Bukoliki – opracowanie autorskie na altówkę i wiolonczelę | Witold Lutosławski
Słowo „bukolika” w tytule
utworu znaczy tyle, co „sielanka” i nawiązuje do ludowego charakteru muzyki
opartej tu na melodiach ze zbioru Puszcza
Kurpiowska w pieśni. Bukoliki
Lutosławskiego stanowią odpowiednik jego Melodii
ludowych (1946), przewyższają jednak tamten cykl złożonością i
wyrafinowaniem. Dysonansowe tarcia między melodią a dopisanymi do niej kontrapunktami
nabierają tu większej pikanterii. Lutosławski bardziej niż poprzednio
komplikuje rytm, dzieląc melodię na odcinki o innej długości niż odcinki
akompaniamentu i rozsuwając je w czasie tak, by te pierwsze rozpoczynały się i
kończyły w innych miejscach niż drugie. Takie przesunięcia, w połączeniu z
szybkim tempem, dają frapujący efekt „iskrzenia” między dźwiękowymi planami.
Z roku 1962 pochodzi autorska wersja Bukolików na altówkę i wiolonczelę,
stworzona – podobnie jak oryginał – dla celów pedagogicznych.
SKOMENTUJ
Dodaj komentarz.Poniżej znajduje się wtyczka systemu komentarzy DISQUS. Została ona napisana w html5, dlatego upewnij się czy Twój czytnik ekranu go wspiera. Oficjalnie wspierane przez DISQUS czytniki to VoiceOver i NVDA.
Przemieszczając się przyciskiem tab po kolejnych polach wtyczki, w 9 kroku (po pozycji udostępnij) możnesz wpisać treść komentarza. Jeśli jesteś już zalogowany zatwierdzić wysłanie Twojego komentarza możesz w kroku 10.
Jeśli nie jesteś zalogowany do systemu DISQUS możesz to zrobić w kroku 10. Możesz również logować się poprzez konta Facebook, Twitter lub Google+ w krokach kolejno 11, 12 i 13. W celu zarejestrowania nowego konta w DISQUS podaj swoje dane, w kroku 15 imię, 16 e-mail, 17 hasło. Zatwierdzić wysłanie komentarza można w kroku 18. comments powered by Disqus