Dolina Issy | Czesław Miłosz | 1/12
odtwarzaj/zatrzymaj - spacja|
przewiń w przód/przewiń w tył - strzałki prawo/lewo|
głośniej/ciszej - strzałki góra/dół|
jakość - q
W powieści Miłosz w zmitologizowany, bardzo poetycki sposób, oddaje niezwykłość litewskiego krajobrazu z początku XX wieku, nie stroni też jednak od ukazania społecznych i narodowościowych konfliktów, które miały wówczas miejsce na tamtych ziemiach
Opis materiału
Główny bohater Doliny
Issy, ośmioletni Tomasz, w wyniku zawieruchy I wojny światowej
zostaje rozdzielony z rodzicami i trafia do szlacheckiego dworku swoich
dziadków na litewskiej wsi, w dolinie pięknej i tajemniczej rzeki Issy. Miejsce
to, widziane oczyma głównego bohatera, pełne jest uroku i niesamowitości, ale też
grozy i okrucieństwa. Miłosz w zmitologizowany, bardzo poetycki sposób, oddaje
niezwykłość litewskiego krajobrazu z początku XX wieku, nie stroni też jednak
od ukazania społecznych i narodowościowych konfliktów, które miały wówczas
miejsce na tamtych ziemiach.
Powieść, oparta na wątkach autobiograficznych – inspiracją dla dzieła stały się wspomnienia poety z dzieciństwa – nie posiada wyrazistej struktury i fabuły, ma charakter jednocześnie realistyczny i metaforyczny. Jej najważniejszym tematem jest wewnętrzne dojrzewanie i kształtowanie osobowości bohatera. Złożony obraz czasu i miejsca, w którym się to dzieje, wzbogacają jednak wielowiekowe i wielokulturowe tradycje ziem litewskich (religie katolicka i prawosławna, ale także znane jeszcze z czasów pogańskich litewskie rytuały; w powieści obok Polaków i Litwinów obecni są też Żydzi, Niemcy i Rosjanie). Dodatkowego kolorytu temu barwnemu światu dodają zapełniające powieść postaci, reprezentujące zróżnicowaną pod względem narodowościowym, językowym, religijnym, kulturowym, światopoglądowym i ekonomicznym społeczność międzywojennej Litwy.
W 1982 roku Tadeusz Konwicki zekranizował to uznawane za nieprzekładalne na język filmu dzieło, tworząc poetycki i niezwykle wysmakowany wizualnie obraz.
W prezentowanej tu audycji Polskiego Radia z cyklu Słynne powieści obszerne fragmenty dzieła Miłosza czyta Andrzej Seweryn.
Uwaga: dla wygody użytkowników NINATEKI połączyliśmy w jednym nagraniu radiowe odcinki 1–3.
Czesław Miłosz (1911–2004) – poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, prawnik, dyplomata, laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980). Jego książki zostały przetłumaczone na 44 języki. Studiował polonistykę i prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Debiutował w 1930 roku na łamach „Alma Mater Vilnensis”, a w 1933 roku została wydana jego pierwsza książka Poemat o czasie zastygłym. Był współzałożycielem pisma „Żagary”, redagował też „Twórczość”. Pierwszy jego tomik wierszy – Trzy zimy (1936), był szeroko komentowany w świecie literackim. Okres okupacji spędził głównie w Warszawie. Po wojnie wydał jeden z najważniejszych tomów poezji ówczesnego okresu: Ocalenie. Potem powstał Traktat moralny, którego zakończenie należy chyba do jednego z najbardziej rozpoznawalnych w polskiej poezji. Pracował w dyplomacji: w konsulacie polskim w Nowym Jorku, jako attaché kulturalny PRL w Waszyngtonie oraz I sekretarz Ambasady RP w Paryżu. Kiedy w 1950 roku został mu odebrany paszport, zwrócił się do władz Francji o azyl i udał do Maison-Laffitte pod Paryżem. Opublikował kolejne książki: Zniewolony umysł (1953), zbiór wierszy Światło dzienne (1953), Zdobycie władzy (1955), Dolinę Issy (1955), Traktat poetycki (1957), Rodzinną Europę (1958). W 1960 roku wyjechał do Stanów zjednoczonych, gdzie otrzymał posadę profesora literatur słowiańskich w Berkeley. W 1965 roku zredagował zbiór Postwar Polish Poetry, a później jego wiersze wydane zostały w zbiorze Selected Poems (1975). Po 1989 roku, kiedy zmieniła się sytuacja polityczna, coraz częściej bywał w Polsce, zwłaszcza w Krakowie. Współpracował z takimi pismami jak „Tygodnik Powszechny”, „Gazeta Wyborcza” czy „Zeszyty Literackie”. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
ilustracja: Dolina Issy (fragment okładki), Wydawnictwo Literackie, 2011
Powieść, oparta na wątkach autobiograficznych – inspiracją dla dzieła stały się wspomnienia poety z dzieciństwa – nie posiada wyrazistej struktury i fabuły, ma charakter jednocześnie realistyczny i metaforyczny. Jej najważniejszym tematem jest wewnętrzne dojrzewanie i kształtowanie osobowości bohatera. Złożony obraz czasu i miejsca, w którym się to dzieje, wzbogacają jednak wielowiekowe i wielokulturowe tradycje ziem litewskich (religie katolicka i prawosławna, ale także znane jeszcze z czasów pogańskich litewskie rytuały; w powieści obok Polaków i Litwinów obecni są też Żydzi, Niemcy i Rosjanie). Dodatkowego kolorytu temu barwnemu światu dodają zapełniające powieść postaci, reprezentujące zróżnicowaną pod względem narodowościowym, językowym, religijnym, kulturowym, światopoglądowym i ekonomicznym społeczność międzywojennej Litwy.
W 1982 roku Tadeusz Konwicki zekranizował to uznawane za nieprzekładalne na język filmu dzieło, tworząc poetycki i niezwykle wysmakowany wizualnie obraz.
W prezentowanej tu audycji Polskiego Radia z cyklu Słynne powieści obszerne fragmenty dzieła Miłosza czyta Andrzej Seweryn.
Uwaga: dla wygody użytkowników NINATEKI połączyliśmy w jednym nagraniu radiowe odcinki 1–3.
Czesław Miłosz (1911–2004) – poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, prawnik, dyplomata, laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1980). Jego książki zostały przetłumaczone na 44 języki. Studiował polonistykę i prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Debiutował w 1930 roku na łamach „Alma Mater Vilnensis”, a w 1933 roku została wydana jego pierwsza książka Poemat o czasie zastygłym. Był współzałożycielem pisma „Żagary”, redagował też „Twórczość”. Pierwszy jego tomik wierszy – Trzy zimy (1936), był szeroko komentowany w świecie literackim. Okres okupacji spędził głównie w Warszawie. Po wojnie wydał jeden z najważniejszych tomów poezji ówczesnego okresu: Ocalenie. Potem powstał Traktat moralny, którego zakończenie należy chyba do jednego z najbardziej rozpoznawalnych w polskiej poezji. Pracował w dyplomacji: w konsulacie polskim w Nowym Jorku, jako attaché kulturalny PRL w Waszyngtonie oraz I sekretarz Ambasady RP w Paryżu. Kiedy w 1950 roku został mu odebrany paszport, zwrócił się do władz Francji o azyl i udał do Maison-Laffitte pod Paryżem. Opublikował kolejne książki: Zniewolony umysł (1953), zbiór wierszy Światło dzienne (1953), Zdobycie władzy (1955), Dolinę Issy (1955), Traktat poetycki (1957), Rodzinną Europę (1958). W 1960 roku wyjechał do Stanów zjednoczonych, gdzie otrzymał posadę profesora literatur słowiańskich w Berkeley. W 1965 roku zredagował zbiór Postwar Polish Poetry, a później jego wiersze wydane zostały w zbiorze Selected Poems (1975). Po 1989 roku, kiedy zmieniła się sytuacja polityczna, coraz częściej bywał w Polsce, zwłaszcza w Krakowie. Współpracował z takimi pismami jak „Tygodnik Powszechny”, „Gazeta Wyborcza” czy „Zeszyty Literackie”. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.
ilustracja: Dolina Issy (fragment okładki), Wydawnictwo Literackie, 2011
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus