Duo concertante na skrzypce i kontrabas | Krzysztof Penderecki
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
Posłuchaj więcej utworów w Kolekcji specjalnej TRZEJ KOMPOZYTORZY
Opis materiału
Wieloletnia
artystyczna przyjaźń Krzysztofa Pendereckiego i Anne-Sophie Mutter jak dotąd trzykrotnie
owocowała nowymi dziełami kompozytora. Po II Koncercie skrzypcowym
„Metamorfozy” i II Sonacie powstało dzieło kameralne na nietypowy
skład, zamówione przez fundację skrzypaczki dla niej samej i jednego ze
stypendystów, Romana Patkoló – Duo concertante na skrzypce i… kontrabas.
Zamówienie zdziwiło Pendereckiego, postanowił jednak je przyjąć i potraktować jako wyzwanie. W tytule kompozycji nawiązał do historycznego gatunku muzyki koncertującej, w którego obrębie jednak jedynym utworem na taką obsadę jest – jak się wydaje – Gran duo concertante z 1880 roku. Utwór Giovanniego Bottesiniego na dwa kontrabasy i orkiestrę przetranskrybował uczeń Paganiniego, Camillo Sivori, jeden z kontrabasów zastępując skrzypcami.
Trudność pisania na skrzypce i kontrabas tkwi w ogromnej różnicy w wysokości ich brzmienia. Aby rozwiązać ten problem, kompozytor w niewielkim stopniu zbliżył te zakresy, nakazując strojenie kontrabasu o cały ton wyżej. Zaproponował też formę narracji, w której instrumenty zabierają głos kolejno po sobie. Mutter mówi o „odbijaniu piłeczki” i „unikaniu się”: gdy jeden z solistów prezentuje myśl muzyczną, drugi niemal milknie w zasłuchaniu.
Kompozycję otwiera recytatywne Andante, zagrane na kontrabasie. Wprowadzony zostaje temat, który ponad ustępującym kontrabasem podejmują wycofane dotąd skrzypce . Podobna postać „wolnego od przegadywania się” dialogu buduje całość owej zwięzłej formy, z ruchliwą, wyrazistą motorycznie częścią środkową, pełną wirtuozowskich przebiegów scherzando.
Podkreśla się, że utwór stanowi repertuarową rzadkość. Stanowi pozycję wartościową zwłaszcza dla kontrabasistów, jako sprawdzian ich umiejętności – zarówno solistycznych, jak i związanych z grą zespołową.
Konteksty
W materiałach promocyjnych Deutsche Grammophon znajdujemy ciekawą wypowiedź kompozytora na temat pracy nad utworem oraz jego specyficznych cech, uwarunkowanych obsadą.
Zamówienie zdziwiło Pendereckiego, postanowił jednak je przyjąć i potraktować jako wyzwanie. W tytule kompozycji nawiązał do historycznego gatunku muzyki koncertującej, w którego obrębie jednak jedynym utworem na taką obsadę jest – jak się wydaje – Gran duo concertante z 1880 roku. Utwór Giovanniego Bottesiniego na dwa kontrabasy i orkiestrę przetranskrybował uczeń Paganiniego, Camillo Sivori, jeden z kontrabasów zastępując skrzypcami.
Trudność pisania na skrzypce i kontrabas tkwi w ogromnej różnicy w wysokości ich brzmienia. Aby rozwiązać ten problem, kompozytor w niewielkim stopniu zbliżył te zakresy, nakazując strojenie kontrabasu o cały ton wyżej. Zaproponował też formę narracji, w której instrumenty zabierają głos kolejno po sobie. Mutter mówi o „odbijaniu piłeczki” i „unikaniu się”: gdy jeden z solistów prezentuje myśl muzyczną, drugi niemal milknie w zasłuchaniu.
Kompozycję otwiera recytatywne Andante, zagrane na kontrabasie. Wprowadzony zostaje temat, który ponad ustępującym kontrabasem podejmują wycofane dotąd skrzypce . Podobna postać „wolnego od przegadywania się” dialogu buduje całość owej zwięzłej formy, z ruchliwą, wyrazistą motorycznie częścią środkową, pełną wirtuozowskich przebiegów scherzando.
Podkreśla się, że utwór stanowi repertuarową rzadkość. Stanowi pozycję wartościową zwłaszcza dla kontrabasistów, jako sprawdzian ich umiejętności – zarówno solistycznych, jak i związanych z grą zespołową.
Konteksty
W materiałach promocyjnych Deutsche Grammophon znajdujemy ciekawą wypowiedź kompozytora na temat pracy nad utworem oraz jego specyficznych cech, uwarunkowanych obsadą.
Powiązane materiały
Powiązane materiały
-
czas trwania 37 min 31 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
II Koncert na skrzypce i orkiestrę „Metamorfozy” | Krzysztof Penderecki
Posłuchaj więcej utworów w Kolekcji specjalnej TRZEJ KOMPOZYTORZY
-
czas trwania 31 min 24 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
II Sonata na skrzypce i fortepian | Krzysztof Penderecki
Zobacz także
-
czas trwania 21 min 14 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
Paweł Mykietyn | speechless song | Ładnienie | 8/9
Ósmy utwór z płyty "speechless song" Pawła Mykietyna
-
czas trwania 11 min 05 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
Sonet 116 na sekstet wokalny do słów Williama Szekspira | Anna Ignatowicz-Glińska
-
czas trwania 19 min 52 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
Łańcuch II. Dialog na skrzypce i orkiestrę | Witold Lutosławski
-
czas trwania 23 min 56 sek
Przejdź do gatunku: koncert
Dark Matter. Koncert na flet, orkiestrę i elektronikę | Sebastian Ładyżyński
-
czas trwania 11 min 39 sek
Przejdź do gatunku: utwór muzyczny
Na Anioł Pański biją dzwony op. 57 na chór mieszany a cappella | Henryk Mikołaj Górecki
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus