisarz i scenarzysta, nazywa siebie „opowiadaczem historii”. Ma na koncie takie scenariusze jak m.in.: Seszele, Stan strachu, Trzysta mil do nieba, Bandyta, Przeprowadzki, Ekstradycja 3. Mówi, że niektóre teksty pisze „pod wpływem traumatycznej potrzeby”. Dziesięć pięter powstało na kanwie wypadku szeroko komentowanego w mediach. „To mnie tak poruszyło, że musiałem coś z tym zrobić” – wyznał autor.
ilustracja: Cuddly Little Owl, Flickr, CC BY NC
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus